206
Ринофарингит (грек. pharynx – жұтқыншақ) – рино-
фарингит; мұрын қуысы мен жұтқыншақтың бір
мезгілде қабынуы.
Ринэстроз – ринэстроз; тақ тұяқты жануарлардың
(жылқы, есек, қашыр) пысқырық ауруы.
Ритм – ритм, ырғақ.
Рог – мүйіз; қатты мүйізді тері туындысы.
Рог аммониев – аммон мүйізі, гиппокамп аяқшасы
(үлкен ми бүйірлік қарыншасының түбін
құрайтын
гиппокамптың аяқшасы).
Рог матки – жатыр мүйізі.
Роговица (cornea; лат. cornu – мүйіз) – қасаң қабық; көз
алмасының сыртқы – фиброзды қабығының алдыңғы
мөлдір бөлігі.
Роды – туу, төлдеу, босану (адамда).
Родентициды – родентицидтер;
кеміргіштерді қыруға
қолданылатын заттар: зоокумарин, крысид, теңіз
пиязы т.б.
Роговой башмак – мүйіз тұяқ.
Родильное отделение – төлдету қорасы,
мал төлдетін
қора.
Достарыңызбен бөлісу: 
