- бұл адамның не үшін арналуына, тіршілігінің соңғы мақсатын анықтауға қатысты философиялық және рухани проблема Мына сұрақтарға жауап табу қажеттігі көзделеді : «Өмірлік құндылықтар дегеніміз не?» «Өмір мақсатына не жатады?» «Не үшін, кім үшін өмір сүру керек?»
Философиялық ойлар тарихындағы өмірдің мәні мәселесі: фатализм, гедонизм, волюнтаризм, функционализм
Фатализм - (лат «fatalis «- «тағдырмен анықталған») — болмыстың алдын ала-анықталуына сенім: ежелгі үнді философиясында – «дайва» (тағдыр), антикалық философиясында – «фатум», араб-мұсылмандық философиясында - «кадар» - АллаҺтың еркі, шешімі, жазғаны Гедонизм (грек. «hedone»– ляззат) –өмірдің мәні ляззат алуда деген көзқарас
Волюнтаризм: өмірдің мәні ішкі импульспен, жігермен анықталады (Артур Шопенгауэр ) Функционализм( лат. functio - орындау, атқару)- өмірдің мәні әлеуметтік тәртіпті қамтамасыз ету үшін адамның қоғамда өзінің қызметтері мен әлеуметтік рөлін дұрыс атқаруда деген түсінік
Аристотель адам өмірінің мәні туралы
Аристотель: «Бақыт - адам өмірінің мәні және арналуы, адам тіршілігінің бірден-бір мақсаты» Аристотель (384-322 б.д.д.)
Әл-Фараби дүниетанымы мен философиясында «бақыт» ұғымы
Әл-Фараби ілімінде бақытқа жету адамның дүниеге келуінің және жаратылуының себебін құрайды. Фарабидің пікірінше, бақыт адамның соңғы мұраты және «теориялық жағынан болсын, практикалық тұрғыдан болсын, барлық ілім мен философияның әрі материалдық әрі рухани бүкіл адамзаттың іс-әрекеттері нәтижесінде жеткізер осы мұраты – бақыт болып табылады. Осы мақсатқа жеткен адамның одан басқа қол жеткізер мұраты да жоқ деуге болады. Өйткені ол, барлық мұрат-мақсаты, талап-тілегіне жетіп, рухын қанағаттандырып, жетуге болатын ең жоғары нәтижеге бақыт мақамына жетіп отыр»
