259
тін. Әнсарлар да осылай аз бөліктің өздеріне қалуын
қамтамасыз еткен болатын...»
(Хәйсәми, 10, 40)
.
Исардың рухани ләззатын тата білу үшін паш етіл-
ген қандай нәзік амал!... Материалдық және фәни
пайдаларды кері қойып қоятындай ұлы пидакештік пен
бауырластық күйі...
Сахабалардың бірі Әбу Ұбәйдә бин Жәррах әскер
басы болғанда шөлде өзіне суық су мен жаңа пісірілген
нан алып келгенде: «Әскерімде бұлар бар ма?» – деп
сұраған және мұның өзі үшін ерекше алдыртылғанын
естігенде, ол тағамға қол тигізбеген. «Әскерім не жеп
жатса, маған да соны алып келіңдер» – деген. Өйткені
ол асқақ сахаба да «алдымен өзім» емес, «алдымен дін
Достарыңызбен бөлісу: