●
Науки о Земле
№1 2014 Вестник КазНТУ
26
Одним из наиболее типичных поисковых критериев золото-серебрянного оруденения в районе
является наличие гидротермальных изменений пород, представленных характерными фациями про-
пилитов и вторичных кварцитов. Сами пропилиты и вторичные кварциты не содержат высоких кон-
центраций золота. На месторождении Далабай промышленные рудные тела находятся в стержневой
части рудных зон, сложенных вторичными кварцитами.
Благоприятными вмещающими породами для рудоотложения являются кислые и средние по-
роды – андезитовые порфириты, их туфы, туфопесчаники, туфы дацитовых порфиров, игнимбриты
риолитового состава и т.п.
Типичным для руд является тонкозернистый темно-серый кварц брекчиевой текстуры. Счита-
ется, что золотое оруденение связано, в основном, с наложенным жильно-прожилковым окварцева-
нием. Характерным минералом жильного выполнения и метосоматически измененных пород являет-
ся адуляр.
Генезис месторождения
Золотоносные кварцевые жилы и околорудно-измененные породы на месторождении образова-
лись в разные стадии единого пневмато-гидротермального процесса. В начальную щелочную стадию
здесь, как и на находящихся поблизости золоторудных месторождениях Архарлы и Таскара, проис-
ходило широкое площадное изменение пород, выразившееся в альбитизации, адуляризации, хлорити-
зации, эпидотизации, актинолитизации, слабой пиритизации. В ряде случаев наблюдается интенсив-
ная рассланцованность и трещиноватость пород. Содержание актинолита и эпидота в этих метасома-
титах убывает по направлению к рудной зоне.
В следующую, кислотную, стадию происходит карбонатизация, серицитизация, окварцевание и
мелковкрапленная пиритизация. Эти изменения пород не выходят далеко за контуры рудной зоны (на
1-1,5 м). С этой стадией здесь, как и на месторождениях кварцево-жильного типа, возможно, связано
образование основной массы жильного кварца.
Как и на месторождениях Архарлы и Таскара, в следующую стадию появились адуляровые,
адуляр-хлоритовые, хлоритовые новообразования.
По данным анализов околорудно-измененных пород, отмечается положительная корреляция
золота с серебром. По содержанию сульфидов (менее 3 %) месторождение относится к убогосуль-
фидным.
Продуктивными на золото можно считать адуляр-кварцевую стадию образования. Месторож-
дение Далабай можно отнести к кварц-адуляр-пирит-золото-серебряному минеральному типу.
ЛИТЕРАТУРА
1. Э.Ю. Сейтмуратова Поздний палеозой Жонгаро-Балхашской складатой области (Казахстан) (стра-
тишграфия, магматизм. История становления окраины континента в позднем палеозое) – Алматы: ТОО «Эве-
ро», 2011г., 279 с.
2. Азбель К.А., Добрецов Г.Л. К принципам расчленения и корреляции континентальных вулканогенных
отложений (на примере верхнего палеозоя Сев. Прибалхашье). //Магматизм и рудоносность Казахстана, Алма-
Ата. 1991, С. 140-145.
3. Азбель К.А., Борукаева М.Р. К стратиграфии перми юго-западных склонов Джунгарского Ала-
тау./Вестник АН КазССР. 1965, №9.С. 138-141.
4. Азбель К.А., Борукаева М.Р. К проблеме цикличности в палеовулканологии (на примере Южной Жун-
гарии). //Геология и рудоносность вулканогенных формаций Казахстана, А-Ата. 1966. С. 68-74.
5. Проект разведки месторождений Далабай в Алматинской области на 2008-2011 годы.
6. Д.С. Валиева Рудоносные вулкано-плутонические структуры Жельдыкоринского района (по данным
дистанционных методов). Геология и охрана недр № 3, 2006
REFERENSES
1. Je.Ju. Sejtmuratova Pozdnij paleozoj Zhongaro-Balhashskoj skladatoj oblasti (Kazahstan) (stratishgrafija,
magmatizm. Istorija stanovlenija okrainy kontinenta v pozdnem paleozoe) – Almaty: TOO «Jevero», 2011g., 279 s.
2. Azbel' K.A., Dobrecov G.L. K principam raschlenenija i korreljacii kontinental'nyh vulkanogennyh otlozhenij (na
primere verhnego paleozoja Sev. Pribalhash'e). //Magmatizm i rudonosnost' Kazahstana, Alma-Ata. 1991, S. 140-145.
3. Azbel' K.A., Borukaeva M.R. K stratigrafii permi jugo-zapadnyh sklonov Dzhungarskogo Alatau./Vestnik AN
KazSSR. 1965, №9.S. 138-141.
4. Azbel' K.A., Borukaeva M.R. K probleme ciklichnosti v paleovulkanologii (na primere Juzhnoj Zhungarii).
//Geologija i rudonosnost' vulkanogennyh formacij Kazahstana, A-Ata. 1966. S. 68-74.
5. Proekt razvedki mestorozhdenij Dalabaj v Almatinskoj oblasti na 2008-2011 gody.
●
Жер туралы ғылымдар
ҚазҰТУ хабаршысы №1 2014
27
6. D.S. Valieva Rudonosnye vulkano-plutonicheskie struktury Zhel'dykorinskogo rajona (po dannym distan-
cionnyh metodov). Geologija i ohrana nedr № 3, 2006.
Қасенова А.Т., Темирханов А.С.
Далабай алтын кенорынның геологиялық құрылым ерекшелегі
Түйіндеме. Далабай алтын кенорынның геологиялық құрылым ерекшеліктері, жанартаулық кешендері
және метасоматитті таужыныстары қаралды. Кенорын аз сульфидті, алтынға өнімділігіне қарай адуляр-кварцты
пайда болу кезеңіне жатқызуға болады.
Түйін сөздер: геологиялық құрылым, Далабай алтын кенорыны, стратиграфия және тектоника,
петрографиялық және петрохимиялық ерекшеліктері, жанартаулық кешендері, кен денесінің морфологиясы,
генезис, іздестіру белгілері.
Kassenova A.T., Temirkhanov A.S.
Features of the geological structures of the gold dalabai field
Summary. Features of a geological structure of a gold Dalabai field, vulkanogenny complexes and metasomatic
breeds are considered. Field poorly sulphidic, productive on gold it is possible to consider an adulyar-quartz stage of
education.
Key words: geological structure, gold Dalabai field, stratigraphy and tectonics, petrographic and petrochemical
features, vulkanogenny complexes, morphology of ore bodies, genesis, search criteria.
ӘОЖ 574.3:631.95
Сейітқазиев Ә.С., Шилібек К.Қ., Сейітқазиева Қ.Ә.
(М.Х. Дулати атындағы Тараз мемлекеттік университеті, Тараз, Қазақстан Республикасы)
ТҰЗДАНҒАН ТОПЫРАҚТЫҢ ЭКОЛОГИЯЛЫҚ ҚАУІПТІЛІК ДЕҢГЕЙІН АНЫҚТАУ
Тұжырым. Суғармалы аймақтардағы су қорларын тиімді пайдалану үшін ,тұзданған сұрғылтты-
шалғынды топырақтардың топырақтық-экологиялық жағдайларындағы мәліметтердің негізінде , терең
қопсытып, экологиялық-мелиоративтік шаралармен жақсартудың әдістері дайындалды, сонымен қатар, зерттеу
танаптарын тиімді шаюдың мөлшерлері анықталды. Топырақтың есептеу қабатындағы қауіптілікті
сипаттайтын экологиялық коэффиценттер анықталды.
Түйінді сөздер: Геохимия,геожүйе,гидрохимия,фитомелиорация.
Қуаңшылық аймақтардың суғармалы геожүйелерінде топырақтың түзілуі, ондағы ауаландыру
аймағының орналасу деңгейлеріне тікелей байланысты өзгеріп отырады. Топырақ қабаттарында ыза
суының орналасу деңгейі табиғатта түрліше болып келеді. Мәселен, гидроморфты – 2-3 м, жартылай
гидроморфты – 3-4 м, автоморфты – 5 м-ден төмен орналасқан жағдайды айтуға болады. Топырақтың
түзілуі мен олардың егіншілік алқаптарында жарамсызданып, тозып, тұздану жағдайларына келу
себептері мен, онда кездесетін уытты тұздардың химиялық құрамына сәйкес, орындалатын
мелиоративтік-экологиялық шаралар мен қауіпті мәселелерді анықтаудың әдістемеліктері
жеткілікті[1-4,9-11]. Дегенмен, суғармалы геожүйелердің табиғи жағдайлары, жер асты ыза (еспе)
суларының орналасу деңгейлері, әр түрлі топырақ топтарына байланысты сулы-физикалық,
химиялық, биологиялық ерекшеліктерін ескеріп, айқындайтын зерттеу мәліметтері жеткіліксіз.
Ең бірінші – тұзданған жерлердегі химиялық құрамы (хлорлы, хлорлы-сульфатты, сульфатты
соды қатысатын т.б), тұздану дәрежелері (әлсіз, орташа, күшті) әр түрлі болып келген жағдайлардағы
шайылатын тұзды жердің ауданы (100-1000га) кейде одан да көп болуы мүмкін. Тұздану деңгейлері-
0,35-тен 2% одан да жоғары. Олай болса, алдымен экологиялық-мелиоративтік жақсарту шараларын
неден, қандай зерттеу әдістерімен жүргізу керек?
Тұзданған жерлерді теориялық және тәжірибелік тұрғыда зерттеген ғалымдар мен зерттеулер
өте көп. Атап айтсақ: А.Н. Костяков, С.Ф. Аверьянов, В.Р. Волобуев, В.М. Легостаев, И.С. Рабочев,
П.С. Панин, В.А. Ковда, И.П. Айдаров, А.И.Голованов, В.М. Боровский, Ж.У.Аханов, М.Г. Баженов,
Ж.С.Мұстафаев, Ә.С.Сейітқазиев т.б [1-4,7-10].
Зерттеу жұмыстарын жүргізудің алдында, сол нысанның орналасу жағдайын, геологиясы,
гидрогеологиясы, топырағы мен өсімдік жамылғысын, топырағының химиялық талдауларын,
сүзінділерді,
сулы-физикалық
қасиеттерін
(кеуектіліктерін,
ылғалдылықтарын,
ылғал
●
Науки о Земле
№1 2014 Вестник КазНТУ
28
сыйымдылықтарын, топырақтың тығыздығы мен қатты фазасының тығыздығын), ыза суының
орналасу тереңдіктеріне сәйкес, ондағы минералдылықтарды анықтаймыз.
Егер, болжаммен 1 м аралықтағы әлсізден күшті тұздануға дейінгі тұздың қорын, орташа
саздақты топырақ үшін есептесек: әлсізде-50-60т/га, орташада-55-83 т/га, күштіде-100-300 т/га. Бұл
анықталған тұздардың бастапқы жалпы қоры (S
б
), ал олардың химиялық құрамына байланысты,
олардың белгіленген (зерттелген) қабаттан шайылуы (жуылуы) өте күрделі құбылыс. Көп жылдық
зерттеулер нәтижесіне сүйенсек [3-4,6], әлсіз тұздану-бастапқы мөлшерден 40-60 %, орташа-55-65 %,
күштіде-65-80 %-ға дейінгі аралықта шайылу үрдісі өтеді. Сонымен қатар, тұзды шаюдың арнайы
және тиімді технологиялық тәсілдеріне тікелей байланысты. Әсіресе, сульфатты тұздарға сода
қатысқан (Na
2
CO
3
) жағдайында, міндетті түрде химмелиарант (ғанышты) қолданбай, эклогиялық-
мелиоративтік жұмыстардың тиімділігі аз болады. Ал қышқылды жағдайда, міндетті түрде әктас
(CaCO
3
) қосу керек. Зерттеу нәтижесінде алынған мәліметтерді 1-2 кесте түрінде келтірілген.
Тұзданған топырақтарды шаю барысында зерттеу танабына (нысанына ) берілетін нетто және
брутто шаю мөлшерлерін анықтау мүмкіндіктеріне жетуіміз қажет.Топырақтағы тұздану дәрежесіне
сәйкес, әдетте, 4000-12000 м
3
/га аралығында (нетто) шаю мәселелерін қабылдауға болады. Біздің
қолданып отырған технологиямыздың [9-12] негізінде, 5000-6000см
3
/га су танапқа берілді. Ал шаю
үрдісі кезіндегі ысырапты ескеріп (20-25%), 5625-7500 м
3
/га (брутто) су берілді. Мұндағы,топырақ
бетінен және көлдетілген шектер бетіндегі судың булану үрдістерін-төмендегі әдістерге негізделіп
анықтаймыз.
Топырақ қабатынан ығысқан (∆S), ыза суы деңгейіндегі тұз (S ы.с), ондағы судың көлемі (W
ы.с
)
және брутто шаю мөлшерін есепке алып, топырақ ерітіндісіндегі мүмкін болатын минералдылықты
(С
м
) анықтадық.
Егіс танабына каналдан келетін судың мөлшері, ондағы бас арық, құлақ арықтардың су
сыйымдылықтарына сәйкес өзгеріп отырады (0,1-0,2 м
3
/тәу). Суландыр каналдарының пайдалы әсер
коэффициент (ή), сондай-ақ жоғарыдағы зерттеу алқабының ауданы мен оған берілген нетто судың
мөлшеріне сәйкес тұзды шаюдың ұзақтығын (t, тәулік) 2-кесте түрінде анықтаймыз.
Шаю үрдісі кезіндегі тасымалданатын судың үлесі, ондағы жалпы берілген судың нетто көлемі
мен арықтарға белгілі уақыт мерзіміндегі судың мөлшерінің қатынасымен өлшенеді (V
т
). Кез келген
зерттеу нысанының табиғи жағдайы (жауын-шашын, ондағы булану үрдісі, ауаның температурасы,
топырағының ылғалдығы т.б) ескеріліп есепке алынуы қажет. Ендеше, жауын-шашын (Р), топырақ
қабатына сіңірілген су (W
қ
), шаю кезінде булануға кеткен ысырап (Е
0
), аталған мәліметтер негізінде,
топырақ қабатындағы су мен тұзды реттеп, жер асты ыза суын белгілі қалыпты (сынақты) деңгейге
келтіретін, экологиялық-мелиоративтік шара ретінде қолданылатын коллекторлы желі арқылы,
топырақ қабатынан келетін судың үлестік көлемі (q
к
) анықталады.Әрине, міндетті түрде әр танаптағы
тұздың химиялық құрамына тікелей байланысты (хлорлы, хлорлы-сульфатты).
Зерттеудің негізгі мақсаты- әр түрлі топырақтың тұздануына сәйкес, экологиялық қауіптілігін
сипаттайтын коэффициенттерді анықтау (2-кестеде келтірілген) [6,10].
Топырақтың түзілуіне күн сәулесінің (энергиясының) кететін шығынды анықтаймыз:
Q=R.e
-α*R
(1)
R=13,93+0.0079∑t¸ (2)
α=e
-0,47/Кд
; (3)
Кɡ=Ож/Ео; (4)
мұндағы R-гидротермиялық коэффициент; Кд-топырақтың дымқылдану коэффициенті; Ео-
топырақ бетінен булануы мм; Н.Н.Ивановтың формуласымен анықталады:
Ео=0,0018(25+t)
2
(100-а); (5)
мұндағы t-ауаның орташа температурасы, °C; а-ауаның салыстырмалы ылғалдығы ,%;
Жоғарыда көрсетілген топырақ және су бетінен булану жағдайындағы формулаларға
негізделіп, төмендегідей есептеулер жүргіздік (1-кесте).
●
Жер туралы ғылымдар
ҚазҰТУ хабаршысы №1 2014
29
Егер топырақ құрғақ болса, жылуға кететін физикалық шығын және булану жиынтығы өте
үлкен емес, ал топырақ өте көп дымқылданған жағдайда, барлық радиациялық тепе-теңдік булануға
кетеді. Олай болса, булануды зерттеу әдістерінің ең негізгілерінің бірі болып, физикалық тұрғыда
негізделген жылу теңдестігі әдісі болып табылады
1-кесте.Топырақ бетінде жылу бөлінудегі булану мен буланғыштықты анықтау
Д
ақ
ы
л
д
ар
Σ
t
,О
С
>
1
0
х
С
R
Ф
А
Р
,
кД
ж/
см
2
Сул
ан
д
ы
ру
м
ө
л
ш
ер
і,
О
р,
м
м
Ж
ауы
н
О
с,
м
м
;
О
р+
О
с,
м
м
R=
R/
O
C
R=
R/
(
O
C+
О
Р)
Ж
ы
л
у
а
ғы
н
ы
Q
T
i
к
Д
ж/
см
2
Б
ул
ан
ғы
ш
ты
қ
E
,м
м
/а
й
ы
н
а
Б
ул
ан
у
м
м
/с
ағ
Жоңышқа
3200
165
800
220
1020
3,0
0,65 105
190
165
Күздік бидай
1450
107
320
170
490
2,52
0,87 73
220
92
Дәндік жүгері
2950
156
400
230
530
2,71
1,18 103
170
144
Қант
қызылшасы
2850
153
710
240
950
2,55
0,64 105
200
132
Көкөністер
2350
136
470
220
690
2,47
0,79 94
180
114
Төменде есептелінетін экологиялық қауіптілік деңгейінің өзектілігі-қуаңшылық аймақтардағы,
әр түрлі тұздану дәрежелеріне сәйкес, топырақтарды ауыл шаруашылық дақылдарының тұзға төзімді
тұқымдастарынан іріктеп, анықталған қауіптілікке байланысты экологиялық-мелиоративтік-
агротехникалық шаралар қолдануға толық мүмкіндік береді.Шалғынды-сұрғылтты сор топырақтарда
тұздардың тұздану дәрежелері әр түрлі болып келеді.Сонымен қатар , оларды зерттеу нысандарының
ауданы , топырақтың сулы- физикалық қасиеттері , олардың экологиялық –мелиоративтік
жағдайлары мен қауіптілік деңгейлері өндірістік–тәжірибелік маңыздылығымен айқындалған
ғалымдардың зерттеулері негізінде алынған мәліметтерге [4-9,11-12] негізделіп анықтай аламыз
(2- кестеде көрсетілген).
2-кесте.Топырақтың есептеу қабатындағы қауіптілік деңгейін сипаттайтын экологиялық ко-
эффициенттер
Реттік
нөмері
Көрсеткіштер
Топырақтың тұздану дәрежелері
әлсіз
орташа
күшті
1
Ауданы, ω
нт
,га
500
500
500
2
Кеуектілік, n ,үлеспен
0,45
0,45
0,45
3
Топырақтық тығыздығы, γ,т/м
3
1,42
1,42
1,42
4
Бастапқы минералдылық, М
б
,г/л
2,5
3
4
5
Бастапқы тұздану,S
б,
%
0,35
0,6
1,0
6
Қалдық тұз, ΔS, т/га. ΔS=(0,6-0,75) S
б
34
60
107
7
Ыза суы деңгейі (ЫСД), h
ЫСД, М
3
3
3
8
Ыза суы деңгейіндегі судың көлемі Wысд=10
4
.
n.h
ЫСД,
м
3
/га
13500
13500
13500
9
Шаю мөлшері нетто, м
3
/га Nнт=Q
0
.V/q
0
.(м)
5000
6000
8000
10
Шаю мөлшері брутто, Nбр, м
3
/га .
6000
7200
9600
11
Ыза суы деңгейіндегі тұздың мөлшері, Sыс
=10
4.
Wысд. М
б,
кг/га.
33750
40500
54000
12
Топырақтың ерітіндідегі мүмкін
минералдылық. См=ΔS+Sыс/Wысд+N
бр
,г/л
3,47
4,86
7
13
Каналдан келетін су Q, м
3
/тәу
0,4
0,4
0,4
14
Шаю ұзақтығы t=N
HT
ω
нт
/86400.ƞ.Q, тәу
85
102
136
15
Шаю кезіндегі тасымал-ын судың көлемі , V
T
=
N
HT
ω
нт
/86400.Q.t, үлеспен
0,85
0,85
0,85
●
Науки о Земле
№1 2014 Вестник КазНТУ
30
16
Жауын-шашын Р,м
3
/га
1250
1400
1700
17
Топырақ қабатына сіңірілген су, W
Қ
, м
3
/га
3550
3550
3550
18
Шаю кезіндегі булануға кеткен ысырап ,
Е
О ,
м
3
/га
1000
1200
1600
19
Коллектор, топырақ қабатынан келетін судың
көлемі :q
к
=( N
HT
+Р- W
Қ
-Е
О
)/ Nбр, үлеспен
0,28
0,37
0,47
20
Тұздың химиялық құрамы, хлорлы (х)
х
х
х
21
Экологиялық коэффициент
Э=1-ехр (-С
М*
V
T*
qк)
0,56
0,78
0,94
22
Қауіптілік деңгейі
Қалыпты
қауіпті
өте қауіпті
өте қауіпті
ҚОРЫТЫНДЫ
Шалғынды-сұрғылтты топырақтың есептеу қабатындағы су-тұз алмасуларын жүйелі түрде
зерттеу нәтижелеріне негізделіп, төмендегілерді анықтадық:
1.Зертханалық, далалық (монолитті) зерттеулердің нәтижесінде алынған шалғынды-сұрғылтты
топырақтардың тұздану нәтижелері 0,5-1,0%-ға, ал тұздың химиялық түрі гидрокарбонатты-
сульфатты, көбінесе сульфатты.
2.Геожүйедегі топырақ жамылғысындағы құнарлылықтың бұзылуы және бүлінуін қалпына
келтіру үшін төмендегідей экологиялық-мелиоративтік зерттеу жұмыстары жүргізілді:
- жергілікті жерлердегі топырақ түзілуінің нашарлауы, қуаңшылық, тұзданудың күшеюі, ыза
суы деңгейінің көтерілу т.б зертханалық, далалық (монолиттік) зерттеулер жүргізілді;
- топырақ пішіндерінің шірінді қабаттарының бүлінуі: су, тұз, антропогондық ластануының
нәтижелері анықталды.
3.ластанудың шараларын негіздеу үшін су ,тұз қозғалысын ығыстыру үшін, математикалық
модельдеудің негізінде дайындалған және сулы кеңістік ортасындағы қозғалыстың бірлесуіндегі тео-
рияны пайдаланып, судың қанығу құбылысындағы байланысы анықталды.
4.Топырақтың су мен тұздың алмасуын негіздеу үшін, сулы-физикалық, химиялық қасиеттеріне
байланысты сордың тұзын ығыстыруға қажетті шаю мөлшерлері монолитте анықталды: құмдақтан-
саз балшыққа дейінгі аралықта 4000 м³/га –дан 8000м³/га дейін өседі.
5.Топырақтың ауаландыру аймағындағы тұздар ерітіндісінің минералдылығын, сумен тұздың
қалыпқа келу мерзімін анықтау үшін физикалық-химиялық гидродинамикалық есептеу әдістері
қолданылады.
6.Ыза суының орналасу терңдіктеріне (2-4м) байланысты: ыза суы бетінің булануы,
минералдылыққа байланысты тұздың мөлшері анықталды.
7.Ауыл шаруашылығына, жайылымдыққа жарамсыз, тұзданған жерлерді экологиялық тұрғыда
негіздеу үшін топырақтың есептеу қабатындағы қауіптілік деңгейін сипаттайтын экологиялық коэф-
фициенттер анықталды.
ӘДЕБИЕТТЕР
1.Аверьянов С.Ф. Борьба с засолением орошаемых земель. Москва, 1978 ,-288с.
2.Волобуев В.Р. Расчет промывки засоленных почв.Москва, 1975 ,-71с.
3.Аханов Ж.У. Коробкин В.А. Регулирование водно-солевого режима почв Таш-Уткульского массива.
Алматы, 1982,-200с.
4.Сейітқазиев Ә.С. Суғармалы геоэкожүйелердегі тұзданған топырақтың су-тұз алмасуы. Тараз 2010,
-294б.
5.Сейтказиева К.А.,ОракбаеваМ.Ж.,Асилова М.С. Статистические закономерности миграции солей в
почве// Респуб. Научно-практ. Конф. Магистрантов и докторантов., ТарМУ ,2013,С.112-115
6. Сейтказиева К.А.Экологическая оценка засоленных земель в условиях агроландшафтов// Наука и но-
вые технологии , №6,2012,Бишкек,С.130-133. 7.Сейтказиев А.С..Буданцев К.Л. Моделирование водно-
солевого режима почв на засоленных землях//Межвузов. Сб.научн.трудов. М.:2002.С.72-79.
8.Сейтказиев А.С.,Шилибек К.К.Экологическая оценка уровня загрязненности засоленных земель
// Тurkmenistan unysum hojalyk ministrligi Тurkmenistan nyn ylymar akademiyasy. Atly halkara ylmy maslahatyn
nutuklarynyn gysgaca beyany (2011-nji yylyn 2-3-nji apreli) Asgabat .,С. 310--312.
9.Сейтказиев А.С.. Салыбаев С.Ж.. Байзакова А.Е.. Музбаева К.М. Экологическая оценка продуктивно-
сти улучшения засоленных земель в пустынных зонах республики Казахстан Тараз. 2011.-274с.
|