8 января на факультете истории, экономики и права состоялся круглый стол, посвященный обсуждению статьи Президента Республики Казахстан Нурсултана Назарбаева «План нации путь к казахстанской мечте»

6

и ш ж п

№1  (916)  ҚАҢТАР  2016  ж ы л

Истоки

Традиции  семьи  -   традиции  народа

Издавна  в  казахской  семье  первым 

шагам 

малыша 

предшествовал 

обряд 

перерезания  пут  -   тұсау  кесу.  Почетное 

право 

предоставлялось 

уважаемому 

человеку,  чей  жизненный  путь  является 

примером,  наполненный добром  и  светом.

20 

января  в  спортивном  зале  корпуса 

№6  ЗКГУ  прошла  необычная  тренировка, 

которая  ознаменовалась  красивым  и  в  тоже 

время  очень торжественным  событием.  Камеш 

Исмагулович  Исмагулов,  заслуженный  тренер 

РК по  самбо,  мастер спорта  СССР и  РК,  педагог 

с  многолетним  стажем,  уважаемый  наставник 

молодежи  провел обряд тұсау  кесу маленькому 

Алмасу.  По  словам  отца  малыша  Гадилхана 

Жумагулова, 

преподавателя 

кафедры 

физвоспитания,  неспроста семейную традицию 

перенесли  в  спортивный  зал.  Сейчас  в  стране 

возрождаются  национальные  виды  спорта, 

являющиеся 

неотъемлемой 

составляющей 

традиций  казахского  народа.  Это  и  хороший 

урок  соблюдения  традиций  для  студентов,  и 

знак высокого уважения  к аксакалу.

-Каждый  родитель  желает  своим  детям 

счастливой  судьбы.  Мы  будем  рады,  если 

наш  мальчик  продолжит  путь  Камеш-агай  и 

станет  таким  же  прославленным  спортсменом, 

гражданином  и  патриотом  своей страны.

В  завержение  обряда  бабушка  малеького 

Алмаса  накинула  чапан  на  плечи  Камеша 

Исмагуловича.

ӨНЕРЛІГЕ  ӨРІС  КЕН

Мәдениет 

және 

өнер 

факультетінің 

ұйымдастыруымен 

ағымдағы 

жылдың 

9 

желтоқсан  күні  БҚО  мәдениет,  мұрағаттар 

және 

құжаттама 

басқармасының 

басшысы 

Дәулеткерей  Атауұлы  Құсайыновтың факультет 

студенттері 

мен 

ұстаздарына 

арналған 

«Өнерліге өріс кең» тақырыбындағы ашық дәрісі 

өтті. Дәрістің басты мақсаты - болашақ мәдениет 

қызметкерлерінің  бойында  мәдени  тәрбиені 

қалыптастыру,  қазіргі  таңдағы  мәдениет  пен 

өнер  саласының  даму  деңгейімен  таныстыру 

және  студент жастарға  рухани  -  мәдени  тәрбие 

беру.

Өнер 

мен 

мәдениет 

- 

адамзат 

құндылығының  бастауы.  Әрбір  жанның  ішкі 

жан-дүниесін 

байытып, 

рухани 

құндылық 

қалыптастыру  арқылы  түрлі  әлеуметтік  топтар 

арасында  мәдени  пікір  алмасып,  қоғамдық 

келісім  қалыптасатыны сөзсіз.

«...ғылым  мен  мәдениет  барлық  дүниенің

Есенаман  тауы

Шыңғырлау  ауданына  қарасты  Алмаз ұжымының үшінші  бөлімшесі  Сегізбай 

ауылы  мен  Қаратөбе  ауданының  Егіндікөл  ұжымының  арасында  екі  ауданды 

бөле  орналасқан  ені  1,5  шақырымдай  жерді  алып  жатқан  Есенаман  тауы  деп 

аталатын тау бар.

алтын  алқасы  болып  отыр»,  - деп  М.  О.  Әуезов 

айтқандай, мәдениет пен өнер-ұлттың ұлылығын 

сақтайтын  алтын  тұғыр.  Бүгінгі  күн  -   ертеңгі 

тарих.  Қазіргі  таңдағы  мәдениет  саласында 

қолға  алынып,  жүзеге  асып  жатқан  шаралар- 

келешек  ұрпақ  үшін  баға  жетпес  құндылық. 

Сондықтан  әрбір  өнер  мен  мәдениетті  серік 

еткен  жанның  бойында  жауапкершіліктің  мол 

жүгі жатыр.  Өйткені  бүгінгі  мәдени  шара  ертеңгі 

тарих  парағынан  табылары  һақ.  Ата-бабаның 

ұлағатқа  толы  ізгі  істерін  жалғап,  заманға  сай 

бай  рухани  құндылық  қалыптасуы,  жоғары 

дәрежедегі  біліктілік пен  кәсіби  білімділік болуы 

шарт.  Аталмыш  дәрістің  болашақ  мәдениет 

қызметкерлері  мен  ұстаздарға  берер  тәлім- 

тәрбиесі  орасан.

Сара Нургалиева, 

Мәдениет және  өнер факультеті 

БД  11-топ студенті

Мақаламды  осы  тау  атауымен  беріп  отырған 

себебім -  туған жерім оның аймағындағы тауымен 

ыстық.  Алыстан  көрініп  тұрған  тау  ел  арасында 

небір  аңыз  бен  ақиқатқа  айналған.  Бұл  таудың 

Есенаман тауы деп аталуының себебі -  шежіредегі 

біз білетін Есенаман атамыздың есімімен аталған.

Ауыл 

қарттарының  әңгімесінен 

Есенаман 

тауы  ХІІ-ХІІІ  ғасырдан  бар  деп  естуші  едік.  Ел 

ішінде 

айтылған 

сондай 

аңыздардың 

бірін 

жеткізсек.  Асан  Қайғы  бабамыз  халқына  жерұйық 

іздеп  жүріп,  іргесінен  Қалдығайты  өзені  өтетін 

Есенаман  тауының  қасына  желмаясын  шөгеріпті 

деседі.  Сонда  ол  «Төбең биік,  суың бал»  деп,  осы 

жерде  аялдап  кеткен  екен  дейді.  Әнебір  биік  тау 

болмағандықтан,  қарта  бетіне  түспеген.  Егіндікөл 

ауылынан  қашық болмаса  да,  бұл  жерден  құс  пен 

хайуанаттардың  алуан  түрін  кездестіруге  болады. 

Өсімдіктерге де бай.

Ауыл  шаруашылығына  қатысты  маңызы  да 

үлкен.  Оның  қойнауынан  алынған  балшықты  түрлі 

құрылыстар  салуға  пайдаланады.  Археологиялық 

тұрғыдан 

екі 

рет  зерттеліп, 

одан  табылған 

12-13 

ғасырлардағы 

экспонаттарды 

орталық 

музейлерден көруге болады.  Соңғы археологиялық 

экспедиция жетекшісімен (Егіндікөл орта  мектебіне 

арнайы  іздеп  барып  кездестім)  тілдексенімде 

айтқаны:  «Әттең,  қаржы  жағы  тапшылау.  Тау 

қойнауына  қазба  жұмыстарын  жүргізсе,  әлі  де 

көптеген  қазбалар,  экспонаттар  табуға  болар  еді»,

-  деген  сөзі  әлі  есімде.  Дегенмен  тау  қойнауының 

көп  жерлерінен  экспедициялардың  қазып  тастаған 

ой-шұңқырларын кездестіруге болады.

Есенаман 

тауы-саяхатшылар 

мен 

өлкетанушыларға 

және 

археологиялық 

экспедициялар  үшін  таптырмайтын  табиғат  аясы. 

Тау  аймағындағы  Қалдығайты  өзені  және  Сегізбай 

орман шаруашылығы, оны қоршаған өсімдіктер мен

жануарлар дүниесі әлі зерттелмеген. Осы мақаланы 

жазудағы басты мақсатым -  тау қойнауының қараса, 

көз тоймайтын  сұлульғын  айтып жеткізу және  оны 

қорғап,  тау  қойнауынан табылған,  аталарымыздан 

қалған мұра, экспонаттарды сақтай білуге үн қосу.

Мен  жылдың  қай  мезгілі  болмасын  барып, 

оның  өсімдіктер  дүниесінен 

гербарий  жинап 

қайтамын.  Қыс  мезгілінде  тау  беті  ақ  мамық  ақша 

қардан  көрпе  жамылып,  тіке  қарасаң,  көз  қариды. 

Ауыл  балаларының  шаңғы,  шана  теуіп,  асыр 

салып  ойнайтын  мекеніне  айналады.  Тау  басынан 

қараған  кезде  Егіндікөл ауылы сәл төменде  қалып, 

алақандағыдай  көрінеді.  Көктемгі  көрінісі  еш жерде 

кездеспейтін  өзіне  тән  өзгеше  күйде  болады. 

Көктемнің  алғашқы  хабаршысындай  күншығыс 

бетінде  ойық-ойық  пайда  болған  қара  жерлер 

бірте-бірте ұлғайып,  етекке  қарай төмендей береді. 

Жер-ана  құрсауынан  босанып,  өсімдіктер  көгеріп, 

құрт-құмырсқа,  жәндіктер,  басқа  да  тіршілік  иелері 

оянып, түлегендей әсерге бөлейді.

Жаз  мезілі  бұл  өңірде  құстар  мен  жан- 

жануарлардың мекеніне айналады.  Тау баурайына 

жылы  ауа  толқыны  кең  көлемде  еніп,  түнге  қарай 

қоңыр салқын самал соғып тұрады. Жаз мезгілі ұзақ 

күні мен ең қысқа түнін де ала келеді. Етектегі жасыл 

желекке оранып, тау баурайын әсем түске бөлейді.

Күз  мезгілінің  алғашқы  ызғарына  кеудесін 

тосып,  алғашқы  қар  ұшқындарын  бірінші  болып 

қарсы  алады.  Жерлестеріме  туған  өлкенің  әсем 

табиғатын,  жер  байлығын  көздің  қарашығындай 

сақтап, оны қорғай білейік дегім келеді.

Асқар Әбубәкіров, 

Республикалық қогамдық бірлестігі 

Қазақстан ұлттық Географиялық 

Қогамының мүшесі 

Өлкетанушы-фенолог

Сақтан,  ж ас  ^рпақ,  Ж Қ Т Б   біздің  ар ам ы зда!

А ғы м дағы  

ж ы л ды ң 

қараш а 

айы ны ң 

10-ж ұлды зы нда 

№1 

ж а та қхан ан ы ң  

оқу 

залы нда  Үм бетова  Гүлнар  Н агимқы зы м ен 

Ж ҚТБ  және  оны ң  алды н  алу  ш аралары 

жайлы   се м и н а р -тр е н и н г  өткізіл ге н .  Ө зім із 

біл етін д ей   қазіргі  уақы тта  Ж ҚТБ  ең  қауіпті, 

ж ұқпалы   ауруларды ң  бірі  болып  табы лады . 

Ол  алғаш   рет  1981  жы лы   ж ұқпалы   ауру 

ретінде 

тіркел ген . 

АИТВ 

-  

адам ны ң 

қорғаны ш  

тапш ы л ы ғы н ы ң  

қозды рғы ш ы , 

Ж ИТС  ауруы н  туды раты н  вирус.  АИТВ 

мен  Ж ҚТБ  айы рм аш ы лы ғы   жайлы   айта 

кететін  болсақ,  АИ ТВ  -   ж ұқты р ған   адам 

ағзасы нд а  вирус  болғаны м ен  клиникалы қ 

белгісі 

жоқ. 

Ал 

Ж ҚТ Б -м ен 

ауы раты н 

адам дарда  ауруды ң  кл и н и ка л ы қ  белгілері 

бар,  ол  АИТВ  -  ның  соңғы   даму  сатысы. 

АИ ТВ ,  ең  алды мен,  ор ган и зм нің   әр  түрлі 

ауруларға  қарсы  тұруы н  қам там асы з  ететін 

им м унды қ  ж үй е ні  зақы м дайды .  Иммунды қ 

жүйе 

кле ткал ар ы ны ң  

өлуі 

біртіндеп

адамды   сы рқаттану  ф а кто ры н ы ң   алды нда 

қорға ны ш сы з  етеді.  Ж ИТС  -  пен  ауыратын 

н ауқастар ды ң  өлім і  әдетте  өкпені,  нерв 

ж үй е сін ,  қатерлі  ісіктерді  зақы м дауы нан 

туы нд ай д ы . 

Ж ИТС 

- 

ты ң 

ең 

басты 

кл и н и ка л ы қ  б ел гілеріне  мы налар  жатады: 

ауруды ң  1  айдан  аса дене  қызуы  көтеріледі,

1  айдан  аса  тоқта м аста н  іші  өтеді,  10% -дан 

аса  сал м ақ  ж оғалтады .  А дамда  иммунитет 

тапш ы л ы ғы  

б ай қал ға нды қта н 

адам 

ағзасы   кез  келген  ж ұқпалы ,  паразиттік, 

бактер ия лы қ 

ауруларға 

қарсы  

тұра 

алмайды .

АИ ТВ  ж ұғу  жолдары:

•  Залал  қан  енгізгенде

•  Ж ы ны сты қ  қаты нас  кезінде  (мүш еқап 

болм аса)

•  А насы нан  балаға  (ж үктіл ік,  босану, 

ем ізу  кезінде)

• 

Наш ақор 

ад ам д арды ң 

қолданған 

ш прицтері  арқылы

АИТВ 

вирусы 

адам ны ң 

осы 

сұйы қтары нд а  кездеседі:

•  Қан

•  Ана  сүті

•  Ш ауқат  (сперм а)

•  Қынап  сұйы қты қтары нда

30 .06.20 15  ж ы л ды ң  санағы   бойынша

Қазақстанда  Ж ҚТБ  ауруын  23  266  адам 

ж ұқты р ған.  С оның іш інде  БҚО бойы нш а 467 

адам  (оны ң  304-і  ерлер  болса,  163-і  әйел) 

зардап  ш еккен,  313-і  ауы рады ,  32  адам  көз 

жұмды   деп  есе птел інед і.  Қазіргі  уақы тта 

ж ы ны сты қ 

қаты нас 

(м үш еқап 

болмаса) 

және  стер ил ьд і  ем ес 

ш прицтер  арқылы 

жұғу  көп  тар алға н. 

Гүлнар  Нагимқы зы: 

«Егер  ХХІ  ғасы р  індетінен  зардап  ш еккіңіз 

келмесе,  салауатты   өм ір  салты н  ұстаны п, 

уақы ты лы   м едициналы қ  тексеруден  өтіп, 

кездейсоқ  ж ы ны сты қ  қаты насқа  түсуден 

аулақ бол ы ңы зд ар!»  - деп  студе нт жастарға 

ізгі  ниетпен  тіл е к  жолдады .

№1  (916)  ҚАҢТАР  2016  ж ы л

Л

Путь  к  своему призванию

Вы  никогда  не задумывались,  как  рождается  книга?  Читая  печатные  страницы,  порой 

кажется,  что  книга  родилась  сама собой,  а автор лишь  необходимый  атрибут,  лишь  некая 

фамилия и имя на обложке книги. И тем более интересно от самого автора узнать о книге, им 

написанной.  Виктор Викторович  Милехин, автор книги «О  героях былых времен»,  работает 

преподавателем  истории  в  Рубежинском  колледже.  Много  лет  занимается  изучением 

родного края, делится с читателями своих книг воспоминаниями современников о жителях 

нашей области, оставивших свой след в истории  края.

Наверное  встреча  с  ветераном  войны  когда- 

то  и  подвигла  меня  на  писательское  поприще. 

Помню,  как в  3-м  классе  к  нам  на  встречу  пришел 

ветеран войны,  ныне покойный Денисенко Василий 

Иванович.  Его  яркий  рассказ  о  фронтовой  жизни 

и  подтолкнул  меня  в  дальнейшем  к  выбору 

профессии  учителя  истории.  Вместе  со  мной  в 

Уральском  пединституте  им.  А.С.Пушкина,  ныне 

ЗКГУ  им.  М.Утемисова,  учились  интереснейшие 

ребята,  ставшие  впоследствии  журналистами, 

историками,  сотрудниками  внутренних  органов 

и  крупных  компаний,  а  также  замечательными 

учителями. Еще одна удача -  быть учеником у таких 

маститых преподавателей, преданных своему делу 

В  их числе  ГВ.Кушаев,  Т.З.Рысбеков,  К.Ф.Ермаков, 

Б.ФЖелезчиков,  Х.Ж.Суюншалиев,  А.К.Комаров,

А.И.Белый,  П.РБукаткин и др.

Это  были  выдающиеся  преподаватели  и 

замечательные  люди.  Формат  газетной  статьи  не 

позволяет  сказать  обо  всех,  но  верьте,  этот  опыт 

был самым бесценным в моей жизни.  Они  научили 

меня патриотизму и самоотверженности,  примером 

чего была их жизнь.

Рубежинская  школа,  куда я  пришел  работать в 

1982 году,  подарила мне встречу с 60-десятниками: 

Безбородниковым  В.А.,  Азовской  Т.Н.,Мироновым

Н.П.,Жукалиной  ГП.,  Гайдуковой  Л.А.,  Потапченко 

ГФ.Ходячевой  З.В.,  Ходячевой  П.Е.  В  1986  году 

я  участвовал  в  археологической  экспедиции  по 

Приуральному  району.  Потом  сам  организовывал 

для  школьников  водные,  лыжные,  пешие  походы, 

экскурсии  по  городам  Союза,  слеты,  встречи  и 

т.д.  Участвуя  вместе  с  ребятами  в  исследовании 

родного  края,  я  всегда  вел  дневник.  Таковых  у 

меня  на  сегодняшний  день  более  30-ти.  Наверное 

неслучайно  в  1992  году  я  победил  на  областном 

конкурсе  турорганизаторов,  а  в  2004  получил  1-ю 

«Хрустальную  севрюгу».  В  2008  году  получил 

медаль,  в 2009 году премию имени Корсунова Н.А.

Первой  публикацией  я  обязан  Самарцевой 

Марии Анатольевне, секретарю райкома комсомола, 

написавшей  о  наших  походах  в  1987  году.  В 

дальнейшем моими помощниками в журналистском 

деле  стали  редактор  газеты  «Сельский  труженик» 

Андрющенко  Геннадий  Андревич  и  Миронов 

Александр 

Павлович, 

директор 

музея 

им. 

Шолохова  Чеканова  Ольга  Андреевна,  директор 

фонда  «Союз  евразийских  ученых»  Голубев 

Андрей  Васильевич.  Потом  мне  вообще  повезло. 

Встреча  с  журналистами  Шабарениной  Тамарой 

Михайловной,  Сыиковой  Розой  Габдулкадыровной, 

Азовской  Татьяной  Николаевной  и  Дорониным

Геннадием 

Николаевичем 

окончательно 

сформировало  мое творческое  кредо.  Потом  было 

немало  встреч  и  с более  молодыми журналистами 

областных  газет,  но  в  главном  я  продолжил  курс, 

намеченный  ветеранами.  За что всем  им  огромная 

благодарность.  В  последние  годы  мы  с  ребятами 

много раз участвовали в краеведческих фестивалях 

музея Шолохова М.А., где происходило дальнейшее 

взаимообогащение.  Многие  мои  ученики  стали 

учителями,  Наташа  Глебова  журналистом,  хотя  я 

специально никого не настраивал и не готовил.

Моя  первая  книга  вышла  в  издательстве 

ЗКГУ им.  М.Утемисова  в 2009  году.  В  этом  заслуга 

руководителя  редакционно-издательского  центра 

Макулбаевой  Акмарал  Адиетовны  и  научного 

редактора  жернала  «Вестник  ЗКГУ»  Кужалиевой 

Равили  Ахметовны  и  дизайнеров  центра.  А 

источником  стало  обращение  библиотекаря  с. 

Рубежка  Карашаевой  Карашаш  дать  информацию 

об  истории  нашего  села.  Помню,  что  тогда  это 

было  6  страниц,  ныне  их  уже  почти  70.  Большую 

помощь  мне тогда  оказали  Голубев А.Н.,  Чеканова

О. А.  и Шабаренина Т. М.  В ноябре 2013 года в музее 

«Старый  Уральск»  состоялась  презентация  моей 

2-ой книги «Соль земли Приуральной».  Состоялась 

не  без  помощи  Юрия  Леонидовича  Мухин  и  его 

соратников  Александра  Петровича  и  Брындина 

Иннокентия.  И  вот  новая  встреча  с  читателем.  В 

год  70-летия  Победы  она  посвящена  ветеранам 

войны,  труженикам,  всегда  стоявшим  на  страже 

завоеваний нашей Родины.

В  этом  году  я  завершаю  3-ю  книгу  очерков  о 

родном  крае.  Рассказы для  нее я черпал  из жизни. 

Главный  герой  ее  жители  Приуралья,  герои  войн

и  трудовых  свершений.  Правильно  сказать  -  это 

«наша  книга».  Жители  села  и  области  в  60-80-е 

годы организовывали сбор материалов о ветеранах, 

который  записывался  учениками  на  тетрадных 

листках. Став в итоге страницами моей новой книги.

В.В.Милехин

А к ад ем и я л ы қ   ү т қ м р л м қ   -  

ж а са м п а з  ж а с т а р ға   м үм кіндік

деканы  

Мүтиев 

Зейнолла, 

каф едра 

оқы туш ы лары  

және

1-2 

курс 

студенттері 

қатысты. 

Бағдарлама  бойы нш а  өзге  жақта 

оқып  келген  ж астар  сол  жақтағы 

алғаш қы  кездегі  қиы ндықтарымен, 

бастары нан 

кеш ірген 

қызықты 

жағдайлары м ен, 

алған

әсерлерімен  бөлісіп,  ең  бастысы, 

жүректері 

«О тан» 

деп, 

«туған 

ж ерім » 

деп 

соғып, 

патриоттық 

сезіммен 

елге 

оралғандары н 

баяндап  берді.

Бүгінгі 

таңда 

Ресей 

мен 

Түркия, 

Сирия 

елдеріндегі 

саяси  қақты ғы стар  көңілге  күдік

анық.

Ағы мдағы  

жы лды ң 

28 

қаңтар 

күні 

02 205-топты ң 

ұйы м дасты руы м ен 

бір 

сем естр бойына өзге  мемлекетте  білімдерін 

шыңдап 

келген 

студенттермен 

кездесу 

кеші  өтті.  Өзге  елде  жүріп,  өз  елін  аңсап, 

О ралды  сағынып,  университетім ізге  ыстық 

сағы ны ш пен  оралған  бір топ  студенттермен 

қауышып, 

оқы туш ы лар 

мен 

студенттер 

қуанысып  жатты.  Ф акультетім іздің  жігіттері: 

Қалдыбай 

Нурсултан 

мен 

М ейрамбек 

Сыдықов 

Түркия 

мем лекетінің 

Ардахан 

университетінде  білім  алып,  тү р ік  тілдерін 

ж етілдіріп 

келген 

болса, 

Ж умабаева 

Ақсана, 

Рахметова 

Зарина, 

Рабаева 

Ақерке  сынды  қыздар  Қалмақ  м емлкеттік 

университетінде  және  Кеңесова  Ақбота  мен 

М ағзомова  Гүлсезім  Алматы  қаласындағы 

Қыздар  мем лекеттік  университетінде  білім 

алғанды.  Кездесу  кешіне  ф акультетіміздің

Дегенмен,

утқы рлы қ

аясында

уялатқаны  

академ иялы қ 

бағдарламасы ның 

тәуекелд ің  жел 

қайығын 

мініп, 

оқимын 

деген  баланың  белін  буған,  шетелдермен 

байланыс  ж үргізу  ісінде  Ахатова  Нурсәуле 

Кәкім жанқы зы на 

студенттер 

алғысын 

айтып,  ризаш ы лы ғын  білдірді.

«О лар 

елден 

жы рақта 

жүргенде, 

жанымды 

ш үберектің 

уш ы на 

байлап 

жүрдім»  деген  Нурсәуле  Кәкімжанқы зы ны ң 

сөзі,  ж анарларға  жас  толтырып,  жүректерді 

тебірентпей  қоймады.

Кеш  соңы нда  Н урсултан  мен  Зарина 

гитарамен  тү р іктің   әсем  әндерін  орындап, 

көрермен  қауымға тамаш а  көңіл-күй  сыйлай 

білді.

Арайлы м

Ғани

02205-т оп  ст удент і

Үйге  де  жақындап  қалдым,  кенеттен  бул 

көрініс  мені  таң  қалдырды,  үстімнен  салқын  су 

қуйып  жібергендей,  денем  дірілдеп,  не  алға  бір 

қадам,  не  артқа  бір  қадам  баса  алмай  қалдым. 

Көзіме  жас  үйірілді.  Қоқыста,  көшеде  әр  жерде 

шашылып  жатқан  шыршалар  көзіме  жас  әкелді.

Одним из самых ярких моментов студенческой жизни, 

безусловно,  является общение с преподавателями.  Ведь 

на лекциях можно услышать множество потрясающих, 

остроумных и просто забавных фраз из уст профессоров.

жүктеу/скачать 1,67 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: