Билет №22 1.Тұлғааралық қарым-қатынас сферасындағы тұлға типологиясы Қолданбалы психологияда топтық мәселелерді шешудің тиімділігі көп жағдайда адамдардың коммуникативті мінез-құлық түрлеріне байланысты екені бірнеше рет дәлелденген. Бұл түрлердің әртүрлі комбинациялары топтардағы қарым-қатынастардың сипатына және олардың өнімділігіне әртүрлі дәрежеде әсер етеді. Коммуникативті мінез-құлық түріне сәйкес адамдардың төрт түрі эксперименталды түрде анықталды:
көшбасшылыққа ұмтылу, мәселені шеше білу, топтың басқа мүшелерін ғана бағындыру;
мәселені жалғыз шешуге тырысатын индивидуалистер;
топқа бейімделу, оның басқа мүшелерінің бұйрығына оңай бағыну;
Бірлескен күш-жігермен мәселені шешуге ұмтылатын, басқалардың бастамасын алып, өздері бастамашылық жасайтын ұжымшылар.
Психологияда көшбасшылық жағдайдың функциясы ретінде көшбасшылық теориясы, топтың функциясы ретінде көшбасшылық теориясы және туа біткен көшбасшылық қасиеттер теориясы позициясынан зерттеледі.
Туа біткен көшбасшылық қасиеттер теориясы ең ұзақ тарихқа ие. 1950 жылдардың басына қарай. 100-ден астам зерттеулер адамның кез келген іс-әрекетте дерлік көшбасшы екенін дәлелдеуге мүмкіндік беретін жеке қасиеттерді анықтауға бағытталған. Бірақ деректерді қорытындылағанда анықталған қасиеттердің тек 5% барлық зерттеулерге ортақ екені белгілі болды. Көбінесе келесі белгілер ерекшеленеді:
интеллект, ең алдымен, орташа деңгейден жоғары болуы керек, бірақ ең жоғары деңгейде емес күрделі дерексіз есептерді шешу қабілеті ретінде;
бастамалық, іс-әрекеттің қажеттілігін және соған сәйкес мотивтерді тани білу;
өзіне деген сенімділік, құзыреттілік пен талап қою деңгейін жоғары бағалау.
1930 жылдардың аяғында ұсынылған классификацияға негізделген. К.Левин, Р.Липпит және Р.Уайт шешім қабылдау тәсілдерін анықтау кезінде көшбасшылықтың 3 түрін ажыратты: автократиялық, демократиялық, либералды.
Автократиялық (директивті, ерік-жігері күшті, көшбасшыға бағытталған, тапсырмаға бағытталған) стиль бағыныштылардың іс-әрекетін қатаң реттеуде, жалғыз шешім қабылдауда көрінеді. Демократиялық (теңдік, консультативтік, қатысу, бірлескен) стиль бағыныштылардың шешім қабылдау процесіне қатысуымен, олардың белсенділігін ынталандырумен және оларға өкілеттік берумен сипатталады. Либералды (еркін, қамқоршы, формальды) көшбасшылық стилі туралы шартты түрде айтуға болады, өйткені ол қол астындағыларға шешім қабылдауда толық еркіндік бере отырып, көшбасшының болмауын білдіреді.