55
𝐼 =
𝐼
𝑑
1 + 𝑒
(𝐸−𝐸
1/2
)𝑘
және
Е
бойынша дифференцирлейміз:
𝑑𝐼
𝑑𝐸
=
𝐼
𝑑
𝑘
1–𝑒
(𝐸−𝐸1/2)𝑘
𝑒
(𝐸−𝐸
1/2
)𝑘
.
(2.28)
𝑑𝐼
𝑑𝐸
-дің
Е
-ге тәуелділігі
2.10-суретте
көрсетілген. Максимум
жағдайды табу үшін теңдікті
Е
жағдайын кайтадан дифферен-
циалдап және туындысын нөлге теңестіреміз. Онда максимум
нүктесінде мынаны аламыз:
(𝐸)
𝑚𝑎𝑥
= 𝐸
1/2
,
(2.29)
яғни қисық максимумына сәйкес келетін нүкте потенциалы
(2.10-су-
рет)
жартылай толқынның потенциалы болып табылады. Бұл
нүктедегі ордината шамасын (2.29)-ды
(2,28) теңдеуге қатынасын алмастырып
қою арқылы табамыз.
(
𝑑𝐼
𝑑𝐸
)
𝐸=𝐸
1/2
=
𝐼
𝑑
𝑘
(1+1)
2
= 𝐼
𝑑
𝑛𝐹
4𝑅𝑇
.
Демек максимум нүктесіндегі орди-
ната диффузиялық ток күшіне пропор-
ционалды, соған байланысты заттың
концентрациясының өлшемі болып табы-
лады. Бұл мәнді, мысалы, градуирленген
график салу кезінде қолдануға болады.
Дифференциалдық полярограмманы қарапайым полярограм-
маларды графикалық дифференцирлеу арқылы немесе поляро-
графирлеу кезінде дифференциалдық қисықтарды тікелей жазуға
мүмкіндік беретін арнайы электрлік сызбанұсқа арқылы да алуға
болады.
Дифференциалды полярография бір ерітіндідегі жартылай
толқын потенциалы жақын иондарды анықтауға мүмкіндік бере
Достарыңызбен бөлісу: