Айша Қобыланқызы – атақты Қожаберген жыраудың жары. Халқымыздың тарихында "Ақтабан шұбырынды, алқа көл сұлама" кезең боп таңбалаған зұлмат замандағы қазақтың мұңы мен зарын, арманы мен аңсарын ұрпақтан-ұрпаққа жеткізіп,дәуірдің дауылпазындай дабыл қағып, ерлік пен елдікке үндеген әйгілі "Елім-айдың" әнін шығарған батыл қыз.
Қаратаудың басынан көш келеді,
Көшкен сайын бір тайлақ бос келеді,
Елім-ай, елім-ай.
Ел-жұртынан айрылған жаман екен,
Қара көзден мөлтілдеп жас келеді,
Елім-ай, елім-ай.
Мына заман қай заман? бағы заман,
Баяғыдай болсайшы тағы заман,
Елім-ай, елім-ай.
Атадан үл, енеден қыз айрылды,
Көздің жасын колғылып ағызамын,
Елім-ай, елім-ай.
Мына заман қай заман? қысқан заман,
Бақыт құсы алаштан үшқан заман,
Елім-ай, елім-ай.
Көк аспаннан топырақ, шаң борады,
Күні суық қаңтардан, қыстан жаман,
Елім-ай, елім-ай
Айша Қобыланқызының әлеуметтік көзқарасы:
Айша Қобыланқызының әлеуметтік көзқарасы:
Халықтың басына түскен осынау қайғылы оқиға Қожаберген жырауға «Елім-ай» тәрізді дастан тәрізді дастан жаздырса, оның зарлы әуенін Айша анамыз қарт Қаратаудың қанталапай
болған өңірінде тұңғыш рет әуелетті. Ел наласы, халықтың ата жұртын аңсаған мұңлы әуені
Айша анамыздың аузымен айтылып, осы өңірден қазақ жерін шарлап кетті. Қазақ нәрестесін бесік
жырымен тербетсе, «Елім-ай» әнімен батырыққа, намысқойлық пен бірлікке үндеді.
«Елімай» әні орындалғанда сай сүйегі сырқырамайтын қазақ жоқ. Соны бозторғайдай шырылдай шырқап, артта қалған келесі ұрпаққа ел ұранындай етіп қалдырған Айша анамыздың есімі тәуелсіз елімізде мәңгі ұмытылмас бейне.
