ПАВЛОВ ИВАН ПЕТРОВИЧ (1849-

ақсақалы, орыстың ұлы ғалым акаде-

мигі. И.П. Павлов Нобель сыйлығы- 

ның лауреаты (1904), 1875 ж. Петер-

бург университетінің, 1879 ж. медиц-

хирург,  академияның  профессоры. 

1891 жылдан өмірінің соңына дейін 

өзі ұйымдастырған эксперименталды 

медицина институтының физиология 

бөлімін басқарған. Ол жануарлар мен 

адамның жоғары жүйке қызметін шарт- 

ты рефлекс тәсілін тәжірибе жүзінде 

зерттеудің  негізін  қалаушы.  Павлов 

Сеченовтың  психикалық  қызметінің 

рефлекстік  сипаты  жөніндегі  ілімін 

онан әрі дамытты, организмнің сырт- 

қы ортамен өзара байланысының се- 

бебі ретіндегі рефлексті түсіндіре ке- 

ліп,  мидың  заңдылықтарын  ашты. 

Негізгі  еңбектері:  «Жануарлардың 

жоғары  жүйке  қызметін  (мінез-құ- 

лық) объективті зерттеудің 20 жылдық 

тәжірибесі», «Шартты рефлекс», «Ми 

жарты шарларының жұмысы жөнін- 

дегі лекциялар» т.б.

ПАЙДАКҮНЕМДІК – адамдар ара-

сында  кездесетін  мінездің  қолайсыз