374
375
ды. Күшпен бытыраңқылыққа ұмтылу пиғылын басып отырды.
Шекаралас күшті тайпалардың шабуылына тойтарыс беру үшін
де күш керек болды. Сондай-ақ кезекті тақ үшін күрес те күшті
одақтасты қажет етті.
Сол себепті Конгоның билеуші тобы өзін оқпен атылатын
қарумен қамтамасыз ететін португалдықтармен достық қатынаста
болуға тырысты. 1491 жылы Конгоға католик миссионерлері келді.
Елдің басшысы Нзинга-а Нкуву христиан дінін қабылдап, есімін,
Жоао да Сильва деп өзгертті. Мбанза-Конгоның
астанасы онда
салынған католик шіркеуінің атымен Сан-Сальвадор деп атала-
тын болды. Көсемнің Энрике деген баласы онбір жасынан бастап
Лиссабонда тəрбиеленіп, ең алғашқы африкандық епископ болды
/1518 ж./. Билеуші топ еуропалықтардың құл саудасына белсене ара-
ласты.
Бірақ оған бақылауды өз қолдарында ұстап тұра алмады.
Португалдық құл саудасымен айналысушылардың тонаушылығын
шектеу үшін Конго көсемдері ХVІ ғасырдың бірінші жартысын-
да Ватиканнан көмек сұрай бастады. Бірақ еш нəтиже шықпады.
Келімсектер зорлығына қарсы халық көтеріліске шығып тұрды. Оның
қысымымен португалдықтардың
құқтары мен артықшылықтарын
шектеу саясаты жүргізілді.
Құл саудасы елдің экономикасын əлсіретті. ХVІ ғасырдың
екінші жартысында көптеген Конго вассалдары тəуелсіздігін
алды, көршілердің шапқыншылығы күшейді. 1568 жылы көрші
тайпалардың бірі астананы басып алды. Елдің басшылары тағы
да португалдықтардан көмек сұрауға мəжбүр болды. Мани-Конго
1-Алвару Португалия королінің вассалы болуға келісті. 1641 жылы
португалдықтардың тірегі болған Луанда қаласын голландтар басып
алды. 1642 жылы Конго Голландиямен достық бітім жасады. Бірақ
1649 жылы португалдықтар күш жинап, голландтарды Луандадан
қуды.
Соғыстардан, ішкі талас-тартыстан əлсіреген Конго 1651 жылы
Португалиямен «патронаж» жөнінде келісім жасады. Португалдықтар
ықпалынан құтылу жолындағы соңғы əрекет І-Антониу тұсында
/1663 жылдан кейін/ жасалды. Луандалық Португал үкіметімен
қырғиқабақтық əскери қақтығысқа жетті. 1665 жылғы 29 қазанда
Амбуилдегі шешуші шайқаста Конго əскері толық жеңілді.
Конгоның жеңілу себебінің бірі — онда күшті
мемлекеттің
құрылмауы болды. Армия мен полиция сияқты зорлау аппараттары
халықтан толық қол үзіп, өзінің жетілу шыңына жетіп үлгермеген
еді.
Ə д е б и е т т е р:
1. История стран Азии и Африки в средние века. В 2 ч.— М.: МГУ,
1987.— 249—277 бб.
2. История тропической Африки [с древнейших времен до 1800]
Пер. с фр.— М., 1984.
3. Хэир П. Встреча с Африкой: европейские контакты и свиде-
тельства 1450—1700 гг.— М., 1997.