162
З А М А Н А К Е Й І П К Е Р Л Е Р І
«Көзімнің қарасын» алатын болсақ, мұнда жан қия сөйлеп, мəңгі
ғашықпын деушілік жоқ. Ұнатқан қыздың ерекшелігін аңғартпақ
болған жігіт:
Тереңдеп қарайсың,
Телміріп тұрмайсың.
Бихабар жүргенсіп
Бек қатты сыйлайсың
310
, –
дейді.
Арадағы адал сертке ақылмен, адамшылықпен келуді қостайды,
махаббат теңдігін іздейтіндігін сездіреді. Өмірге өкси қарап, сенен
айрылсам, өле-өлгенше зарлап кеткенім деп жалбарынып та жатқысы
келмейді, тең көрсең теңмін:
Шын ғашық сый болмас,
Сый болса, сыр болмас.
Арызымды айтайын
Құй болар, құй болмас
311
, –
дейді.
Сөйтіп бұл шығармада ғашықтық сезімнің басқа бір сары-
ны көрінеді. Көзден «ыстық жас» ағызып жүріп, күйігіме күйгізіп,
махаббатыңды өзіме аударсам місе көру ісіне екі ойлы қарайтын,
мəселені реалдық түрде түсінгісі келген жігітті көресіз. «Қара көз имек
қас», «кең маңдай қолаң шаш», «Қыр мұрын қыпша бел» қызға жал-
барынып жатуды бұл жігіт жөн көрмейтін секілді. Екі жаққа бірдей
теңдік, татулық іздеп, мен «сұңқар, шаһбаз» сендейлер есігімде «жүр
мұқтаж» деген сөздерді құптамақ емес.
Абайдың сүйіспеншілік ісіне арналған шығармасының бірі
«Жігіттер, ойын арзан, күлкі қымбат». Мұнда Абай əсіресе, татулық, ар,
ұят мəселелеріне мəн бере сөйлейді. Шын достық пен махаббат – теңдік
бар жерде, уəдеден шығыспай қалтқысыз сенісіп, өмірге бірдей ортақ
болысып, жақсылық-жамандыққа бірдей төзіп, көңілге кір сақтаспаған
жерде ғана болады; су тисе үсті-басты былғайтын «оңғақ бұлдай болсаң,
не сөзде, не істе пəтуа болмаса, махаббатта, татулық та жоқ» деп түсінеді.
Əйелін өзімен тең ұстамай жүрген «сасық ми» адамдарды сынға алады.
Əйелін «сені сүйсе, сен де оны сүй» деп, ерлі-зайыпты адамдардың бір
міндетін есіне салады. Заманындағы адамдардың əлеуметтік қалпын, та-
рихи жағдайын, түрлі əрекеттерін, қоғамдық ерекшеліктерін, ой-сезімі
түрлерін, салтын тағы тағыларды ескере келіп:
310
Достарыңызбен бөлісу: