б иде бірдей болуы тілдердің туыстық белгілеріне байланысты сақталады. Тіл
білімінде әлшбидщ пайда болуына, шығуына қатысты бірне
ш е болжам теория бар: египет
теориясы, крит теориясы,
с инай теориясы, еврей-эллинистикалық теори
я т.б.
Графика (гр. т.
grapho — жазу) — тіл білімінде жазуды зерттейтін і
л ім. Графика жазудың
түрлерін, оның тарихын, қалыпт
а суы мен даму барысын қарастырады. Ол па
л еография,
эпиграфика, каллиграфия деген ұғымдармен
т үсіндіріледі. Палеография ежелгі
ескерткіш
т ердегі жазу мәселесîн қарастырады. Жазба мәтîндердщ әрîптîк белгілерін,
уақытын, мерзімін, д
ұ рыс жазылу тәртîбîн (сөздердің бірге/бөлек жазылуы, жазбада
қысқарған сөздердің дұрыс оқылу
ы ), жазба материалын, бояуын зерттейді.
Эпиграфия
қ атты материалдардағы (тас, керамика, ме
т алл т.б.) жазулардың мазмұны мен
формаларын зертте
с е, каллиграфия әдемî жазу өнері дегенді білд
і реді, яғни әрбîр әрîпке
рең беру, өзгеше қылып жазу дег
е н сияқты мәселелермен айналысады.
Орфография (гр. т.
orthos — дұрыс,
grapho — жазамын) — сөзде
р дің дұрыс жазылуын
зерттейтін тіл білімінің бөлімі. Жазу кезінде сөздердің нормаға сай б
е рілуі,
грамматикалық формалардың берілуінің біртект
і лігі, яғни оны қамтамасыз ететін
ережелер
д ің жиынтығы. Тілдегі сөздердің дұрыс жазылуының ф
о нематикалық,
морфологиялық, семантикал
ы қ сияқты қағидаттары бар.
Транскрипция (лат.
Transc
