Қайыңның көз жасы
Тамыз айы күн өте ыстық балалар ауыл шетіндегі салқын көлде шомылып жүр қапан көлге жаяу барғысы келмей әдемі өсіп тұрған бала қайыңның бұтағын сындырып алды сосын атына мінді де ауыл шетіне шаба жөнелді мұны көрші қария көріп отырды
қапан кешке бұтағы сынған қайыңнан су тамшылап тұрғанын байқап таңғалды ол қарияға
Ата айтыңызшы неге су ағып тұр деді
су емес қайыңның көз жасы ол біреу бұтағын сындырған сондықтан жылап тұр табиғат перзенті ағаштың да жаны жүрегі бар адамдардан күтім тілейді ал адамдардың жасайтыны осы
ұялған қапан қызарып кетті "Енді сындырмаймын ата!" -деген сөздерді іштей қайталай берді
