байланыстар энергиясына түрлендіру. БИОМБРАНАНЫҢ НЕГІЗГІ ҚЫЗМЕТТЕРІ:
1935 ЖЫЛЫ ДЖ.РОБЕРТСОН ІШКІ ЖƏНЕ СЫРТҚЫ МЕМБРАНАЛАРДЫҢ ҚҰРЫЛЫСЫ БІРДЕЙ ЕКЕНДІГІН КӨРСЕТТІ. ҚАЗІРГІ КЕЗДЕ БИОЛОГИЯЛЫҚ МЕМБРАНАНЫҢ С.ДЖ.СИНГЕР ЖƏНЕ Г.Л.НИКЕЛСОН 1972 ЖЫЛЫ ҰСЫНҒАН СҰЙЫҚТЫҚ МОЗАЙКАЛЫҚ МОДЕЛЬ КЕҢІНЕН ТАРАҒАН. БҰЛ МОДЕЛЬ БОЙЫНША МЕМБРАНАНЫҢ НЕГІЗІН ЕКІ ҚАБАТ ФОСФОЛИПИДТЕР ҚҰРАЙДЫ, ОЛАРДЫҢ СУДЫ СҮЙЕТІН БАСТАРЫ СЫРТҚА, АЛ СУДАН СЕСКЕНЕТІН ҚҰЙРЫҚТАРЫ ІШІНЕ ҚАРАЙ БАҒЫТТАЛҒАН. МЕМБРАНАНЫҢ МАЙЛЫ ҚАБАТЫНЫҢ 40-90%–Н, ГЛИЦЕРИН НЕМЕСЕ СФИНГОЗИН ТУЫНДЫЛАРЫ, ФОСФОЛИПИДТЕР АЛЫП ЖАТАДЫ.
Мембраналардың негізгі қабатын фосфолипидтер 2 қабаты құрайды. Ең алғашқы болып оны дəлелдеген 1902 жылы Овертон деген ғалым. Гидрофильді қабаты – сумен əрккеттессе, гидрофобты қабаты – сумен əрекеттеспейді. Фосфолипидтердің құрылысын зерттеуге жасанды мембраналар көп əсер еткен. Ең бірінші болып жасанды мембрананы 1962 жылы Мюллер жасаған. Ғалым арасында тесігі бар тефлон пластинкасын алып, сол тесікке бір тамшы фосфолипид тамызған соң, еріген зат ұшып клеткада кейін жасанды мембрана пленкасы тесікті жауып тұрды. Формакологтар дəрілерді осы жолмен тексереді.
Негізгі бөлім Биологиялық мембраналар липидтік және нәруыздың молекулалардың «ансамблдері» болып табылады, олар бірімен-бір коваленттік емес әрекеттесулер арқылы ұстасып тұрады. Мембрананың негізгі қалыптасуына фосфолипидтер және
