толыққанды өркендеп, қарқынды дамуы үшін элитамен кереғарлыққа келіп,
күреспей, қудаламай, шектеулер қойып, шеңберін тарылтпай, зиялы зерделі
қауымның, дарынды тұлғалардың өзін-өзі көрсетіп, халыққа, еліне қызмет
етуіне жағдай жасап, сапасын арттыра түскен абзал.
Біздің Қазақстандағы элитаға келсек, еліміз егемендігін алғанымен билеуші
топ онша өзгере койған жоқ. Олардың көбі Кеңес Одағы кезінде
номенклатуралық қызметтер атқарып, коммунистік партия ыдырағаннан
кейін мемлекетгік институттарға (Президент, Үкімет әкімшілігіне) қызметке
көшті. 1993 жылғы Конституция бойынша биліктің 3 тармағы тең делінді.
Алайда шын мәнінде билік атқарушы органның қолына тиді. 1995 жылғы
Қазақстан Республикасының Конституциясы Президенттік билікті бекітіп,
атқарушы биліктің мәртебесін арттыра түсті. Жекешелендіру кезінде
халықтың еңбегімен жасалған мүлікке ие болды.
Қазақстан қазіргі элитасына кімдер жатады десек, оған Президент
аппаратының
құрамы
(Президент,
оның
әкімшілігінің
бастығы,
орынбасарлары, бөлім басшылары, көмекшілері, кеңесшілері), Парламент,
министрліктер басшылары мен орынбасарлары, дипломатиялык элита кіреді.
Олардың арасында тиімді несиелер алып, бизнеспен айналысып, байығандар
баршылык.
Олар
қаржы-каражат,
экономикалық
қорлар,
қажетті
мағлұматтарға иелік етеді.
Аймақтық элитаға облыс әкімдері жатады. Билеуші элитаға тарту, оларды
жаңғырту мәселесіне келсек, жоғары басшыларға берілген немесе солардың
балаларымен толығуда. Олар орындарынан босатылса, келесі лауазымды
орынға отырады. Соның салдарында ол “сырттан келетін” адамдарға жабық
элитаға айналды. Шынайы көп партиялық болмаған соң, саяси билікке
олардың ықпалы шамалы. Сыбайлас жемқорлықтың саны көбеюде. Билік
басындағылардың көбі өз күнін күйттеп, жалпы халықтың жағдайы төмендеп,
жұмыссыздық белең алуда.
Мұндай жағдайды болдырмай, тығырықтан шығу, саяси элитаның саны мен
сапасын көтеру үшін оларды ашық, жариялылық жағдайында, зерделі, білімді,
білікті, еліне, халқына шынайы жаны ашып, қызмет ететін азаматгардан
тандаған жөн.
Достарыңызбен бөлісу: