V БӨ ЛІМ. БОС УА ҚЫТ ЖƏНЕ ХОБ БИ
57
§36. Уа қыт ал тын нан қым бат
1.
Мә тін ді оқып, ат қой ың дар. Қою әріп пен бе ріл ген сөй лем нің мә нін тү сін ді рің дер.
Оқу ма ған о бас тан же ңіл ти ді. Сөз дің ре ті кел ген де ай та ке тей ін, мен
бі рін ші сы нып қа бар ған да біз дің же ке өз үйі міз де жоқ еді. Әке-ше шем
кө шіп-қо ну мен жү ре тін: жаз да тау ға ке тіп, күз ге қа рай етек ке тү сіп, қыс-
тау ға бір-ақ ора ла тын. Сон дық тан да төр-
тін ші сынып қа дей ін әкем нің іні сі нің үй ін -
де жа тып оқуыма ту ра кел ді. Әдет те ме ні
мек теп ке ба ру ға әтеш тің ша қы ру ына қа рай
оята тын.
Са ғат
де ге ні ңіз
аты мен
бол-
май тын. Ұйқы лы көз бен қа лың қар ды
ом бы лап, ал ты-же ті ша қы рым жол жү ріп,
мек теп ке же те тін мін. Жет кен кез де кей де
са ғат әлі бес не ал ты бо лып шы ға тын. Он дай да кү зет ші нің қай ыры мы түс се
жақ сы: есік ашып, іш ке кір гі зе ді, пеш жа ға ды. Оның жа нын да маужы рап
ұй ық тап алу ға да бо ла ды. Үй ге бе ріл ген тап сыр ма ны орын дай тын уа қыт тек
түн мез гі лі ға на. Өйт ке ні ат қа ра тын ша руа шаш етек тен: мал ға шөп са лу,
қо ра да ғы мал дың ас тын та за лау, су әке лу, бақ ша ның арам шө бін отау
жұ мыс та ры тіп ті тау сыл май тын. Есе сі не
ал тын дай қым бат уа қыт ты
Достарыңызбен бөлісу: 
