Науқасты мұқият тыңдап отырғанын және түсініп отырғанын тұрақты түрде вербальдық және вербальдық емес мінезқұлықпен (басын изеу, денесімен науқас жаққа еңкею, кӛзімен тіке қӛрау) кӛрсетеді.
Дәрігер әңгіме желісін тұрақты түрде ӛзі бақылайды және ӛзінің қалауынша бағыттап отырады, соған қарамастан ӛктемшіл немесе үзілді-кесілді күйде кӛрінбейді.