164
Қа руы бар
кәз зап қа құ рық пе нен
Ұм тыл са, қа лай қай рат қы ла ала мын?!
Жөн бо лар алыс тұ рып сұ ра ға ным...»
...Ақ қу үр кіп, ба тыс қа бет тү зе ген,
Қам шы бас ты аты на, шы да ма ды.
Алыс тұ рып, ақыр ды қыр ба сы нан:
«Бе ре ке сін бұл жер дің кім қа шыр ған?..»
Өңім бе, тү сім бе деп таң да на ды,
Көз
ал май ора мал ды ұр ға шы дан,
Көз ал май сү ле-со па тұл ға сы нан:
– Ей!
Кім сің?
Ті рі сің бе?
Жа ның бар ма?
Ақ қу ды не ге ата сың, арың бар ма?!
Тас та ғын қа ру ың ды,
кел гін бе рі,
Кел гін бе рі, кеу дең де жа ның бар да!
...Бай ғұс әй ел үн-түн сіз жы лап тұр ды,
Қарт тың үні мең-зең ғып құ лақ қа ұр ды.
Қо лын да ғы мыл ты ғын құ лаш тап кеп,
Бө гел мей, Же тімкөл ге лақ тыр ды.
Қарт қа
қа рай ақы рын аяң да ды,
Қа ру сыз ға қарт кел ді, аян ба ды.
...Кө зі нен жас, кө ңі лі нен зар тө гі ліп,
Бол ған жәйт ті ке лі ні ба ян да ды.
– Әй, ба лам!..
Бол ма ды ғой, бол ма ды ғой...
Қа си ет
кет ті көл ден, сор ла ды ғой.
Тәуіп тің айт қа ны ның бә рі өті рік,
Ат қа мін, ау ыл ға қайт , ол жа ны қой!..
Мін ат қа. Қайт ау ыл ға та ғат қыл да,
...Біл мей мін, cop ат тың ба, бақ ат тың ба?!
Ақ қу ға ке зе нер де, ырым жа сап,
Тым құр са, сау са ғың ды қа нат тың ба?
–
Әлек боп, ар па лы сып сор-қай ғы мен,
Жоқ ата, жа са ма дым он дай ды мен...
Жа сым нан ес ті ге нім бар-тын еді,
сү ле-со па –
сел қос
бей-жай, еш нәр се ге кө-
ңі лі жоқ
кәз зап – оң ба ған, сұр-
қия,
жек сұ рын, ала яқ
Сөз мар жан
АР
МА
Достарыңызбен бөлісу: 
