356
357
Қазіргі қазақ тіліндегі синтаксистік парадигмалар
ІІ бөлім. Коммуникативтік парадигмалар
диалогтан анық байқауға болады (айғақ айқын болғандықтан диалогқа
мысал келтіруді артық санаймыз). Осындай сипат монологтан да кез-
десіп отырады. Мына бір ортақ төл сөзбен жасалған бірлікте сұраулық
шылау осы сипатта:
Бөжей намысын қуғандары шын болса, ол намыс, ар деген нəрселер
оңай ма еді? Сондай кіршіксіз, шетін ақ нəрсені жермен, қыстаумен ем-
деуге бола ма екен? Ақыры ол шерудің барлығы осы адамдардың өз жем-
сауын толтырса, тып-тыныш бола қалады (М.Əуезов).
Бұл үзіндідегі алдыңғы екі сөйлемде беріліп тұрған риторикалық
сұрау құпталған, мойындаған реакцияны керексініп тұр, оның іске ас-
пағанын үшінші сөйлем хабарлайды. Сонымен қоса алдыңғы сөйлемдер
тиянақсыз интонациямен айтылады. Сондықтан кейінгі сөйлемсіз ал-
дыңғы екі сөйлем тиянақсыз болып табылады.
Сөйлемді контекске тəуелді ететін құралдардың бірі – шектік – тежеу
мағынасындағы
демеуліктер. Мысалы:
«Абай өзін де, айнала жұртты
да тегіс ұмытыпты. Тек қана түс артынан болған жүрек құйынын
аңғарады (М.Əуезов) дегендегі екінші сөйлемдегі
тек қана демеулігі
осы сөйлемдегі оқиғадан бұрын басқа қандай оқиға болғанын білуді та-
лап етіп тұр. Оны бірінші сөйлемнен табамыз.
Күшейткіш-даралау мəнді демеулік
да, де, та, те сөйлемдегі белгілі
бір сөздің мəнін ерекшелеп тұрады да, сол қатардағы ерекшеленбеген
сөзді іздетеді. Бұндайда ондай сөз кейде басқа жеке сөйлемде болады.
Осылайша бұндай сөйлемдер бір контекстік ортаға кіреді. Мысалы:
Төскейде малы, төсекте басы қосылған қазақ пен қырғыз ел мақта-
ны болған азаматтарын бөліп-жарған емес. Қырғыз елі қазақ палуаны
Қажымұқанға да сондай ықыласты («Қазақ əдебиеті»).
Бұл мысалдың екінші сөйлеміндегі
да демеулігі бірінші сөйлемдегі
«ел мақтаны болған азаматтары» тіркесінсіз өзі қатысып тұрған сөйлемді
тиянақсыз əсер етеді.
Əсіресе сөзі белгілі бір сөз табына əлі мықтап таңылған жоқ. Нор-
мативтік грамматикаларда «əсіресе» демеулік қатарында қаралып жүр.
Ал демеулікті арнайы зерттеген Ф.Кенжебаева бұны модаль сөздерге
жатқызады: «Өйткені модаль сөздер белгілі бір сөзге тіркесе келіп, сол
сөздің ұғымына ортақтас болмайды. Модаль сөздердің көпшілігі сөй-
лемде сөйлеушінің көзқарасын аңғарту үшін келтірілгенімен, басқа сөз-
дерден дауыс ырғағы арқылы да
оңашаланып келеді жəне
оқшау сөз
ретінде сөйлемде үтірмен бөлініп отырады» (астын сызған біз . – Ж.Ж.)
[2,167 б.].
Күшейткіш үстеу ретінде қаралып жүрген «тіпті» сөзінде де осын-
дай сипат бар. «Тіпті» сөзі де, «əсіресе» сөзі де күшейткіш мағынаға ие.
«Тіпті» сөзі де, «əсіресе» сөзі сияқты модальдік қыстырма түрінде қол-
данылады. Сондықтан бұларды əртарап сөздерге жатқызған жөн болар
еді. Қалай десек те, бұл сөздердің синтаксистік қызметінің бірі – сөйлем
синсемантикасының белгісі болу. Мысалы:
Адам пішіні əрдайым бұған бір тамаша, өзгеше қызық сурет тəріз-
денетін. Əсіресе, ажымы мол үлкендер пішіні бір қызық хикая тəрізді
(М.Əуезов).
Бұл үзіндінің
əсіресе демеулігі қатысқан сөйлемі өзін басқа бір сөй-
леммен салғастыруды қажет етеді.
Əсіресе демеулігі қатысып тұрған
сөйлемдегі ой контекстегі басқа ойлардан гөрі күшейтіліп айтылады, ал
осының күшейтпелі дəрежесін білу үшін, алдыңғы сөйлемнің мазмұнын
білуіміз керек.
Төменде келтірілген мысалда
тіпті үстеуі жоғарыда келтірілген үзін-
дідегі
əсіресе демеулігі сияқты қызмет атқарады:
Ал «Қарауыл биігі анау, жасырын жырасы мынау» деген Есем-
бай-Найзатастар болса, ол Абайдың өз ауылының аса мəлім қоныста-
ры... Тіпті былтыр боқырауда, күзем үстінде, қалаға оқуға кеткенде
дəл осы қоныстан, Есембайдан, кеткен болатын (М.Əуезов).
Достарыңызбен бөлісу: