XХ ғ.басында қаланың өмірі арнайы әлеуметтік феномен ретінде,немесе урбандалу процесі әлеуметтік ғылымдардағы егжей-тегжейлі мән беруді талап ететін нысанға айналды.Чикаголық мектептің антропологтары мен социологтары урбанизм теориясын әлеуметік өмірдің ерекше типі ретіде қарайтын теорияны дамытты.
Р.Парктың шәкірті Луис Вирт 1938 жылы “Урбандану өмір сүру бейнесі ретінде”деп аталатын классикалық мақаласын жариялады.Мұнда американдық социолог қаладағы адамдардың өмірінің психологиялық және мінез-құлықтық салдарын қарастырды. Вирт қаланың үш түрлі сипаттамасын және салдарын көрсетті:
Луис Вирттің көзқарасы бойынша қаладағы тығыздық әртүрлілік сұрықсыз, пішінсіз, жасанды,уақытша әлеуметтік қатынастар кеңістігін қалыптастырады.
Аталған аумақтағы қала тұрғындарының пайыздық қатынасының осы аумақтағы жалпы халық санына бөлінуі. Бұл көрсеткіш жалпы халық пайызын көрсетеді.
Бүкіл әлем бойынша, урбанизация белең алып жатыр. БҰҰ берген баға бойынша, 2050жылға қарай,халықтың 70пайызы қалаларда шоғырланатын болады. Бұл өз кезегінде көлік жүйесіне салмақ түсіріп, тұрғын үймен қамту мәселесін ушықтырады. Сонымен қатар энергияны үнемдеу және қоршаған ортаны сақтау маңыздылығы артады.
Бүкіл әлем бойынша, урбанизация белең алып жатыр. БҰҰ берген баға бойынша, 2050жылға қарай,халықтың 70пайызы қалаларда шоғырланатын болады. Бұл өз кезегінде көлік жүйесіне салмақ түсіріп, тұрғын үймен қамту мәселесін ушықтырады. Сонымен қатар энергияны үнемдеу және қоршаған ортаны сақтау маңыздылығы артады.
Әлемдегі көптеген мемлекеттер қалалардың постиндустриалдық дамуына үлкен және ашық мәліметтерді, бұлтты технологияларды қала өмірінің түрлі салаларына енгізуде. «Суды ақылды тұтыну » , «ақылды энергетика” тіпті “қоқыстарды ақылды басқару” деген сөз тіркестері ешкімді таңғалдырмайды