Вестник КГУ им. Ш. Уалиханова ISSN 1608-2206 Серия филологическая, № 4, 2019
192
Мақалада Қазақстан әдебиетіндегі ежелгі мифтің қызметі қарастырылады. ХХI
ғасырда тарих, мәдениет концепциясы және тұлғаның мән-мағынасы қайта ой елегінен
өткізілуде, қазіргі авторлардың шығармаларында санасыз ой, миф/неомиф – жаңа мифке
маңызды үрдіс ретінде қызығушылық жаңғыруда. Олар сана, мифоаналогтар,бейнелі ой
қабаттасқан болмыстың терең аспектілерін ашады. Хикаяда қашанда адамзатты
толғандырып келген экзистенциялық (өмір, махаббат, өлім) – тіршіліктің мәні неде деген
мәңгілік сұрақтың жауабы түйінделетіні белгілі.
Қазіргі қазақстандық проза әр адам санасы, сондай-ақ ұжымдық санадағы өлім
қорқынышы, болмысыстық жалғыздық және бұдан құтылудың жолын іздеу, құтылуға
деген ішкі-сезм ұмтылысын қайта өзектендіру-реактуализациялау мақсатында мәңгілік
әмбебап түсінік, ұстанымға жүгінеді.
E. Zhanysbekova
Достарыңызбен бөлісу: 
