АХМЕТ ЯСАУИ УНИВЕРСИТЕТІНІҢ ХАБАРШЫСЫ, №2, 2014 5) кҿпшілікті құрайтын аудитория логикаға қарағанда кҿбірек сезімдерге
беріледі, сондай-ақ, сезімдер ҽсершіл, ал логика мұндай болмайды;
6) публицистикалық шығармада ұдайы тұрмысқа жҽне үлкен
аудиторияның рухына жақын шындықтың анық фактілеріне талдау жасалады
жҽне баға беріледі жҽне т.б.
Жоғарыдағы баяндалғандардан, соның ішінде публицистиканың
ҿзгешелігінен жҽне ғылымның жалпы ҽдісінен келіп шығып, біздер
публицистиканың жалпы ҽдісі маңызды, экспрессивтік, ақпараттық,
қоғамдық рефлексия болып табылады деген болжам айтамыз. Пікіріміздің
толық айқын болуы үшін осы сҿздердің кейбіреулерінің мағынасын кеңірек
ашып кҿрсетеміз. Экспрессивтік дегеніміз сезімталдықты, сезімдерді
аңғартады. Ақпараттық – баспасҿз, радио, теледидар жҽне интернеттің кҿп
нұсқалылығын сҽулелендіреді. Қоғамдық дегеніміз публицистикалық
шығарманың ҽлеуметтік бағдарланғанын жҽне характерін кҿрсетеді.
Рефлексия – бұл публицистикалық шығармада адамдардың кең ауқымының
еңбегін жҽне тұрмысын, ой-пікірін жҽне тілек-мүдделерін сҽулелендіруді
білдіреді.
ҼДЕБИЕТТЕР
1. Прохоров Е.П. Публицист и действительность. – М.: Изд- во МГУ, 1973. –
317 с.
2. Мельник Г.С., Ким М.Н. Методы журналистики: учебное пособие. – СПб:
Изд-во Михайлова В.А., 2008. – 271 c.
3. Колосов Г.В., Худякова Э.А. Журналистский творческий процесс
(Предварительное накопление материала). – Воронеж: Изд-во Воронежского
университета, 1984. – 148 с.
4. Горохов В.М. Слагаемые мастерства. Особенности журналистского
творчества. – Москва: Мысль, 1982. – 160 с.
5. Здоровега В.И. Слово тоже есть дело. Некоторые вопросы теории
публицистики. – Москва: Мысль, 1980. – 174 с.
РЕЗЮМЕ Статья посвящена ранее не исследованному и сложному вопросу теории публицистики –
ее общему методу. Исходя из специфики публицистики и общего метода науки, автор
выдвигает гипотезу о том, что общим методом публицистики является актуальная
экспрессивная массовая общественная рефлексия.