60
clrscr();
for (i=1; i<=9; i++) {
for (j=1; j<=9; i++) {
а[i][j]=i*j;
printf(“%5d”, а[i][j]);
}
рrintf(“\n”);
}
}
Берілген программада екі өлшемді массивте нольдік жол мен нольдік
баған толтырылмайды. Екі өлшемді массивтің
бірінші индексін матрица
жолының номері, ал екінші индекс – баған номері деп ұйғарылады.
Мысал 2
. Екі өлшемді массив элементтерінің қосындысын есептеу. Есептің
блок-схемасы мен программасы төмендегідей:
Мысал
3.
Матрицаны 0-ден 99-ға дейінгі аралықта кездейсоқ сандармен
толтырып, оның ішінен ең үлкенін табыңыз.
Берілген программада
жаңа элементтер бар, оларды пайдалану
түсініктемелерді қажет етеді.
stdlib.h
тақырыптық
файлы бар стандартты
кітапханаларда прототипі
int
rand(void) болатын
функция кездейсоқ сандар
#include
#include
#include
#define n 3
void main() {
int i,j,S,a[n][n];
clrscr();
for (i=0; ifor (j=0; jscanf("%d",&a[i][j]);
for (i=0; ifor (j=0; jprintf("%5d", a[i][j]);
printf("\n");
}
S=0;
for (i=0; ifor (j=0; jS=S+a[i][j];
printf("S=%d\n",S);
getch();
}
басы
i=1,3
j=1,3
а(i,j)
S=0
i=1,3
j=1,3
S
соңы
S=S+a(i,j)
61
береді.
Бұл функцияның нәтижесі 0 ден RAND_MAX аралығындағы бүтін
кездейсоқ сан болып табылады. RAND_MAX тұрақтысының мәні stdlib.h
тақырыптық файлында анықталған және кәдімгі жағдайда 32767 – ең үлкен
мүмкін бүтін санға тең. 0-ден N-1-ге дейінгі аралықтағы кездейсоқ сандарды
алу үшін rand()-тың N-ге бүтін бөлгендегі қалдығын есептеу жеткілікті.
Программа қайтадан орындалған кезде сандар тізбегі қайталанбас үшін void
randomize (void) прототипі бар функция кездейсоқ сандар датчигін алғашқы
баптауын орындайды.
# include
# include
# include
#define n 5
void main() {
int i, j, max, a[n][n];
clrscr();
randomize();
for (i=0; ifor (j=0; ja[i][j]=rand()%100;
printf("%5d", a[i][j]);
}
printf("\n");
}
max=a[1][1];
for (i=0; ifor (j=0; jif (max<=a[i][j]) max=a[i][j];
}
printf("max=%d\n",max); getch();
}
Достарыңызбен бөлісу: