отансүйгіштік
сезімдерді
тәрбиелеудің
кезеңдерін анықтауға болады.
Алғашқы кезең - негізгі – сәбилік шақта баланы не және кім
қоршайды, барығына және барлықтарға құштарлық сезімді
бекіту. Бұл кезеңде бала жақсы көруді үйренеді. Анасын жақсы
көреді, жақын адамдарды, өзінің ойыншықтарын, кітабтарын
жақсы көреді, өзінің үйін, өзінің балабақшасын жақсы көреді.
Баланы ықпалды сүюге үйрету өте маңызды, яғни анасына тек:
«Мен сені жақсы көрем», дегенмен оңан көмектесу арқылы өз
махабатынды көрсетуді білу, аянушылықтың, ілтипат
белгілерін көрсету және т.б. Бала жақсы көруді түсіну міндетті –
ол қамын ойлауды, күтуді, көмектесуді, қорғауды, өзінің
махабатына жауап беру дегенді білдіреді. Махаббаттың бұл
қырлары Отанға деген сүйіспеншілікті сипаттайды, ол біртіндеп
жақын айналасына және адамдарға деген сүйіспеншілігінен
шығады.
Өмір бойы жалғасатын негізгі алғашқы кезеңмен қатар,
екінші кезең басталады - баланы халықтық және ұлттық өнерге
қатыстыру. К.Д.Ушинский бұл кезеңге айрықша мән берді, ол
баланы бала кезінен бастап ұлттық ортаға «сүңгіту» қажет,
халықтың әндерін айтып керек, «ана сүтімен бірге» өзіне
халықтық және ұлттық тамырлырды сіңіріп алңандай, онымен
ана тілінде сөйлесу керек. Мектепке дейінгі жасы бойынша
балаларға халық ертегілерін оқып, олармен бірге халықтық би
билейді, ұлттық ойындар ойнайды, ұлттық әндерді айтады.
Достарыңызбен бөлісу: |