Реферат тақырыбы: Тіршіліктің пайда болуының қазіргі заманғы гипотезасы Орындаған: Бектұрсынова Балнұр
жүктеу/скачать 45,07 Kb.
|
тіршілік гипотезасы
| ХІ ғасырда тіршіліктің пайда болу проблемасын айқындау үшін зерттеушілер екі объектіге — 1610 жылы Г.Галилей ашқан Юпитердің жер серігіне деген қызығушылықты арттыруда. Ол Жерден 671000 км-ге тең қашықтықта орналасқан. Оның диаметрі 3100 км. Ол бірнеше шақырымдық мұз қабатымен жабылған. Алайда мұхит мұз жамылғысының астында және ол ежелгі өмірдің қарапайым түрлерін сақтаған болуы мүмкін.
◊ Тағы бір объект — Шығыс көлі, ол реликті су қоймасы деп аталады. Ол Антарктидада төрт шақырымдық мұз қабатының астында орналасқан. Біздің зерттеушілер оны терең теңіз бұрғылауының нәтижесінде тапты. Қазіргі уақытта осы көлдің реликтикалық тазалығын бұзбай, оның суларына енуге бағытталған халықаралық бағдарлама әзірленуде. Мүмкін, бірнеше миллион жылдық реликті организмдер болуы мүмкін. ◊ Румыния аумағында жарыққа қол жетімді болмай табылған үңгірге де үлкен қызығушылық бар. Олар осы үңгірге кіре берісті бұрғылағанда, микроорганизмдермен қоректенетін қателіктер сияқты соқыр тірі организмдердің бар екенін анықтады. Бұл микроорганизмдер өз тіршілігі үшін осы үңгірдің түбінен шыққан күкіртті сутегі бар бейорганикалық қосылыстарды пайдаланады. Бұл үңгірге жарық түспейді, бірақ су бар. ◊ Жақында американдық ғалымдар тұзды көлдердің бірін зерттеу кезінде тапқан микроорганизмдер ерекше қызығушылық тудырады. Бұл микроорганизмдер қоршаған ортаға ерекше төзімділікті дамытады. Олар тіпті мышьякты ортада өмір сүре алады. ◊ «Қара шегушілер» деп аталатын жерлерде тіршілік ететін организмдер де көп көңіл бөледі. «Қара шегушілер» — мұхит түбінде жұмыс істейтін, орта мұхит жоталарының осьтік бөліктерімен шектелген көптеген гидротермиялық бұлақтар. Олардың ішінде 250 атм қысыммен мұхиттарға. жоғары минералданған ыстық су (350 ° С) жеткізіледі. Олардың Жердің жылу ағынына қосқан үлесі шамамен 20% құрайды. Көптеген жылдар бойы адамзат планетамыздағы тіршіліктің пайда болуының шынайы себебі мен тарихын ашуға тырысты. Жүз жылдан сәл астам уақыт бұрын, барлық дерлік елдерде адамдар құдайдың араласуы және әлемді жоғары рухани болмыс құру теориясына күмән келтіруді ойламады.1859 жылы қарашада Чарльз Дарвиннің ең үлкен жұмысы жарияланғаннан кейін жағдай өзгерді және қазір бұл тақырып төңірегінде көптеген қайшылықтар бар. Дарвиндік эволюция теориясын қолдаушылардың саны соңғы онжылдықтың соңындағы мәліметтер бойынша Еуропа мен Азияда 60-70%-дан астам, АҚШ-та шамамен 20% және Ресейде шамамен 19% құрайды.Бүгінгі таңда көптеген елдерде Дарвиннің жұмысын мектеп бағдарламасынан алып тастауға немесе, ең болмағанда, оны басқа дұрыс теориялармен теңестіруге шақырулар жасалуда. Дүние жүзі тұрғындарының көпшілігі бейім болатын діни нұсқадан басқа, бүгінгі таңда тіршіліктің пайда болуы мен эволюциясының әртүрлі кезеңдердегі дамуын сипаттайтын бірнеше негізгі теориялар бар. Бұл гипотезаның дүниеге келуіне 1950 жылдары Гарольд Ури мен Стэнли Миллердің жүргізген тәжірибелері ықпал етті. Олар тіршілік пайда болғанға дейін планетамыздың бетінде болған дерлік бірдей жағдайларды қайта жасай алды. Молекулярлық сутегі, көміртегі тотығы және метан қоспасы арқылы шағын электрлік разрядтар мен ультракүлгін сәулелер өтті. Нәтижесінде метан және басқа да қарапайым молекулалар күрделі органикалық заттарға, соның ішінде ондаған амин қышқылдарына, қантқа, липидтерге, тіпті нуклеин қышқылдарының рудименттеріне айналды. Салыстырмалы түрде жақында, 2015 жылдың наурыз айында Джон Сазерленд бастаған Кембридж университетінің ғалымдары қарапайым бейорганикалық көміртекті қамтитын ұқсас реакциялар кезінде РНҚ, белоктар, майлар мен көмірсуларды қоса алғанда, «өмір молекулаларының» барлық түрлерін алуға болатындығын көрсетті. қосылыстар, күкіртсутек, металл тұздары және фосфаттар. Протоклеткалар Тіршілік эволюциясындағы тағы бір маңызды мәселе - мұндай РНҚ немесе ДНҚ молекулалары мен белоктардың сыртқы әлемнен «қоршалған» және мазмұны икемді мембранамен немесе жартылай өткізгіш қатты қорғалған алғашқы оқшауланған жасушаларға айналуының құпиясы. қабық. Белгілі кеңес химигі Александр Опарин бұл салада пионер болды, май молекулаларының қос қабатымен қоршалған су тамшылары ұқсас қасиеттерге ие болатынын көрсетті. Оның идеяларын физиология немесе медицина бойынша 2009 жылғы Нобель сыйлығының лауреаты Джек Шостак бастаған канадалық биологтар жүзеге асырды. Оның командасы бірінші «протоклетка» ішіне магний иондары мен лимон қышқылын қосу арқылы өздігінен репликацияланатын РНҚ молекулаларының ең қарапайым жиынтығын майлы молекулалардың мембранасына «орауға» қабілетті болды. Кімдікі дұрыс, кімдікі бұрыс? Дарвиндік гипотезалардың пайдасына, атап айтқанда, «өтпелі формалар» саласында көптеген ғылыми жұмыстар мен арнайы зерттеулер табылды. Дарвиннің қолында ғылыми еңбектерді растау үшін археологиялық артефактілердің қажетті саны болмады, өйткені ол көбінесе жеке болжамдарды басшылыққа алды.Мысалы, соңғы он жылда ғана ғалымдар осындай бірнеше «жоғалғандардың» қалдықтарын тапты. Құрлықтағы жануарлар мен балықтар, киттер мен бегемоттар арасындағы шекараны сызуға мүмкіндік беретін Тиктаалик және Индохюс сияқты эволюция байланыстары. Екінші жағынан, скептиктер мұндай жануарлар түрлері нағыз өтпелі формалар емес деп жиі даулайды, бұл дарвинизмді жақтаушылар мен олардың қарсыластары арасында үнемі бітпейтін келіспеушіліктерді тудырады. Екінші жағынан, қарапайым ішек таяқшалары мен әртүрлі көп жасушалы тіршілік иелеріне жүргізілген тәжірибелер эволюцияның шынайы екенін, жануарлардың 100-200 ұрпақ бұрын ата-бабаларында болмаған жаңа қасиеттерге ие бола отырып, жаңа тіршілік жағдайларына тез бейімделетінін анық көрсетеді. Сонымен бірге, қазіргі қоғамның маңызды бөлігі әлі де жоғары құдайлық ақыл-ойдың немесе Жердегі өмірдің негізін салған жерден тыс өркениеттердің бар екеніне сенуге бейім екенін есте ұстаған жөн. Әзірге жалғыз шынайы теория жоқ, ал адамзат болашақта бұл сұраққа әлі жауап бере алмайды.
Пайдаланған әдебиеттер: 1. Берсімбаев Р.І., Мұхамбетжанов К.Қ. Генетика және молекулалық биология. Алматы. 1996 ж.-265б. 2. Бегімқұлов Б.Қ. Молекулалық генетика және биотехнология негіздері. Алматы. 1996 ж.-354б. 3. Жимулев И.Ф. Общая и молекулярная генетика. Новосибирск 2002.-258с. 4.Мырзабаев А.Б. Биологияны оқыту әдістемесі. Қарағанды, 2006 5.МамонтовС.Г., ЗахаровВ.Б., Сонин Н.И., Қисымова Ә.Қ. «Биология. Жалпы заңдылықтар». Оқулық, А.2006. жүктеу/скачать 45,07 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|