Уикипедия жобасынан алынған мәлімет
Мәдениеттану[1] — мәдениет туралы ғылым әрі философиялық ілім. Мәдениеттау жеке пән ретінде ХЫХ ғасырдың соңғы ширегінде қалыптасты. Мәдениеттау пәні жергілікті және аймақтық мәдениеттердің сапалық ерекшеліктерін, олардың өзара байланыстары мен мәдениеттің басқа түрлерімен сабақтастығын, қарым-қатынасын зерттей отырып, адамзат қоғамының біртұтас мәдени даму процесінің жалпы заңдылықтарын анықтайды.
Мазмұны
1Мәдениеттау ғылымы
2Мәдениет ұғымының тарихи қалыптасуы
3Қазіргі заманғы ғылымдар жүйесінде мәдениеттанудың алатын орны
4Мәдениет пен өркениет
4.1Адамды калыптастыру қызметі.
4.2Жалғастық, мәдениет мұрагерлік қызметі.
4.3Танымдық қызметі.
4.4Реттеу қызметі.
4.5Коммуникативтік, қарым-қатынастық қызметі.
5Тарихи мәдени процесс
6Мәдениеттің сұхбаттың табиғаты
7Мәдени коммуникация
8Тіл және мәдениет
9Дін және мәдениет
10Ежелгі Шығыс мәдениеті
11Пайдаланған әдебиет
Мәдениеттау ғылымы
Мәдениеттау пәні әр түрлі қоғамның өмір сүруі барысындағы мәдени өмірді жан-жақты қамтып, мәдени құбылыстарға ғылыми тұрғыдан талдау жасайды. Мәдениеттауды тек гуманитарлық ғылымдар саласына ғана емес, жалпы теоретикалық пәндер қатарына жатқызуға болады, өйткені ол адамзат баласының мәдени өміріндегі сан алуан құбылыстарды жүйелі түрде қарастырады. Мәдениеттау мен көптеген ғылым салалары шұғылданады. Оның ғылым ретінде қалыптасуына антропология, тарих, психология, педагогика секілді ғылым салалары зор ықпал етті. Мәдениеттау пәнінің негізгі мәселесі адамзаттың ерекше өмір сүру тәсілі ретінде мәдениеттің қалыптасып дамуы, оның генезисі болып табылады. Бұл орайда мәдениеттанушылардың басты мақсаты – дүниежүзілік және ұлттық деңгейдегі тарихи-мәдени процестерді тарихи шындық тұрғысынан түсіндіре отырып, оларды болжай білу. Кеңес дәуірінде Қазақстанда Мәдениеттау пәні жүйелі түрде оқытылмай, гуманитарлық ғылымдар саласында өзінің нақты орнын таба алмады.