Нә зи ла. Сіз ха лық уни вер си те тін де лек ция оқып тұр ған жоқ-
сыз, сон дық тан нақ ты сөй ле ңіз.
Омар. Ғы лым ға не гіз дел ме ген дә лел әл сіз бо ла ды, сон дық тан
сіз дер ге тү сі нік ті рек бол сын деп...
Нә зи ла. Иә, әйт еу ір, тез айт ып бол шы.
Омар. Бұл кі сі нің жұ мыс қа ор на ла суы заң ды, бі рақ біз үшін
тым күт пе ген жай. Де мек, біз дің от ба сы мыз да шы ғын көп те,
кі ріс аз де ген сөз. Бұл кі сі фи нанс тап шы лы ғын ес ке ріп, ұлт тық
та быс қа өз үле сін қо су ды ой ла ған. Өзі міз дің әл сіз ді гі міз ді, фи нанс
тап шы лы ғын се зі ну – біз ге ру ха ни соқ қы. Ал бұл кі сі нің әйт еу ір
бір кез де қо ғам өмі рі не ара ла суы ке рек еке нін ес ке ріп, кә сіп таң-
дау жа ғы на өз ба сым қар сы еке нім ді біл ді ре мін. Бұл мә се ле ні өз
қа быр ға мыз бен ке ңі рек ой ла сып, же дел ше шім қа рас ты ру ке рек.
Нә зи ла. Бол дың ба әйт еу ір?
Омар. Бол дым.
Нә зи ла. Он да те зі рек оты ры ңыз.
Қа ма жай. Е-е, мі не, гәп қай да? Сен дер ме нің жұ мыс қа ор на-
ла су ым ды на мыс кө ріп отыр екен сің дер ғой. Бұ ла рың дұ рыс емес.
Сон да мен үй де қол қу сы рып оты ра бер мек пін бе?
Нә зи ла. Жоқ, сіз дің «кон дук тор бо ла мын» де ге ні ңіз ұна май ды.
Гау һар. Иә, иә.
Омар. Иә, иә.
Қа ма жай. Бұ ла рың дұ рыс емес. Жұ мыс тың жа ма ны жоқ, оның
үс ті не әжеп тәу ір жа ла қы алып тұр сам, біз үшін тым ар тық бо ла
ма? Ер мек жан есей ді. Үй де өзі қа ла тұ ра ды. Кей де өзім мен бір ге
алып ке тер мін. Биыл мек теп ке ба ра ды. «Ұзар тыл ған күн» де ген
бар екен ғой, со ған бе рер міз. (Үйге Ти мур мен Сұл тан кі реді.) Сұл тан. Сә ле мет сіз дер ме?
Бар лы ғы: Сә ле мет сіз бе?
Қа ма жай. Түн жа рым да қай да жүр сің дер? Түр ле рің қа ту ғой.
Ты ныш тық па?
