ган К,удай ем ес, адам дегеш едЕ журт та дурыс угынды. — Адам болмай, кЕм болсын? Аспанга ушып кете алмас. — Кдтындардын кулагы аман болсын! Ертен-ак 6
ipe- уш щ болмаса, Gipeyimn кулагына шалынып калар, — десш журт гушдеп кета. Улпан буган да елепзе кеткен жок, тур ган калиында турып калды. Ертецш е Тш ем ю п алып подрядчик Пушкарь да келш едЕ Олар да Улпанны н ж узш ен к у й ш ш 1здерш коре ал- мады. К ещ л айтысты, кипактасты, шыгынга ушырап кал- гандарын айтты. Улпан Тш емюке карап: — Сен бул K i c ir e
м енщ айтарымды тугел жетюзшЕ Ер- теннен бастап сол K i p n i m i p r e c i n i n
уетш е ущи кайта сала бастасын. Э лдею м «ертке урынган жаман ырымнан» кор- кып, Улпан конысын баска жерге аударар деп дэмеленетш болар. Ж ок, мен корыкпаймын. Ырым-жырымды кермей журген мен жок. Уши сол орнына салдырамын, — дедЕ Тглемю аркылы У лпанны н не дегенш е туеш ген сон, Пушкарь басын изедЕ — Дуры с, эбден дурыс. Ею уйдщ дайын турган i p re ciH
тастап кетуге болмайды! — Шыгынга ушырап калдым деп боле-жара дейтш жай- ды ескерта гой. Ол жагынан кауш тенбесш . Уш тщ 6ipiH
оз мойныма аламын. Тек кыс тускенш е улкен уй мен моншаны ж эне 6 i p
сарайды 6iTipin
беретш болсын! Пушкарь куанып к ет а . Соттаса калса, ерттщ шыгыны канша болса да, ез мойнына тусетш едЕ К уш п з-тун п к у- зет келким бойы нш а П уш карьдщ мш детш де болатын. Улпанга кайта-кайта алгыс айтып, кайта-кайта мырзалы- гын мактап, кайта-кайта уоде 6
epin, Пушкарь ж у р т кета... VIII Улпан жешл кашава шанамен уйгне кел in ж е т к е т сол,
