Әкімшілік-құқықтық қатынастар – бұл мемлекеттік басқару саласында әкімшілік құқық нормаларымен реттелінетін қоғамдық қатынастар.
Әкімшілік – құқықтық қатынастардың мәнісі: әкімшілік құқық субъектілерінің әр түрлі мүдделерін, аса маңызды өмірлік қажеттіліктерін және құқықтық қатынас тұрақтылығын қамтамасыз етеді.
Басқару органы - әкімшілік құқықтық қатынас субъектісі ретінде адам мен азаматтардың мүддесінде мемлекеттің атынан өзінің биліктік өкілеттігін жүзеге асыратын орган.
Әкімшілік – құқықтық қатынастардың субъектісі - құқықтық қатынасқа қатысушы нормаға сай құқықтармен міндеттерге ие тұлға.
Әкімшілік құқықтың қайнар көздері - әкімшілік құқық субъектілерімен атқару – билік жүргізу қызмет аясында қалыптасатын қоғамдық қатынастарды реттейтін, құқық нормаларының құқықтық нысан ретіндегі көрінісі.
Құқық нормасы – нормативтік құқықтық актіде тұжырымдалған, көп мәрте қолдануға арналған және нормативтік реттелген ахуал шеңберінде барлық тұлғаларға қолданылатын жалпыға міндетті мінез-құлық ережесі.
Министрлік– мемлекеттік органдар арасындағы тұрақты ұйымдық форма.
Ведомство – ол белгілі бір министірлік нгемесе мемлекеттік комитет негізінде жеке салааралық басқару немесе арнайы салалық функцияларды атқарады.
Әкімшілік іс жүргізу – материалдық әкімшілік құқықтық нормаларды жүзеге асыру мақсатымен құрылған әрекеттер жиынтығы немесе басқаша айтатын болсақ атқарушы билік органдары іс-әрекеттерінің әкімшілік процессуалдық нормалармен реттелуі деп түсіндіруімізге болады.
