Емдеу әдетте үйде жасалады. Стационарлық емдеу ауыр жағдайларда және асқынулар болған кезде қажет. Температура төмендегенге дейін науқастар төсек демалысын сақтауы керек. Аурудың өткір кезеңінде көп мөлшерде жылы сусын (лимон шайы, жеміс шырындары), ақуыздармен шектелген сұйық немесе жартылай сұйық тағам қажет. Науқастарға төсек демалысы көрсетіледі; № 2 кесте тағайындалады (Певзнер диетасы жүйесінде).
Газды гангрена қоздырғыштары: қоздырғыштардың биологиялық қасиеттері, микробиологиялық диагностикасы, иммунитеті, спецификалық профилактикасы.
Газды гангрена – ауыр жаралы инфекция, оған терең жалпы интоксикация және тіндердің өлімі тән. Әдебиеттерде бұл аурудың көп атауы бар, бірақ соның ішінде көп тарағаны – «газды гангрена» және «анаэробты инфекция». Ауру ерте заманнан белгілі. Алғашқы рет 1562 жылы А. Паре «госпитальдық гангрена» атауымен сипаттама жасады. Газды гангрена симптомдарына классикалық сипаттаманы 1864 жылы Н. И. Пирогов берді. Ол бұл аурудың соғыспен байланысты екендігін анықтады және оның пайда болатын жағдайларын атап кеткен. Газды гангрена полимикробты болып табылады. Оның қоздырғыштарына C. perfingens C. Novyi C. septicum C. sordellii C. histolyticum C. difficile және C. sporogenes жатады. Газды гангренаның этиологиясында бірінші орында C. perfingens, екінші - C. Novyi. Газды гангрена қоздырғыштарының аэробты және анаэробты іріңді бактериямен қатар жүруі оның өтуінде бірқатар қиындықтар туғызады.
