128
Үшеуін шан шып өл тір ді,
Бе сеуі ті рі, өл ме ді.
Бес мер ген ді ті рі ай дап,
Хан ға алып кел ге ні.
Се гіз мыл тық өң ге ріп,
Тар ту қы лып бер ге ні.
Сол уа қыт та Ақау ыз
Жер тар пи ды оя нып.
Нау рыз бай жүр үс тін де,
Қы лы шы қан ға боя лып, –
деп су рет те ле ді.
Қа ны на қа рай ған
қыр ғыз ая нып тұр май, Нау рыз бай ба тыр-
дың
атын атып құ ла тып, ба тыр ға ұм ты ла ды. Қыр ғыз, қа зақ бо-
лып, Нау рыз бай ға тала са ды.
Кер тай лақ
ат ты жет кі зіп, Нау рыз бай қай та ат қа қо на ды.
Бі рақ ас ты на мін ген аты на кө ңі лі тол ма ған Нау рыз бай қа сын да
Ер жан ның бол ма ға ны на өкі не ді:
Ер жан бол са қа сым да
Бө лек ше ту ған тұл ға сы,
Бо лар ма едім қа зақ қа
Әзіл сөз дің ол жа сы?!
Ду лат пен қыр ғыз дар дың бі рі гіп, ала уыз дық та ны тып, қа зақ-
тар дың бар ған са пар ла ры нан орал ма ға нын Ны сан бай жы рау:
Жа ман дық қыл ған мұн дар дың
Мой ны на бол сын жа за сы.
Қа зақ тың кө бі қы рыл ды,
Қан ды ма екен та ба сы?!
Сол бар ған нан тө ре лер,
Ел ге қай тып кел ме ген.
Үй, жа ма ғат, ма лы мен,
Хал қын, жұр тын көр ме ген.
Құ ты лу ға қыр ғыз дан
Ті ле гін Құ дай бер ме ген.
Қыр ғыз да қал ды тұ ты лып,
Не ет ке нін еш кім біл ме ген, –
деп жыр лай ды.
А
РМ
А
Н
-П
В
б
ас
па
сы
129
Ны сан бай
жы рау дың Ке не са ры, Нау рыз бай ба тыр бей не ле-
рі мен қа тар, елiм деп еңiреп ту ған ер лер:
Шұ бы рт па лы Ағы бай,
Та бын Жо ла ман, Қа бан Бұ қар бай, Қып шақ Иман (А.Има нов тың
әкесi), Ба сы ға ра,
Ду лат Бай сейiт, Ша пы раш ты Бұ ғы бай,
Сұ ран-
шы, Сау рық, Сүйiндiк, Жа най дар,
Ар ғын Же ке ба тыр, Тал мас,
Жәуке, Қан жы ға лы Тас тан,
Қар жас Сар ман тай, Та ма Құр ман,
Ке рейт Меңлi ба тыр лар ды жыр ға ар қау етуi жыр дың та ри хи құн-
ды лы ғын арт ты ра тү седi.
Ны сан бай дың «Ке не са ры – Нау рыз бай» жы ры:
Бұл қис са ны шы ғар ған
Ны сан бай де ген жыр шы еді,
Хан Ке не нің тұ сын да
Жұрт тан оз ған сын шы еді,
Айт қан сө зі үл гі лі
Құ лақ тың бір құ ры шы еді,
Өлең-жыр ға Ны сан бай
Мәш һүр ше шен нар еді,
Бір ес ті ген адам дар
Сө зі не та ғы зар еді,
Кө зі мен кө ріп сөз қыл ған
Со ғыс та өзі бар еді, –
деп аяқ тала ды. Бұл өлең жол да ры нан
Ны сан бай дың абы рой-бе-
де лі ас қан сын шы, ақын, жыр шы бол ға нын бай қай мыз. Ал оның
ба тыр лы ғын:
Ке не Хан ның тұ сын да
Қарт бу ра дай жа ра дың.
Жау ды жас қап, жа пы рып,
Жау ған қар дай бо ра дың.
«Абы лай лап» ат қой ып,
Дұш пан ның ал дын ора дың, –
де ген өлең жол да ры ай ғақ тай ды.
Достарыңызбен бөлісу: