Ұсынылатын әдебиеттер: Негізгі: 1. Агеев В.С. Межгрупповое взаимодействие. Социально-психологические проблемы. М.,1990г.
2. Ансофф И. Стратегическое управление. М., 1989г.
3. Вахрушев В. Принципы японского управления. М., 1992г.
4. Бердалиев К. Менежмент. Лекциялар- курсы- Алматы: Экономика, 2005-240б.
5. Есполов Т.И., Сүлейменов Ж.Ж. Менеджмент. Оқу құралы: «Заң әдебиеті» , Алматы: 2007- 149 б.
6. А.Б. Рахымбаев, Б.О.Сабетаева, А.Қ.Белгібаев. Менеджмент. Оқу құралы: «Заң әдебиеті», Алматы: 2007-149 б.
Қосымша: 8. Жуков Ю.М. Ценности как детерминанты принятия решение. В кн.: «Психологические проблемы социальной регуляции поведения». М., 1976г.
9. Зигерт В., Ланг Л. Руководить без конфликтов. М., 1975г.
10. Ковалевский С. Руководитель и подчиненный. М., 1973г.
11. Козелецский Ю. Психологическая теория решении. М., 1979 г.
12. Котарминский Т. Трактат о хорошей работе. М., 1975.
13. Ксенчук Е.В., Киянова М.К. Технолгия успеха. М., 1993 г.
14. Курицын А.Н. Управление в Японии. Организация и методы. М., 1981г.
15. Ладензак К. Стиль работы и образ жизни руководителя. М., 1985г.
16. Лебедев В.И. Психология и управление. М., 1992г.
17. Ляхов И.И., Горячев Г.Д. Социологические и психологические методы управления. М., 1973 г.
18. «Психологические методы управления». МИУ. М., 1963г.
19. Питерс Т., Уотермен Р. В поисках эффективного управления. М., 1986г.
20. Улицкий Я.С. Логика управления. Очерки по теории управления административными коллективами. Киев., 1924 г.
21. Фалмер М.Р. Энциклопедия современного управления. Том 1-5. М., 1992 г.ъ
Қысқаша теориялық мәлімет.
Лидер (ағылш. leader — жетекші) — 1) топ өзі үшін мәнді жағдаяттарда топ мүшелерінің мінез-құлықтарына әсер ететін адам. Жауапты шешімдер қабылдау құқығын топ мүшесі таныған, яғни топтағы бірлескен іс-әрекетті ұйымдастыруда және қарым-қатынастарды реттеуде нақты орталық рөл атқаратын беделді тұлға; 2) саяси партияның, қоғамдық ұйымның және т.б. басшысы; ресми немесе бейресми болуы мүмкін. Лидердің ықпалы балалар, әсіресе жасөспірімдер арасында өте жоғары болады. Сондықтан ұжымның нағыз лидерін анықтап, оны өз жағына тарта білу тәрбиешіден үлкен шеберлікті талап етеді. Ресми лидерлік — ұжымның бірлігін қамтамасыз етіп, оның іс-әрекетін қоғам мүддесіне сай жүргізеді. Егер ол ресми басшылықтың іс-әрекетімен келіспесе, ресми басшылар мен ұжым арасында немесе ұжымның өз ішінде алауыздық туғызып, жікке бөлуі мүмкін.