иРАН пРОТиВ ВСЕх
Ключевым сдерживающим фактором
по-прежнему выступает Иран, так как
четыре оставшиеся страны придер-
живаются в целом единых подходов к
разделу Каспия, в том числе на основа-
нии базовых принципов Конвенции по
морскому праву 1982 года.
Будучи страной с самой короткой бе-
реговой линией, Иран продолжает
лоббировать общее владение морем
на основе «кондоминиума» (включая
его недра), а в «худшем» случае для
себя – разделение дна водоема на
20-процентные равные национальные
доли. Это объясняется тем, что прин-
цип модифицированной срединной
линии раздела делает его зону наи-
меньшей из всех – около 13% площади
дна Каспия, фактически лишая доступа
к основной части углеводородных за-
пасов каспийского шельфа.
Иранская сторона настороженно вос-
принимает и по-прежнему отказывает-
ся официально признавать какие-либо
соглашения по урегулированию пра-
вового статуса, согласованные вне ра-
мок всей «каспийской пятерки». В том
числе к ним относятся договоренности
Казахстана с Россией, Азербайджаном
и Туркменистаном о разграничении
дна Каспийского моря, подписанные в
период с 1998 по 2014 годы, которые
Тегеран позиционирует как ущемляю-
щие его национальные интересы.
Иранская политика, по сути, подразу-
мевает необходимость пересмотра
этих ранее заключенных двусторонних
соглашений, а также отказ от прин-
ципа модифицированной срединной
линии. Это явно не устраивает партне-
ров Ирана по переговорам. Интерес-
но здесь то, что ранее установленный
советско-иранскими договорами ста-
тус Каспия моря как внутриконтинен-
тального водоема не включал в себя
юридически оформленные морские
границы, а стороны придерживались
условной границы по линии Астарачай
(Азербайджан) - Гасан-Кули (Туркме-
нистан). Указанное обстоятельство не-
гативно сказывается на переговорах и
позволяет Тегерану широко трактовать
свои территориальные притязания.
Казахстан в случае согласия с ирански-
ми требованиями столкнется с наи-
большим ущербом, теряя при разде-
лении на равные национальные доли
почти 10% дна Каспия (при использо-
вании модифицированной срединной
линии казахстанская доля составляет
29,6%).
Обходясь без полномасштабной раз-
работки каспийских нефтегазовых
месторождений, Иран в состоянии
умышленно
затягивать
принятие
окончательных решений по урегули-
рованию статуса Каспия и разграни-
чения его дна. Тем самым добиваясь
новых уступок со стороны других вов-
леченных государств. Причем, даже,
несмотря на объективное неприятие
иранского подхода остальными участ-
никами переговоров, что фактически
изолирует Тегеран с его «особым мне-
нием» в дипломатическом плане.
СпОРНыЕ СиТУАции
Подобный односторонний подход,
среди прочего, означает сохранение
«
...Дискуссии в формате
Специальной рабочей
группы по разработке
Конвенции о правовом
статусе Каспийского
моря на уровне
заместителей министров
иностранных дел
прикаспийских государств
продолжаются...
»
иранских притязаний на ряд нефте-
газовых месторождений, разрабаты-
ваемых на Каспии Азербайджаном и
Туркменистаном. При этом Ашхабад
и Баку также не могут преодолеть раз-
ногласия между собой по поводу при-
надлежности отдельных нефтегазовых
месторождений, прежде всего блока
Сердар/Кяпаз, хотя еще в 2008 году
была достигнута договоренность о его
совместном использовании.
Несмотря на отсутствие открытых тре-
ний в последние годы, стороны так и
политики не урегулировали вопросы,
связанные с принадлежностью спор-
ных нефтегазовых месторождений. В
конце 1990-х – середине 2000-х годов
это уже привело к нескольким круп-
ным инцидентам, которые потен-
циально могли бы спровоцировать
открытый военный конфликт с вов-
лечением внешних сил. Затягивание
разрешения правового статуса Каспий
может спровоцировать новую волну
конфликтности, которая в состоянии
при пессимистичном варианте разви-
тия событий дестабилизировать весь
регион.
Немаловажно, что неразрешенный
правовой статус Каспия фактически
блокирует реализацию в обозримой
перспективе трубопроводных про-
ектов, в том числе Транскаспийского
газопровода, лоббируемого отдель-
ными прикаспийскими и западными
странами. На сегодня консенсус по
строительству трубопроводов не най-
ден. Россия и Иран под предлогом
сопутствующих экологических рисков
отвергают какую-либо возможность
строительства трубопроводов по дну
Каспия в одностороннем порядке, без
получения официального согласия
всех прикаспийских государств.
В то же время, Туркменистан не готов
идти на компромиссы по этому во-
просу, регулярно заявляя на высшем
уровне о суверенном праве прика-
спийских стран самостоятельно опре-
делять необходимость реализации по-
добных инфраструктурных проектов.
Поддержку Ашгабаду так или иначе
оказывает Баку, который потенци-
ально заинтересован к подключении
Туркменистана на своих условиях к
системе TANAP (учитывая отсутствие у
Азербайджана достаточной ресурсной
базы для его заполнения в случае реа-
лизации 2-й фазы газопровода).
Урегулирование правового статуса
Каспия, прежде всего через принятие
соответствующей
всеобъемлющей
конвенции, привело бы к полному
определению всех прав и обязанностей
прикаспийских государств, к созданию
новых возможностей для расширения
взаимовыгодного сотрудничества. Это
будет способствовать укреплению
долгосрочной региональной стабиль-
ности и безопасности.
«
...Затягивание
разрешения
правового статуса Каспия
может спровоцировать
новую волну
конфликтности...
»
60
№4 (77), 2016
KAZENERGY
61
KAZENERGY
каспий
бәтуаластығын
барлау
КСРО ыдырағаннан кейін Каспий теңізінің құқықтық
мәртебесін анықтау сұрағы «каспийлік бестік»
мемлекеттері арасындағы саяси қайшылық салдарынан
қисынды түрде аяқталмай қалды. Проблемалар бәрінен
бұрын оны теңіз немесе көл деп тануда жатыр еді, бұл
халықаралық құқық негізінде Каспийді шектеуге түрлі
тәсілдерге әкелді.
Атап айтар болсақ, Каспийдің Құрлықішілік су қоймасының
әлемдік теңізбен байланыспайтын ерекшелігінен теңіз
құқығы бойынша БҰҰ Конвенциясының нормаларын
толықтай қолдану мүмкін емес еді. Осы орайда
мемлекеттер Каспий теңізінің бай биологиялық және
энергетикалық ресурстары бойынша бір жақты аумақтық
шегінуіне дайын емес бола отырып, өздерінің ұлттық
қызығушылықтарын басшылыққа алды.
2007 жылғы тегерандық саммиттен
кейін Каспий бойынша мемлекета-
ралық келіссөздердің белсендірілуі-
не қарамастан, Каспий маңындағы
елдер бүгінгі таңда осы су қойма-
сын бөлу нақты бөлу мен бірігіп
пайдалану ұстанымдары бойынша
өзара тиімді ымыраға келе алма-
ды. Каспий мен оның ресурстарын
«әділетті» бөлу формуласы әлі та-
былған жоқ десе де болады. Атап
айтсақ, халықаралық құқық көзқа-
расы тұрғысынан терминологиялық
қағидаға сай ажыратылатын Каспий
– теңіз немесе көл болып табыла-
тыны заң тұрғысында шешілмеді.
Тек солтүстік бөлігі бойынша ғана
аздаған проблема шешімін тапты.
Қиындықтың болуы көрнекі түр-
де ұзаққа созылған келіссөздердің
соңғы олқылығына қол жеткізу
көзқарасы тұрғысынан айтарлықтай
болжалдар жүктелген Каспий маңы
елдерінің СІМ басшыларының өткен
жылғы шілде айының ортасында
Астанада болған кездесуінде көрініс
тапты. Оның үстіне, Каспий маңы
мемлекеттері басшыларының Бесін-
ші саммитін кейінге шегеру жоспар-
ланды, ол алдында белгілі болған-
дай биыл емес, келесі 2017 жылы
Астанада өткізіледі деп күтілуде. Ол
уақытқа дейін ағымдағы жылғы қы-
ркүйек-қазан айларында екі жұмыс
тобының кездесуі – Тегеран мен
Ашхабадта өткізілмекші, одан соң
министрлер деңгейінде бесжақты
келіссөздер жүргізіледі.
Болашаққа сенім мол
Сонымен қатар, жоғары деңгей-
де орын алған соңғы жылдардағы
кездесулердің сақталған нәтиже-
лері каспийлік күн тәртібіндегі ке-
лешекте шолу жасалған келісілме-
ген сұрақтардың басым көпшілігін
кепілдендіріп шешу үшін жақсы
негіз болды. Оның маңызы Каспий
маңындағы мемлекеттердің барын-
ша тығыз қауымдастығын арттыру
қажеттігі мен орын алған қара-
ма-қайшылықтарды бірінен соң
бірін жоюдан тұрады. Қамтылған
тараптар қандай да бір біртарапты
саясм демарш немесе күш көрсе-
туден бас тарта оытырып, сонадй
ауқымды проблемаға айтарлықтай
өлшемді тәсілдерін көрсетті.
Барлық Каспий маңы мемлекет-
терінің қызығушылықтарын то-
лықтай есепке алмай, келіссөз
процесін шектен тыс жылдамда-
ту жағымсыз даулы жағдайдың
орын алуына және күтілмеген ши-
еленістің көбеюіне алып келетін
қолайсыз сценарий ретінде қара-
стырылады. Бұл орайда тек ка-
спиймаңы елдері Каспий теңізіне
қатысты оның биологиялық және
энергетикалық қорларын пайда-
лану бойынша ерекше құқыққа ие
деген пікір біржақтылығы бақыла-
нады.
Қазақстан, Иран, Ресей, Әзірбай-
жан мен Түркіменстанның бірле-
скен саяси өтініштеріне қарасақ,
«каспиймаңы
бестігі» аймаққа
сыртқы ойыншыларды жіберуге
құлықсыз және Каспийден өзге
халықаралық субъектілердің қа-
рулы күштерін көргісі келмейді.
Қазақстан, Иран, Ресей, Әзірбайжан мен Түркіменстанның
бірлескен саяси өтініштеріне қарасақ, «каспиймаңы бестігі»
аймаққа сыртқы ойыншыларды жіберуге құлықсыз және
Каспийден өзге халықаралық субъектілердің қарулы күштерін
көргісі келмейді.
аналитика
64
№4 (77), 2016
KAZENERGY
65
KAZENERGY
Оның үстіне, бүгінгі таңда де-факто
құқықтық мәртебесінің реттелмеуі
аймақтық мемлекеттерге Каспийдің
энергетикалық ресурстарын меңге-
руге кедергі болмайтыны парадокс
емес.
Аталған мәнмәтінде 2017 жылы
Астанада каспиймаңы елдері бас-
шыларының Бесінші саммиті бай-
ланысын
жалғастырады
деген
үлкен үміт жатыр. Қолдағы бар де-
ректерге сәйкес, Каспий теңізінің
құқықтық мәртебесі туралы Кон-
венция ережелерінің басым бөлігі
іс жүзінде келісілген, бұл «каспий-
маңы бестігінің» Астаналық сам-
митінде оның қабылдануы әбден
мүмкіндігіне жол ашады. Маңызды
сұрақ жалпы саяси ерікті білдіруге
оның басшылары дайын ба деген
сұрақта жатыр.
Қазақстан Республикасы Прези-
денті Нұрсұлтан Назарбаевтың
ықпалды саясаткер ретіндегі қа-
білетін Каспий бойынша Қазақстан
Ресей арасында Каспий теңізінің
солтүстік теңізінің солтүстік бөлі-
гінің түбін жер қойнауын пайдала-
нуға егеменділік құқықты жүзеге
асыру мақсатында шектеу туралы
Келісім жасалынса, ал 2002 жылы
мамыр айында аталған Келісімге
хаттама жасалды.
2001 жылы қарашада және 2003
жылы ақпан айында Әзірбайжан-
мен Каспий теңізі түбін шектеу ту-
ралы Келісімге және сәйкесінше
оған хаттамаға қол қойылды. 2003
жылы мамыр айында Қазақстан,
Әзірбайжан мен Ресей арасында
Каспий теңізі түбінің іргелес түп-
терін шектеу желісінің торабы тура-
лы Келісім жасалынды. 2014 жылы
желтоқсанда Түркменстанмен 2015
жылы жазда күшіне енген Каспий
теңізі түбін шектеу туралы екі-
жақты Келісімге қол қойылды. Одан
бөлек, Астраханда өткен алдыңғы
саммите каспиймаңы мемлекеттері
жалпы Каспийдің қалған аквато-
рийін жалпы су кеңістігі ретінде
сақтай отырып, ұзақтығы 25 теңіз
милін құрайтын (ұзақтығы сәйкесін-
ше 15 және 10 миль егемен және
ерекше балық аулайтын аймақты
қосқанда) ұлттық аймақ анықтама-
сы туралы Н. Назарбаевтың баста-
масын қолдады.
Каспиймаңы мемлекеттерінің сы-
ртқы істер министрі орынбаса-
ры деңгейінде Каспий теңізінің
құқықтық мәртебесі туралы Кон-
венцияны жасау бойынша Арнайы
жұмыс тобы пішініндегі талассөз
бірнеше негізгі аспектілер бойын-
ша жалғасуда. Атап айтар болсақ:
Каспий теңізі түбіні шектеу әдісте-
месінің техникалық аспектілері; Ка-
спий теңізі түбі бойынша байланыс
төсемесі шарттары; навигацияны
қамтамасыз ету сұрақтары; транзит
сұрақтары.
Түбін шектеу туралы сұрақ жоға-
ры деңгейде саяси келісімді талап
ететін аса проблемалы бағыт боылп
қалып отыр. Сондай-ақ, ірі сектор-
лық келісімдерді, соның ішінде, са-
уда-экономикалық әріптестік пен
тасымал саласында, сондай-ақ,
Каспийдегі әскери оқиғалардың ал-
дын алу келісімін жасау қажеттілігі
айтылды.
Иран барлығына қарсы
Негізгі тежеуші фактор бұрынғыдай
Иран болып отыр, себебі қалған
төрт мемлекет Каспийді бөлуге,
соның ішінде, 1982 жылғы теңіз
құқығы бойынша Конвенцияның
базалық ұстанымдары негізінде
жалпы бірыңғай тәсілдерді ұстану-
да.
Ең қысқа жағалаулық желісі бар
мемлекет бола отырып, Иран «кон-
доминимум» (оның жер қойнауын
қосқанда) негізінде жалпы иелікті
лоббилендіруін жалғастыру, ал ең
болмағанда өзі үшін – су қоймасы-
ның түбін 20-пайызға тең ұлттық
үлесті бөлуде. Бұл бөлудің түрлен-
дірілген ортаңғы желісі ұстанымы
ол аймақты барлығынан аз етеді
– каспийлік шельфтің көмірсутекті
қорларының негізгі бөлігіне қол-
жетімділіктен іс жүзінде айыра оты-
рып, Каспий түбінің 13%-ға жуық
аумағына тең.
Иран тарапы «каспийлік бестіктің»
барлық шеңберінен тыс келісілген
құқықтық мәртебені реттеу бой-
ынша қандай да бір келісімді аса
сақтықпен қабылдап, ресми мой-
ындаудан бас тартып отыр. Соның
ішінде, оларға Тегеран оның ұлт-
тық қызығушылықтарына қысым
жасау ретінде Тегеран жайғасып,
Қазақстанның Ресеймен, Әзір-
байжанмен, Түркменстанмен Ка-
спий теңізінің түбін шектеу туралы
келісімі жатқызылады.
Ирандық саясаты, былай алып қа-
расақ, бұрын жасалған екіжақты
келісімдерді қайта қарау керектігін,
сондай-ақ, түрлендірілген орташа
желі ұстанымынан бас тарту қа-
жеттілігіне саяды. Бұл келісссөздер
бойынша Иранның әріптестерінің
көңілінен шықпайтыны анық. Бұрын
кеңестік-ирандық келіссөздерімен
белгіленген құрлықішілік су қойма-
сы ретіндегі Каспий теңізінің мәрте-
бесі заңды рәсімделген теңіз шека-
расын қамтыған жоқ, ал тараптар
Астарачай (Әзірбайжан) – Га-
сан-Кули (Түркменстан) желісі бой-
ынша шартты шекараны ұстанды.
Көрсетілген жағдай келіссөздер-
де жағымсыз әсер етіп, Тегеранға
өзінің аумақтық талаптарын кеңі-
нен түсіндіруге мүмкіндік береді.
Қазақстан ирандық талаптармен
келіскен жағдайда бөлген кезде Ка-
спий түбінің 10%-дай ұлттық үле-
ске тең мөлшерін (түрлендірілген
орташа желіні пайдаланғанда қа-
зақстандық үлес 29,6%-ды құрай-
ды) жоғалта отырып, көп шығынға
ұшырайды.
Каспий мұнай-газ кен орында-
рын кең ауқымда өндірмей, Иран
Каспийдің мәртебесін реттеу мен
оның түбін шектеу бойынша соңғы
шешімдер қабылдауды саналы түр-
де кейінге қалдыруда. Сол арқылы
өзге қамтылған мемлекеттер тара-
пынан жаңа шегінімге қол жеткі-
зеді. Ирандық тәсілді қалған келіс-
сөз қатысушыларының шынайы
қабылдамауына қарамастан, іс
жүзінде Тегеран оны дипломати-
ялық жоспарда «ерекше пікірмен»
оқшаулауда.
Шиеленістік жағдайлар
Осындай біржақты тәсіл бәрінен
бұрын ирандық талапты Каспийде
Әзірбайжан және Түркменстан өн-
діретін мұнай-газ кен орындарының
қатарында сақтап қалуды білдіреді.
Осы орайда, Ашхабад пен Баку ара-
сында сондай-ақ, жеке мұнай-газ
кен орындарын, бәрінен бұрын Сер-
дар/Кяпаз блогын иелену бойынша
өзара келіспеушілік туындуаы мүм-
кін, десек те, 2008 жылы оны бір-
лесіп пайдалаун туралы келіссөз
жүргізілген болатын.
Соңғы жылдары ашық алауыз-
дықтың жоқтығына қарамастан,
тараптар мен саясаткерлер даулы
мұнай-газ кен орындарының иелі-
гіне байланысты сұрақтарды рет-
теген жоқ. 1990-жылдардың соңы
2000-жылдардың ортасында бұл
ішкі күштерді қамтыған ашық әске-
ри қақтығысты тудырып, бірнеше
ірі оқиғаға себеп болуы мүмкін еді.
Каспийдің құқықтық мәртебесін ше-
шуді ұзаққа созу оқиға өршіген то-
рыққан жағдайларда бүкіл аймақты
тұрақсыздандыратын шиеленістік-
тің жаңа толқынын тудыруы әбден
мүмкін.
Каспийдің шешілмеген құқықтық
мәртебесі іс жүзінде келешекте
көзге түсерлік құбыр желісі жоба-
ларын жүзеге асыруды, соның ішін-
де, жеке каспиймаңылық және ба-
тыс мемлекеттері лоббилендіретін
Транскаспийлік газ құбырын жүзе-
ге асыруды бөгейтіні анық. Бүгінгі
таңда құбыр желілерінің құрылысы
бойынша бәтуаластық табылған
жоқ. Ресей мен Иран жолда тұрған
экологиялық қатерлерді сылтау
етіп біртарапты тәртіппен, бүкіл
каспиймаңылық
мемлекеттердің
ресми келісімін алмай Каспий түбіне
құбыр желілерін салудың қандай да
бір мүмкіндігін қабыл алмай отыр.
Оның үстіне, Түркменстан каспий-
маңы мемлекеттерінің осындай
инфрақұрылымдық жобаларды жү-
зеге асыру қажеттілігін өздігінен
анықтаудың егемен құқығы тура-
лы жоғары деңгейде тұрақты түр-
де еске салып, бұл сұрақ бойынша
ымыраға келуге дайын емес. Ашха-
бадқа Түркменстанды TANAР жүй-
есіне өз шарттарымен қосуға әлеу-
етті түрде қызығушылық танытқан
Баку қолдау көрсетуде (Әзірбай-
жанда газ құбырының 2-ші саты-
сында жүзеге асырған жағдайда
оны толтыру үшін жеткілікті ресур-
стық базаның жоқ екендігін есепке
ала отырып).
Каспийдің құқықтық мәртебесін,
бәрінен бұрын бәрін қамти алатын
конвенцияны қабылдау арқылы
реттеу, каспиймаңы мемлекет-
терінің бүкіл құқығы мен міндетте-
месін толық анықтауға, өзара тиімді
әріптестікті кеңейту үшін жаңа мүм-
кіндіктер ашуға әкелетін еді. Бұл
ұзақ мерзімді аймақтық тұрақтылық
пен қауіпсіздіктің нығаюына себеп
болары сөзсіз.
Соңғы жылдары ашық алауыздықтың жоқтығына қарамастан,
тараптар мен саясаткерлер даулы мұнай-газ кен орындарының
иелігіне байланысты сұрақтарды реттеген жоқ.
астанасында тарихи шешім қабыл-
дауға әсер етуі мүмкін. Оның үсті-
не, дипломаттар Астана саммитінде
келіссөздердің сәтті аяқталатынына
сенімді.
Қазақстанның теңгерімді
саясаты
Келіссөз процесі барысында Қа-
зақстан басынан бастап транзит
пен теңізде жүзу бостандығын
жақтай отырып, Каспий мемлекет-
теріне қатысты барлық елдердің
қызығушылықтарын есепке алатын
ымыралық тәсілдің жақтаушылары
болып табылғанын есепке алған
жөн.
Қазақстан де-юреде акваторияны
жалпы қолдануға қалдыра оты-
рып, түрлендірілген ортаңғы желі
деп аталған ұлттық секторға Ресей,
Әзірбайжан және Түркменстанмен
Каспий түбін шектеу туралы ұста-
нымын үйлестірді. Атап айтсақ,
1998 жылы шілдеде Қазақстан мен
66
№4 (77), 2016
KAZENERGY
67
KAZENERGY
альтерНатиВНая
эНергетика:
трансформация
рынка
в настоящее время во всем мире наблюдается
повышенный интерес к использованию в различных
отраслях экономики возобновляемых источников
энергии (виЭ). Это связано с происходящими
изменениями в энергетической политике
мировых держав, где определяющее значение
приобретает переход на энергосберегающие и
ресурсосберегающие технологии.
C
олнечная, геотермальная и энер-
гетика биомасс в последнее де-
сятилетие были одними из самых
быстрорастущих отраслей экономики
в мире, со среднегодовым темпом ро-
ста не менее 5-6%.
Анализ развития ВИЭ в мире за по-
следнее время показывает, что ми-
ровыми лидерами по общей установ-
ленной мощности ВИЭ являются КНР
(гидроэнергетика), США (геотермаль-
ная, ветровая, солнечная термальная
и биомасса) и Германия (сетевая фото-
электрическая).
Субсидии и инвестиции
Технологии использования возобнов-
ляемых источников энергии, которые
являются одним из важнейших компо-
нентов низкоуглеродных энергоресур-
сов, продолжают быстро развиваться
по всему миру с помощью различных
субсидий и инвестиций.
Страны Европы хотят диверсифициро-
вать свой энергобаланс. Для этого они
направляют на субсидирование возоб-
новляемой энергетики значительные
объемы финансирования.
В то время как недавнее снижение
субсидий для солнечной энергети-
ки остановило ее рост, объемы роста
ветровых мощностей значительно
увеличиваются. Хотя в ЕС все еще нет
эффективного масштабного решения
непостоянства выработки энергии из
ВИЭ, которое бы включало аккумули-
рование энергии, и решение по се-
тям, объединяющим энергосистемы
стран-членов.
Лидерами по инвестициям в ВИЭ в
2015 году оказались преимущественно
развивающиеся страны (55% от сово-
купного объема, на 19% больше пока-
зателей 2014 года), в том числе Индия
(рост инвестиций на 22%), ЮАР (329%),
Мексика (105%) и Чили (151%). Хоро-
шие показатели роста также показали
Марокко, Турция и Уругвай.
Тем не менее абсолютным лидером
инвестиций уже который год остается
Китай, вложивший $103 млрд в альтер-
нативную энергетику (на 17% больше,
чем в 2014 году), что составляет поряд-
ка трети от общего объема вложений
в ВИЭ в мире. Аналитики подчерки-
вают, что ведущая роль быстроразви-
вающихся стран в секторе ВИЭ вызва-
на необходимостью введения новых
энергомощностей для покрытия по-
требностей растущих экономик.
В 2015 году инвестиции в альтерна-
тивную энергетику в США выросли на
19%, до $44,1 млрд. В прошлом году
почти 70% всех новых энергомощно-
стей, установленных в стране, были
основаны на возобновляемых источ-
никах, прежде всего ветре и солнце.
За последние десять лет (2005-2015
гг.) глобальные инвестиции в исследо-
вания и разработки в сфере возобнов-
ляемых источников энергии составили
почти $3 трлн. Если в 2005 году на эти
цели было направлено по всему миру
$99 млрд, то в 2015 уже $380 млрд
(рост почти в 4 раза).
На фоне посткризисной стагнации в
мировой экономике в 2012-2013 годах
вложения в развитие ВИЭ сократи-
лись, но уже 2 года подряд в этой об-
ласти снова наблюдается динамичный
подъем. В том числе в 2015 году рост
составил 5% или $20 млрд к уровню
предыдущего года, по данным отчета
Bloomberg New Energy Finance (BNEF).
Размер вкладываемых в ВИЭ средств
уже совокупно превышает инвестиции
в традиционные виды энергии. Это в
том числе происходит из-за субсиди-
рования альтернативной энергетики
со стороны государств и наличия у ин-
весторов гарантий возврата вложен-
бы с одной стороны сфокусироваться
на ВИЭ, модернизации электросетей
и распределении энергоресурсов, а с
другой - на традиционных источниках
энергии и продажах.
Германия стала ключевым экспорте-
ром энергии, и ее резкое смещение
в сторону ВИЭ значительно повлия-
ет на соседние страны. Им придется
перенастраивать свои электросети, и
вкладывать новые инвестиции, чтобы
управиться с влиянием непостоянного
поступления энергии в собственные
энергосистемы.
Следует подчеркнуть, что в Европе
возникают новые участники рынка в
сфере ВИЭ, распределении энергоре-
сурсов, энергоэффективности, энерго-
менеджмента, по созданию «умных»
сетей, инфраструктуры для «зеленого»
транспорта и др. Также наблюдает-
ся углубление сотрудничества между
энергоснабжающими и добывающими
компаниями, что демонстрирует влия-
ние появления новых игроков на тра-
диционный рынок электроэнергетики.
Так, Shell возвращается к возобновля-
емым источникам, а Total объявила
нии непрофильных активов, в ходе ко-
торой энергокомпании продали 1 ГВт
ветровых мощностей инвесторам.
Достарыңызбен бөлісу: |