1 4 4
Ат ты лар үй дің сыр ты на ке ле
бер ген де,
ал да рын да, үл кен үй
мен қо нақ үй дің ара сын да бұ лар-
ды күт кен бір топ жан тұр екен.
Ба ла көп іші нен, ең ал ды мен, өзі-
нің ше ше сін кө ріп, со ған қа рай
жү ре
бе ріп еді, ше ше сі ана дай
жер де тұ рып:
– Әй, шы ра ғым, ба лам, әу елі ар жа ғың да әкең тұр. Сә лем
бер!
– де ді.
Абай жалт қа рап ба рып, жа ңа көр ді. Ана дай жер де, қо нақ
үй дің сыр тын да әке сі Құ нан бай тұр екен. Ың ғай сыз дық тан
қы сы лып қал ған ба ла әке сі не қа рай тез бұ рыл ды.
Бай тас пен Жұ ма бай та қай бер ген де, Абай да қа сы на кеп
қа лып еді. Үшеуі бір дей жа мы рай сә лем бер ді. Құ нан бай тез
бұ ры лып сә лем де рін ал ды да, қыс қа ға на аман дық сұ ра ды...
– Бар, ана ше ше ле рің жақ қа бар, аман дас, ба лам!
– де ді.
Абай дың күт ке ні де сол еді...
Бала енді асығып, өз ше ше сі не қа рай жа қын дай бе ріп еді,
Қа ли қа де ген бір жең ге сі:
– Тел ға ра! Ай на лай ын, Тел ға ра! Соқ тал дай аза мат боп
ке тіп сің-ау!
– деп
мой ны нан құ шақ тай алып, бе ті нен сүй ді...
Ке зек өз ше ше сі не кел ген де, ол сүй ген жоқ. Қат ты бір
қы сып, бауы ры на ба сып тұр ды да, маң дай ынан иіс ке ді.
– Әже ңе бар, әне ки!
– деп, үл кен үй дің ал ды на қа рай
бұ рып жі бер ді.
Кә рі әже сі – Зе ре бәй бі ше тая ғы на сүй еніп, ұр сып тұр
екен.
– Жа ман не ме,
ма ған бұ рын кел мей, әке ңе кет тің-ау!
Жа ман не ме!
– дей бе ріп, қа сы на,
құ ша ғы на не ме ре сі бар-
ған да, «жа ман не ме нің» ар ты нан лез де:
– Қа ра шы ғым, қо ңыр қо зым... Абай жа ным...
– деп кем-
сең деп, жы лау ға ай на лып кет ті.
(Мұх тар Әуе зов)
1. Әң гі ме ден сә лем де су дің қан дай жөн-жо сы ғын бай қа дың дар?
2. Абай ды «Телғара» деп атауынан қазақтың қандай әдет-ғұрпы
байқалады? Не ге оны өз аты мен ата ма ған?
3. Зе ре әже сі нің «жа ман не ме» деуі не лік тен? Немересін қан дай
сөз дер мен, қа лай ер ке лет кен?
Достарыңызбен бөлісу: