66
керек халық жауларын»; «Осындай сөз өтпейтін саз беттер
құртады әлемді»;
«Жағың қарыссын, жүзі қара
!» т.б.;
2) дөрекі сөздерді қолдану: «Кім айтты саған өзгереді деп, боқ қарын?
»;
«Шіріген жұмыртқа, шірік.
..»; «Азсайшы, мес қарын
» т.б.;
3) балағат сөздерді қолдану: «Осы қаншықты
ешкім танымайды ғой
негізі, негативный роликтің арқасында қаншық
атақты болды»; «Анау екі
саусағын сындыру керек қой жәлептің
»; «Бұл кім сонша сұхбат алатындай?
Көшеде жүрген қаншық ит
қой»; «Неге мұндай арзан, түкке тұрғысыз бәлені
эфирге шығарып жарнама жасайды? Бұл өзін жұлдызға теңеп жүр ғой
бейшара, сасық ауыз, салдақы
, түрің құрсын, боқ» т.б.;
4) боқтық сөздерді қолдану: «Е ешак Мұхит сен де, Шырын да с.....п
өліңдер
, малдар!»; «К...т
аман болса көпке барам дейсің ғой?»; «Қ....ды жеген
әңгіме ғой мынау, ренжімеңдер»; «Атаңа нәлет
!» т.б. Н. Уәли мұндай дөрекі,
былапыт, боқтық сөздерді қоғамның, жеке адамның рухани саламаттылығына
зиянын тигізетін дерттердің қатарына жатқызып: «Қазіргі қоғамда бұлардың
жарыққа шығып, ашық түрде айтылу (легизациялану) қаупі жоқ емес.
Телеэкранда
көрсетілетін
шетелдік
мазмұны
төмен
фильмдер,
видеофильмдердің әсерінен жастар арасында дөрекі, былапыт сөздер етек ала
бастады» дейді [51, б. 25];
5) эвфемизмдерді қолдану: «Пайдараз»
«продюсер»; «Пиараз
әнші кім?»;
Достарыңызбен бөлісу: