лы мды сы н к а р а т ы , бар лы к кы мы з соган буйы раты н

Улпан Алтыбаканнан таи ата кайтып, туек е тармаса
турып едь К у н д е п о д ел бойы нш а К,арагайлы келге ш о-
мылып кайтып едн 
eciK 
алдыыда Салбыр тур екен.
— Ана 
6
ip тутш а з д щ уйлерден шыгып жаткан жок
па? — дед1 Салбыр. Э ш ей ш гана бейжай айтты. Салынып
жаткан уйлер жагын и ел м ен нускады.
— Дэмел1 апай, жылдам ат жектср! — дед1 У лпан.
Д о м е л i уй де, шайын жасап, У лпанны н к ел д ен келуш
кут1п отырган. Далага ж у п р е шыкты да:
— Ойбай-ай! — дедь — Албасты баскыр, иагып турсын,
ж упрм ей! К улатай, ж у п р , аттарды окел!
Улпан ертенш жаткан кыстауына жеткенде, улкен уй! ту­
гел жанып жатыр екен. К епкен карагай 
6 i p e c e
ыскырынып,
6 i p e c e
у н а з балкып жанады. Барлык ауылдын 
n im e H L iiL a e p i 
келш коршап тур. К,олдарында балгын кек жапыракты жас
кайын... Жанып жаткан уйге адам жакындай алар емес.
Эйтеу1р, 
0 3 i p
жел ж ок. Тутш аспанга т\к кетерш едь
d c ip e n ык бетт
1
н ш е б
1
н ертетш , орт алды нан каргаша
жасап, куалай сещ ирш ж ур. Ж иырма шакты ж ш т балгын
ж ас кайындарды кыркып ©келш, каттап ж иналган кара­
гай борен елердщ устш е лактырады. M ycipenTin касында
6

жүктеу/скачать 8 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: