Жалпы алғанда, диалект -бұл белгілі бір аймақтағы кез-келген тілдің сөздерінің айтылу ерекшеліктері.
Ал жаргон - белгілі бір әлеуметтік топтың кәсіби тілі.
Диалект сонымен қатар әдеби нормадан лексикалық айырмашылықтар ғана емес, сонымен қатар фонетикалық, морфологиялық және синтаксистік айырмашылықтармен сипатталады.
Жаргон тек лексикамен, грамматикамен және фонетикамен ерекшеленеді.
Жаргонға тән белгілер:
Жаргонның жалпы халықтық тілден айырмашылығы оның лексикасы мен фразеологиясында. Жаргон аргомен мағыналас,оның аргодан айырмасы жаргон жағымсыз (қорлау, жақтырмау) ұғымда қолданылады. Мысалы: супен (сүйкімсіз), ылай, көк мойын, ащы (арақ),телик (теледидар) т.б.» Жаргон аргомен барабар болса да, пейоративтік кемсіту, қорлау, менсінбеу мәні бар.
Арго
бір немесе бірнеше табиғи тілдердің өзгерген элементтерінен құралған, кейбір шектеулі кәсіби әлеуметтік топтың айрықша тілі.
«Арго (фр.argot) адамдардың белгілі бір әлеуметтік және кәсіби шағын топтарына ғана түсінікті тіл» .
Жаргон Аргодан ерекшеленеді:
Жаргон Аргодан ерекшеленеді:
Кең ұғымдылығымен;
Арго өзінің грамматикалық және фонетикалық жүйесіне ие емес, тек нақты, ерекше қолданылатын лексика мен фразеологияға ие.
«Арготизм-адамдардың белгілі бір әлеуметтік және кәсіби шағын топтарына ғана түсінікті шартты сөздер. Мысалы: оқушылар қолданатын шпор (шпаргалка) саудагерлер қолданған шіріңкене (дәнекерші саудагердің алатын ақысы), сүйке(соқ),супен(сүйкімсіз), майданшік (пойыздағы ұры) т.б.
«Арготизм-адамдардың белгілі бір әлеуметтік және кәсіби шағын топтарына ғана түсінікті шартты сөздер. Мысалы: оқушылар қолданатын шпор (шпаргалка) саудагерлер қолданған шіріңкене (дәнекерші саудагердің алатын ақысы), сүйке(соқ),супен(сүйкімсіз), майданшік (пойыздағы ұры) т.б.
