141
кезде барлық пациенттерге көру органын тексеру жүргізілді: максималды
түзетілген визометрия, биомикроскопия, тонометрия, офтальмоскопия, көздің
және орбитаның ультрадыбыстық зерттеуі.
Барлық зардап шеккендерге консервативті (13,8%)
және хирургиялық
(86,2%) емдеу жүргізілді. Бактерияға қарсы препараттар инстилляция және
периокулярлық инъекция түрінде жергілікті қолданылды. Хирургиялық емдеу
кезінде қабақтың жарасын бірінші хирургиялық емдеу (БХӨ),
конъюнктива
мен қасаң қабықтың бөгде денесін,
қасаң қабық пен склераны БХӨ, оның
ішінде көзішілік бөгде затты алып тастау, көзішілік линзаны имплантациялау
арқылы травматикалық катарактаға факоаспирация жүргізілді.
Нәтиже:
98% жағдайда жарақат монокулярлы болды. Талдау кезінде біз
көз жарақаттарының жыл мезгілімен байланысын анықтадық. Сонымен,
зақымданудың ең көп үлесі (39%) жаз айларында, күзде - 23%, қыста - 20%,
көктемде - 18% байқалды. Көз алмасының жабық жарақатының ең көп
таралған клиникалық көріністері: гипема,
қабықтың, иристің және көз
алмасының көгеруі; ашық жарақатпен —
қабықтың және көз алмасының
көгеруі. Торлы қабық пен склера патологиялық процеске аз қатысады. Көп
жағдайда балалар үйден тыс жерде жарақат алды: 60,7 % - көшеде, 9% -
мектепте. Балалардың 31,3% - ы үйде көру мүшесінен жарақат алды. Жарақат
алған балалардың орташа жасы 9,4 ± 4,5 жасты құрады.
Қорытынды:
1. Көру мүшесінің жарақаты көбінесе 13-17 жаста (31,3%), негізінен ер
балаларда (82,4%) кездеседі.
2. Көбінесе балалар үйден тыс жерде көз жарақатын алады (60,7%).
3. Жарақат түрі бойынша пациенттер келесідей бөлінді: көз алмасының
жабық жарақаты — 62,7%, ашық жарақаты — 37,3%.
4. Пациенттердің 84,3% -. емдеуден кейін көру өткірлігі жақсарды.
5. Біздің зерттеудегі соңғы көру өткірлігіне
ауруханалық жарақаттан
кейінгі уақыт, жарақаттың ауырлығы, сондай-ақ
жарақатқа дейінгі көздің
жағдайы үлкен әсер етті.
Достарыңызбен бөлісу: