Нарша. Рас, Қарагөзде мін жоқ. Қарагөздің ақылы мен көркі мен түгілі менен зор хан-қара, би-төренің қайсысына болса да олқы келмес.
Нарша. Сырым демеймін. Бірақ «мен» деген дос сендерден тілейтінім осы жарамның атын атап, тегін танып беріңдер! Қарагөз. Мен тұсаулы болғандығым үшін күйікті болсам қайтейін. Міне – мен өз алдыңызда... бар шыным, бар сырыммен аян боп тұрғаным осы. Сұрадыңыз – айтпасқа амалым жоқ. Мен шын дерттімін!..
Күнікей. Енді Баянның өзінен айрылғаным ба? Алдауға түскен екенсің ғой, ботам... Жасаған, естіртпе бұл қайғыңды... Құлағы құрғырды осыны естіртуге сақтасаң, қазір ал! Көзі құрғырды соны көрсетуге сақтасаң, қазір ағыз! Қара ккүннің де бір соңы болар ма, жасаған!.. Бар қайғыны Баянға сақтамасаң, көтер қара тұманыңды!.. (Ғ.М.) 19. Лексикалық микропоэтикадағы кірме сөздердің қолданысы
20. Кебектің репликасынан кідірістің түрлерін анықтаңыз.
Кебек (садағын кезеп тұрып). Ей, сотқар би, ұлып-ұлып табысыпсыңдар ғой бөрідей, табысарда сойған көк қасқаң елдің ұлы-қызы біз болдық қой! Көк бөрі демей не дейін, қан сорпамды ішпесең көңілдерің көншімес. Лағынет болсын сендерге. Бірақ сені қарғасам да, қарғамаймын сорлы елімді. Ер қадірін білер сол ел, елден шыққан не білер! Сонда менің қанымды қарғыс етіп басар сенің маңдайыңа! Мә, білгеніңді істей бер! (Садағын тастайды)
