Силлабус педагогикалық зерттеудің әдіснамасы және әдістері

Тарихилық және қисындылықтың қарым-қатынасы: кез келген зерттелетін проблеманың мәні, оның тарихи дамуымен тығыз байланысты. Тарихилық пен қисындылық принципі барлық психологиялық және педагогикалық зерттеулерге тән. Проблеманы таңдап, оны негіздеуде тарихилық пен қисындылық принциптерді дұрыс қолдана білу керек.

Зерттеу көкейкестілігін негіздеудің мәні – оқу мен тәрбиенің теориясы және практикасын бұдан былай да дамыту үшін тиісті проблемалардың қажеттігін, дер кезінде зерттеліп, шешімін табудың маңыздылығын түсіндіру. Көкейкесті зерттеулер белгілі кезеңдегі аса күрделі де қажет мәселелердің жауабын береді, педагогикалық ғылымға қойылатын қоғамның әлеуметтік тапсырысын бейнелейді, практикада орын алған келелі қайшылықтарды ашады.Көкйкестілік тиегі өзгермелі, қозғалысты, уақыт пен нақты әрі ерекше жағдайларға тәуелді. Зерттеудің көкейкестілігін негіздеу – бұл мәселені осы кезде неге зерделеу керек екендігін түсіндіру.Практикалық және ғылыми көкейкестілікті ажырату керек.Зерттеуді бұлар сәйкестегенде ғана бастаудың мәні болады.Мәселе ғылымда шешілмеген , белгілі бір себептерден ғылымда алынған білімдер практикаға жетпей қалуы ықтимал.Бұл бар ғылыми еңбектерге тағы біреуін ұқсатып жазудың қажеті жоқ.Зерттелген мәселеге қайта күшті жұмылдырудың орнына мәселенің ғылыми шешімін практикалық қолдануға жеткізу дұрыс болып табылады.

Теориялық аспектідегі мәселені толығымен ашуға тоқталамыз. Ғылыми таным әрдайым мәселені шешуден басталады. Ғылыми мәселені ғылымдағы шыққан мәселелік жағдаяттарды танылу нәтижесі ретінде қарайды.Мәселе – бұл білім дамуындағы эмпирикадан теорияға өтілген формасы, олардың фактілері дәлелденеген, пәндік шындығымен көрінеді.

Г.И.Рузавинаның айтуы бойынша, мәселені шешу- бұл фактілерге теориялық пікірлерді беру.

В.М.Полонскийдің анықтамасы бойынша, өзінің шешімі үшін мәселе мәселелі жағдайдан бастау алатын міндет сияқты, ол да мәселенің қайсібір интуитивті және саналы шешімдер модельдерін тексеруге мүмкіндік беретін танымдық шығармашылық міндеттерге айналуы керек.

Мәселені қою бұрын оқып үйренілмегеннің ішінен нені зерделеу керек деген сұраққа жауап беру деген сөз. Ғылыми мәселені практикалық міндеттен ажырату керек. Мәселеде ғылыми білімдегі ақаулар көрініс табады.Бұны кейде оны білмейтін білім туралы білім деп айтады.