Презентация тақырыбы: Тыныс алу ағзаларының аспаптық зерттеу әдістерінің диагностикалық маңызы. Пневмотахометрия

Жоспары:

• Кіріспе
• Негізгі бөлім

-Тыныс алу ағзаларының аспаптық зерттеу әдістері

-Пневмотахометрия

-Зерттеуге дайындық

-Көрсетілімдер мен қарсы көрсетілімдері

• Қорытынды
• Пайдаланылған әдебиеттер

Тыныс алу мүшелерін тексеруде қолданылатын тәсіл 3 топқа бөлінеді;

• 1. аспапты тәсілдер;
• 2. лабораториялық тәсілдер;
• 3.дәрігерлік малипуляциялар (плевра және лимфа пункциялары).

Аспаптық зерттеу тәсілдеріне жататындар:

1. Рентгенологиялық зерттеуге

• рентгеноскопия
• рентгенография
• бронхография
• флюорография
• томография т. б.

2. Эндоскопиялық зерттеуге

• трахеобронхоскопия
• торакоскопия

3. Функциональды зерттеуге

• спирометрия
• спирографня
• пневмотахометрия
• пневмоталография
• оксигемометрия
• оксигемография
• капнография ,т. б.

Пневмотахометрия

Пневмотахометрия-мәжбүрлі тыныс алу және дем шығару кезінде ауа ағынының жылдамдығы әдісі. Пневмотахометрия бронх өткізгіштігінің жағдайын анықтауда маңызды әдіс болып табылады. Сау адамдарда тахометрия көрсеткіші 4-тен 8 л/с-қа дейін ауытқиды, тиісті мән hell x 1, 2 формуласы бойынша анықталады. Бұл көрсеткіштің 85% - дан төмендеуі бронх патенттілігінің бұзылуы болып саналады. .

Пневмотахография тәсілімен өкпенің жазылғыштығын, эластикасыз (серпінділіксіз) кедергісін, демді жай және тездетіп алғандағы ауа толқынының көлемді жылдамдығын қағазға жазады.

• Пневмотахография тәсілімен өкпенің жазылғыштығын, эластикасыз (серпінділіксіз) кедергісін, демді жай және тездетіп алғандағы ауа толқынының көлемді жылдамдығын қағазға жазады.
• Пневмотахометрия және пневмотахография тәсілімен бронх өзегінің өткізгіштігін анықтайды. Бронх өзегі өткізгіштігінің төмендеуі бронхитқа, тыныс демікпесіне, бронхтың сырттан қысылуына тән.
• Оксигематрия және оксигсмография методтарымен қанның оттегімен қанығуын тексереді. Қалыпты жағдайда артерия қанының оттегімен қанығуы - 95% - ке, ал венар қанының қанығуы 60—70%-ке тән.