Сборник материалов III международной научно-практической конференции «инновации в образовании: поиски и решения»

110

3 Гуров В. Инновационная деятельность педагога // Дополнительное образование и воспитание. - 2008. 

- № 2. -С. 9-1. 

4 Сластенин В.А., Подымова Л.С. Готовность педагога к инновационной деятельности // Сибирский педа-

гогический журнал. - 2007. - № 1. -С. 42-49. 

5 Лаздина Т.И. Технологии мотивационного управления инновационной деятельностью учителей // На-

чальная школа плюс До и После. - 2006. - № 2. -С. 19. 

Аңдатпа. Бұл мақалада жалпы білім беру мекемелеріндегі оқу-тәрбие үдерісінің тиімді қалыптасуындағы 

педагогтың  инновациялық  әрекеті  қарастырылады.  Оқушылардың  шығармашылық,  ғылыми  зерттеу 

әрекеттерінің қызығушылықтарын көтеру құралдары анықталған. Павлодар облысы білім беру басқармасы 

білім беру мен тәрбиені дамытудың инновациялық орталығы қызметінің басым бағыттары ашылған. 

Аннотация.  В  статье  рассматривается  роль  инновационной  деятельности  педагога  в  эффективном 

формировании  учебно-воспитательного  процесса  общеобразовательных  учреждений.  Определены 

инструменты  повышения  мотивации  на  творческую,  изобретательскую  и  научно-исследовательскую 

деятельность  учащихся.  Раскрыты  приоритетные  направления  деятельности  областного  Инновационного 

центра развития образования и воспитания управления образования Павлодарской области. 

Abstract. The article tells about a role of pedagogue’s innovative activities in effective forming of teaching 

and educational process of schools. Means of increase of motivations for the students’ creative, inventive and 

research activities are determined. Priority directions of the regional Innovative center of development of educa-

tion and upbringing of the education administration of Pavlodar region are developed. 

ВОПРОСЫ НЕПРЕРЫВНОГО РАЗВИТИЯ ПРАВОВОГО ВОСПИТАНИЯ МОЛОДЕЖИ  

В ПРОЦЕССЕ ОБУЧЕНИЯ

 

Н.К. Жамалов 

Ташкентский государственный педагогический университет имени Низами, 

г. Ташкент, Республика Узбекистан 

Рецензент – Р.М. Медетова, к.п.н., старший научный сотрудник, Узбекский научно-исследовательский 

институт педагогических наук им. Т.Н. Кары-Ниязи, г. Ташкент, Республика Узбекистан 

Во  введении  Конституции  Республики  Узбекистан  одной  из  основных  задач,  стоящих  перед  народом 

Узбекистана, обозначено построение демократического правового государства. Создание такого государства 

отражает  образ  жизни  и  психологию  узбекского  народа,  его  мировоззрение,  существенные  изменения  в 

сознании  народа,  его  устремления.  Пересмотру  и  реформированию  подверглась  и  сфера  образования  и 

воспитания. Правовое воспитание является неотъемлемой частью общего образования, его роль особенно 

значительна в процессе построения правового государства. 

С первых дней обретения независимости в республике особое внимание стало уделяться повышению 

уровня  правовых  знаний  и  правовой  культуры.  Тому  пример  принятие  2  июля  1992  года  Закона  «Об 

образовании»  и  программных  документов,  в  которых  обозначены  основные  принципы  государственной 

политики в области образования и, в частности, определены права и обязанности, цели и задачи педагогов и 

учащейся молодежи. 

В  последующие  годы  был  принят  ряд  правительственных  и  законодательных  документов,  таких  как 

Постановление Кабинета Министров Республики Узбекистан «О комплексной программе совершенствования 

правового  образования  молодежи»  (13  июля  1994  год),  Национальная  программа  повышения  правовой 

культуры  в  обществе»  (утверждена  Олий  Мажлисом  Республики  Узбекистан  29  августа  1997  года), 

Постановление Кабинета Министров Республики Узбекистан «Об организации общего среднего образования 

в Республике Узбекистан» (13 мая 1998 года), на основе которых было разработано Положение «Об общем 

среднем образовании в Республике Узбекистан», а 29 августа 1997 года были приняты новый Закон «Об 

образовании» и «Национальная программа по подготовке кадров». 

Исходя из названных выше документов, были разработаны экспериментальные программы по предметам 

«Основы государства Узбекистан и права» (8 класс), «Основы конституционных прав» (9 класс). 

Начиная  с  1998-1999  года,  проводится  обучение  правовым дисциплинам,  а  в  1999  году  разработаны 

Государственный стандарт непрерывного правового обучения и воспитания и соответствующие программы. 

На  основании  Указа  Президента  от  4  января  2001  года  «Об  организации  изучения  Конституции 

Республики  Узбекистан»  были  созданы  специальные  курсы  по  изучению  Конституции  на  всех  ступенях 

111

системы образования. 

Вышеупомянутые законы и документы стали методологической основой правового воспитания, внедрения 

в  сознание  молодежи  правовых  знаний,  культуры,  идей  гуманизации  и  патриотизма,  национального 

достоинства, предупреждения правонарушений, решения всех вопросов, связанных с правовым воспитанием 

и обучением. 

В своем выступлении на объединенном заседании Законодательной палаты и Сената Олий Мажлиса (12 

ноября 2010 года) Президент Республики Узбекистан И.А. Каримов [1, c. 1] поставил вопрос о формировании 

правовой культуры населения и дальнейшем углублении правовой грамотности. Эти вопросы актуальны и 

сегодня, так как республика идет по пути создания правового государства. Поэтому каждый житель страны 

должен знать свои права, жить и работать в рамках закона, соблюдать закон и уметь защищать свои права. 

Правовое  воспитание  осуществляется  с  целью  влияния  на  поведение  и  поступки  членов  общества, 

формирование  общей  и  правовой  культуры,  установление  отношений  в  обществе.  Оно  включает  в  себя 

усвоение правовых знаний, уважение к законам и правам, подчинение законам. 

Одно  из  важнейших  направлений  правового  воспитания –  это  овладение  правовой  культурой  каждым 

членом  общества.  Если  каждый  живущий  в  стране  усвоит  правовую  культуру,  то  общество  и  государство 

будет успешно развиваться. Правовая культура означает подчинение установленных в обществе порядков, 

соблюдение законов. Усиление внимания к правовому воспитанию и образованию, постоянные исследования 

путей углубления правовых знаний – это неизменное требование времени. 

Содержание  правового  воспитания  включает  в  себя:  основные  цели  и  задачи  Конституции,  учение  о 

государстве,  значение  понятий  –  граждане,  семья,  труд,  хозяйство,  административный,  судопроизводство 

и другие специфические определения, такие как уважение государственных законов, беспрекословное их 

соблюдение, знание основ юстиции, противодействие нарушителям закона и порядка. Правовое воспитание 

помогает  человеку  определить  его  место  в  обществе,  направить  на  выбор  деятельности,  указать  нормы 

поведения. Все народы и нации, в том числе и узбекский народ, с давних времен имели и имеют правовую 

культуру. 

Задачи овладения правовой культурой состоят в следующем: 

1) Изучение источников и документов по вопросам правового воспитания учащимися общеобразовательных 

средних школ и профессиональных колледжей. 

2) Изучение и обсуждение правового кодекса, принятого на шестнадцатой сессии депутатов Олий Мажлиса 

Республики  Узбекистан  XII  созыва  «Об  административной  ответственности  в  Республике  Узбекистан»,  по 

вопросам предупреждения правонарушений среди несовершеннолетних. 

3)  Формирование  понятий  о  правах  и  обязанностях  у  учащихся  общеобразовательных  школ  и 

профессиональных  колледжей,  усиление  аспектов  правовой  направленности  в  процессе  обучения  и 

воспитания. 

4) Ознакомление учащихся с новостями, постановлениями, положениями в рамках правового воспитания, 

формирование и развитие мнений и суждений по отношению к правовой информации. 

5) Подробное разъяснение значения государственных символов. 

6)  Проведение  в  учебных  заведениях  индивидуальной  работы  с  «трудновоспитуемыми»  детьми  и 

подростками. 

7) Организация пунктов пропаганды правовых знаний. 

8) Проведение постоянных встреч учащихся общеобразовательных школ и профессиональных колледжей 

с работниками судебных органов, прокуратуры и других государственных юридических организаций. 

В процессе воспитания необходимо использовать разнообразные формы и методы. Правовое сознание 

формируется  в  комплексе  с  другими  видами  мышления.  Общая  культура  личности  соединяет  в  себе 

политическую,  нравственную,  религиозную,  философскую  культуру,  научный  потенциал.  Все  направления 

выступают во взаимосвязи, только при этом условии жизнедеятельность любого человека, личности будет 

эффективной. 

Правовое воспитание осуществляется в процессе совместной деятельности учителя и учащихся: опираясь 

на усвоенные учащимися правовые знания, учитель планирует и организует работу на более высоком уровне, 

в рамках сотрудничества. Используются формы лекционных занятий, семинаров, бесед «на равных», где и 

педагог и обучающийся выступают в роли субъектов образовательного процесса. 

Правовое  воспитание  осуществляется  на  научно  обоснованных  принципах,  правилах,  программах  с 

учетом отражения в них объективных закономерностей развития общества, на основе идей и теоретических 

выводов.  В  этом  аспекте  очень  важно,  чтобы  в  первую  очередь  сотрудники  правоохранительных  органов 

повышали свою правовую культуру и внедряли её в сознание подрастающего поколения. 

Перед педагогами, осуществляющими правовое обучение и воспитание учащихся и студентов, поставлены 

сегодня серьезные и ответственные задачи: 

* разъяснить учащимся сущность правовых норм, законов и социально-правовых отношений, раскрывать 

их значение в жизни общества; 

112

*  формировать  правовое  сознание  обучающихся  путем  обогащения  их  правовых  знаний,  развития 

потребности к их усвоению; 

* формировать у школьников умения и навыки организации правовой деятельности; 

*  воспитывать  у  учащихся  качества  правовой  направленности  (правовое  восприятие,  правовое 

воображение, правовое мышление, правовая грамотность, правовая ответственность, правовая активность, 

правовые убеждения, правовой потенциал); 

* обеспечить развитие правовой культуры (объективное оценивание значения правовых норм, законов 

в  жизни  общества,  уважение  к  Конституции  государства,  правам  и  обязанностям  граждан,  установление 

потребности в обращении к юридическим службам, формирования чувства противодействия ко всякого рода 

правонарушениям и т.п.). 

Таким  образом,  общество  с  высокоразвитой  правовой  культурой  быстрее  достигает  благополучия  и 

спокойствия для всех граждан страны. 

Литература 

1  Доклад  Президента  Республики  Узбекистан  Ислама  Каримова  на  объединенном  заседании 

Законодательной палаты и Сената Олий Мажлиса. 12 ноября 2010 года // Народное слово. – Ташкент, 2010. 

– 13 ноября. – С. 1-2. 

Аңдатпа. Мақалада оқушылардың құқықтық мәдениетін дамыту және қалыптастырудың негізгі мәселелері 

айқындалған, оқу үдерісінде жастардың құқықтық тәрбие мәселелері қарастырылады. 

Аннотация. В статье освещены вопросы правового воспитания молодежи в процессе обучения, определены 

основные задачи формирования и развития правовой культуры учащихся. Раскрыто содержание и значение 

правового  воспитания для  развития  общества  и  государства.  Приведена  законодательная  и  нормативная 

основа формирования правовой культуры молодого поколения. 

Abstract. The article highlights the issues of legal education of young people in the learning process, the basic 

problem of formation and development of legal culture of students. The content and meaning of legal education 

for the development of society and the state. Shows the legislative and regulatory framework of formation of the 

younger generation of legal culture. 

БАЛАБАҚШАДА ЖОБАЛАУ ӘДІСІНІҢ МАҢЫЗДЫЛЫҒЫ ЖӘНЕ ЖҮРГІЗІЛУ ӘДІСІ 

Г.С. Джаугиштиева 

№26 «Шапағат» балабақшасы МҚК тәрбиешісі, Маңғыстау облысы, Жаңаөзен қаласы,  

shapagat_26dsad@mail.ru 

Пікір беруші – А.К. Қуанышқалиева, № 26 «Шапағат» балабақшасының директоры 

Жобалау  әдісі  –  инновациялық  педагогикалық  технология.  Педагогикалық  жоба  ол  педагогтардың 

арнайы  ұйымдастырған,  балалардың  өздігінен  шешім  қабылдауын,  және  де  өз  таңдауы  мен  еңбегінің, 

шығармашылығының нәтижесіне өзін жауапты ететін іс-әрекеттер тобы. 

Жоба технологиясының ерекшелігі – баланың алдағы іс-әрекетті жобалай алуы мен оның субьекті бола 

білуі. 

Жоба – ол баланың мақсатқа жетудегі қоршаған ортасын кезеңді процестер мен алдын-ала жоспарланған 

тәжірибелік іс-әрекет арқылы қабылдайтын педагогикалық әдіс. 

Жобалау  әдісі  түсінігінің  негізгі  тезисі.  Менің  танып  жатқанымның  барлығының  маған  не  үшін  қажет 

екенін және бұл білімді қайда және қалай пайдалану керектігін мен білемін. 

Жобалау әдісі – мәселені жете зерттеу арқылы, нақтылы нәтиже бере алатын, рәсімделген дидактикалық 

мақсатқа  жету  тәсілі.  Жобалау  әдісі  –  барлық  кезде  қандай  да  бір  мәселенің  шешімін  жорамалдайды. 

Жобалау әдісі – жеке басқа бағытталған оқыту әдісі. 

Жобалық іс-әрекеті – біріккен оқу танымдық іс әрекеттің ортақ нәтижесіне бағытталған, ортақ мақсаты, 

қиыстырылған әдісі, іс-әрекет тәсілдері бар, балалардың шығармашылық және ойын іс-әрекеті. 

Педагогикалық жобалау – қандай да бір мәселенің шешімін көрсететін жоба жасау үрдісі. Ол оқу үрдісі 

жағдайында орындалатын және оның тиімді жұмыс істеуі мен дамуына бағытталған іс-әрекет. 

Жобалап оқытудың артықшылықтары: 

Логикалық дәрежеде ойлау мен белсенді зерттеуді мадақтау. 



балалардың өз күштері мен мүмкіншіліктеріне деген сенімдерінің артуы; 



дәстүрлі оқытумен салыстырсақ, жобамен жұмыс жасағанда балалар өз оқуларының жауапкершілігін 

байыпты түрде өздері алады. Нәтижесінде оқудың сапасы жақсарады; 

113



ойлау  мүмкіншілігі  мен  мәселені  түсіне  білу,  ынтымақтасу  және  қарым-қатынас  сияқты  іс-әрекет 

шеберлігі мен әдістерін дамыту мүмкіншілігі артады; 



даму деңгейі әр түрлі балаларды оқыту мүмкіншілігі артады. 

Жобалау әдісінің басты идеясы. 

Балалардың танымдық қызығушылығын дамыту, өз беттерінше және тәрбиешісі мен ата-анасының көмегі 

арқылы өз білімдерін дұрыстап ақпараттық кеңістікте жол таба білу және сыни ойлауды дамыту. 

Жобалаудың түрлері: 

Монопәндік – білім саласындағы мәселелерді шешетін «Денсаулық» жобасы, Пәнаралық – «Денсаулық» 

«Коммуникация» таным сияқты бірнеше білім салаларының мәселесін шешетін жоба, яғни бір тақырыпты әр 

түрлі саладағы ұстаным бойынша қарастырамыз. 

Пәндік немесе пәннен тыс мектепке дейінгі білім беру оқу жоспарының варияциалық бөлігінің мәселесін 

шешетін жоба. 

Жобаның тақырыбы келесі талаптарға жауап береді: 



5 оқыту салаларының мазмұнынан таңдалады, яғни мемлекеттік стандарттың талаптарына сай келуі 

керек; 



тақырып бағдарламадан тыс таңдалып, оқу жоспарының варияциалық бөлімімен сай келуі мүмкін; 



мектепке дейінгі жастағы балаларға жақын және түсінікті болуы тиіс; 



жақын даму аймағында орналасуы тиіс. 

Жоба бір мәселені шешіп және оны қолданыста пайдалану үшін әр түрлі білім салаларынан мағлұматтарды 

ықпалдастыра алады. 

Балалар біріншіден ойлауға, ал содан кейін барып істеуге, іс-әрекетінің жоспарын құрып, келісімдерді 

бұзбай, келісілген мәмілелерден таймауға тырысады. 

Жобалау типологиясы: 

Жобалар әртүрлі белгілеріне қарап бөлінеді. Ең елеулісі іс-әрекеттің басымдық түрі болып табылады. 

Мектепке дейінгі білім беруде жобалардың мына түрлері пайдаланылады: 

1. Эмпирикалық: тірі және өлі табиғат әлемінде өздік бақылаулар мен эксперименттер жүргізу. «Қар бүр-

шіктері қайдан ұшып келеді?» «Неліктен бәйшешектер бәйшешек деп аталады?», «Қызғалдақ» - құрып ке-

тетін гүл. Нәтижелер өсімдік сақтайтын бүктемелер, тәжірибе картотекалары ретінде рәсімделеді. 

2. Зерттеу: ізденеді, деректерді жинақтап қорытады, табиғат құбылыстары туралы әр түрлі дерекнамалар-

дан мағлұмат жинайды, кітаптар, кинофильмдер, интернет пайдаланады. Зерттеу, іздестірулер нәтижесі газет 

айдарлары, альбомдар, журналдар немесе аспаздық кітаптарда жинақталады. Қызыл кітап арқылы (сирек 

кездесетін және жойылып бара жатқан) өсімдік түрлері мен жануарлар құстар туралы білімдері кеңейтіледі. 

3. Рөлдік ойындар жобасы: бұл шығармашылық ойын нышандары, ойын жобасы. Мұнда балалар ертегі 

кейіпкерлерінің бейнесіне еніп, берілген тапсырмаларды өздері шешеді. Нәтижесінде: 

- Мазмұнды ойын, бала мерекесі, драмаластыру, қойылымдары. 

- Су асты әлеміне ойын-саяхаттары. 

- «Театр» сюжеттік рөлдік ойындар ойнату. 

-  Ежелгі  заманға  саяхат,  ақпараттық-тәжірибелік  бағдар.  Балалар  бір  зат туралы  ақпарат  жинайды,  құ-

былыс және әр түрлі дерекнамалардан, ары қарай оны әлеуметтік мүддеге қарай жүзеге асырады, топ дизай-

нын әшекейлеу, пішімдер дайындау және т.б. 

4. Шығармашылық жоба: әдетте қатысушыларда ортақ іс-әрекеттерінің дайындалған құрылымы болмай-

ды. Бұл балалардың үлгілер мен пішімдер жасау, әңгімелер құрастыру, тақпақтар, ойдан шығарылган кей-

іпкерлері бар әңгімелер. Нәтижесінде балалар музыкалық ертегі драмаластыру, столүстілік театры арқылы 

әңгімелер ойлап табу, кейіпкерлер дайындау, ата-аналар мен балаларға қойылым көрсету мен сахналасты-

рылған, суреттелген диафильмдердің фильмотекасын жасау, альбом дизайны көрмесі. Шығармашылық жоба-

ларда табиғи және құнсыз материалдарды пайдаланған жөн. 

5. Фантастикалық жоба: таныс әңгімелер мен ертегілер, мультфильмдерді мазмұнына қарай отырып, және 

балалардың өз шығармашылығы мен қиялынан «Болашақтың қаласы», «Келімсектер жерде», «Суперробот», 

«Бетман» сияқты жобалар құру. 

Жіктеудің басқа белгілері: 

- қатысушылар құрамы (топ, шағын топ, жеке, отбасы, жұп); 

- ұзақтығы: қысқа мерзімді – 1, 2 немесе бірнеше сағат, 1-2 апта, орта мерзімді 1-3 ай, ұзақ – бір жылға 

дейін.  Тәжірибеде  мектепке  дейінгі  білім  беруде  жобаның  орындалуы  мектеп  жасына  дейінгі  баланың 

психикалық дамуына байланысты болады; 

- әсіресе берілген жобаға деген қызығушылық пен ықыластың тұрақтылығы; 

-  қызығушылық  1-2  сабақта  немесе  керісінше  ата-аналардың  қатысуымен  жобаның  жасалуына  қарай 

ұзақ болуына байланысты болады. 

Жобалаудың негізгі қызметі – бағдарламаны белгілеп, арнаулы іс-әрекеттердің жалғасуына құралдар 

таңдау. 

Жобалық әдіс – айқын іс-әрекеттер кезеңінен өтетін айдың пайда болуынан бастап жүзеге асуы. 

114

Жобаның құрылымы: 

Жоба құрылымы бойынша 3 кезеңге бөлінеді: 

•

Дайындық. 

•

Негізгі. 

•

Қорытынды. 

Жобалық іс-әрекеттің кезеңдерінің мазмұнын қарастырайық. 

Дайындық (ұйымдастыру) кезеңі: 

а) не үшін дәл осы жоба таңдалды? 

ә) қазіргі мән-жай. 

б) бұл жоба қандай мәселелерді шешеді? 

в) бұл жобаның нәтижесі қандай болмақ? 

Содан кейін жобаның тақырыбы, мақсаты, міндеті, мәселесі, уақыты және қоры анықталады. 

Жұмыстық жоспар жасалады, командалар құрылымы, жауапты адамдар тағайындалады. 

Негізгі кезеңде – жоба жүзеге асады. 

1) ақпарат жинау және оны анықтау; 

2) жобаны жасау; 

3) жоспар бойынша негізгі іс-шаралар өткізу; 

4) жоспарларды бақылау және түзету. 

Жобаның жүзеге асырылуы арасында өзгерістер енгізілуі де мүмкін. Бастысы бағдарламаның дәл дұрыс 

орындалуы емес жұмыстың тиімділігі (жобаның мақсатқа жетуі). 

Қорытынды кезеңде жоба қорғалып, рефлексия, қойылған мақсат тұрғысынан алынған нәтиже бағаланып 

және түзетулер енгізіліп, қорытындыланады. 

Даму перспективаларын анықтау жобаның соңғы кезеңі – жобаны қорғау – әрқашан көріністі болады. 

Оған ата-аналар мен кішкентай балаларды, жалпы қонақ шақыруға болады. Дәл осы кезеңде жоба эмоциялық 

тұрғыдан қыза түседі және осы кезде оның әлеуметтік маңыздылығын да арттыру керек. 

Жобаға қойылатын негізгі талаптар: 

•  шешімін іздейтін мәселенің болуы; 

•  жоба бұл байсалды ойын; 

•  бала дербестігі; 

•  ата-ана мен баланың ортақ шығармашылығы. 

Білімді қолданыста пайдалану үшін мектеп жасына дейінгі балалармен өз ықыластарымен ұсынылған 

кішігірім жобалар алу қажет, сонымен қатар 3 нәрсеге көңіл аудару қажет: 

•  Мектепке дейінгі баланың қызығушылығы; 

•  оның белсенділігі; 

•  оның дербестігі. 

Жобалау кезінде мектеп жасына дейінгі бала рөлінің өзгеруі: 

•  Мектеп жасына дейінгі бала оқыту субьектіне айналады. 

•  Іс-әрекет мақсатын тәрбиешімен бірге бала өзі анықтайды. 

•  Мәселені шешуде көбірек таңдай алады және оқу мен тәрбие процесіне белсенді қатысады. 

•  Мүмкіншілігінің көптігі (тәжірибе жасап көреді, жаңа нәрселерді таниды). 

•  Тапсырманы орындауда жауапкершілік жүктейді және уақытын бөліп пайдалана біледі. 

•  Топтық жұмыстарда көбірек тәуелді болады. 

•  Жобалық  іс-әрекеттерді  пайдалану  мектепке  дейінгі  оқу  мен  тәрбие  саласында  көптеген 

тапсырмаларды шешеді. 

•  Мектеп жасына дейінгі баланы орындаушы емес, іскер етіп тәрбиелеу мүмкіншілігін береді. 

•  Әр бала өзіне ұнайтын іс-әрекет жасайды. 

•  Әр бала өзін шығармашылық тұлға етіп көрсете алады. 

•  Жобалық  іс-әрекет  бала  бақшада  зерттеушілікпен  зор  қиюласады,  өйткені  балалар  тумысынан 

зерттеушілер,  олар  шаршамайды,  тырысады,  аңғарғыш  және  әуес.  Тек  осы  мүмкіншіліктерін  жобалық  іс-

әрекетте қажет арнайы икемге пайдалану керек. 

Жобада тәрбиеші қызметінің сипаты: 

•  Тәрбиеші баланың серіктесі әрі оның өзін-өзі дамытудағы көмекшісі болып табылады. 

•  Тәрбиеші жобаның негізгі жетекшісі, әрі мәселені шешудегі баламалар тобы мен жеке баламалардың 

жігерлі үйлестірушісі. 

•  Сырттай бақылайды, кеңесші әрі сарапшы. 

•  Аз айтып балалармен көп ізденеді. 

•  Ақпарат көздерін тауып, ұсыныстар жасап отырады. 

•  Нәтижелерді бағдарлайды. 

Педагогтың жобалау құзыреттілігіне мыналар жатады: 

- педагог жұмыстарының нәтижелерін жобалай білу; 

115

- педагогикалық ықпал етудің жолдарын жоспарлау; 

- тәрбие мен оқытуда кездесетін қиыншылықтардың нәтижелерін болжау; 

- нақты педагогикалық тапсырмаларды бөліп көрсету, оларды шешу шарттарын анықтау; 

- балалардың әр түрлі іс-әрекеттерін басқару жұмыстарын жоспарлау; 

- тәрбие мен оқыту жұмыстарының әдістері мен ұйымдастыру түрлерін, құралдарын таңдау. 

1. Жобалық зерттеу жұмысынан қандай нәтиже күтетіндері туралы педагогтармен кішігірім сауалнама 

жүргізілу қажет. 

2. Жобалық іс әрекеттері бойынша әдебиеттердің библиографиялық тізімі дайындалып және әдістемелік 

әдебиеттер таңдалып алыну қажет. 

жүктеу/скачать 23,53 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: