А. Байтурсынов 1-том final indd
жүктеу/скачать 1,77 Mb. Pdf көрінісі
|
Байтұрсынұлы
| АнАМА ХАт
Қарағым, дұғайгөйім, қамқор анам! Арнап хат жазайын деп, алдым қалам. Сені онда, мені мұнда аман сақтап, Көруге жазғай еді Хақ Тағалам! Бара алмай, өтірікші болып әбден, Семейдің түрмесінде отыр балаң. Мал ұрлап, кісі өлтірген айыбы жоқ, Өкімет, өр зорлыққа не бар шараң?! «Үмітсіз шайтан болсын» деген сөз бар, Жолдар көп жәннатқа да тарам-тарам. Оқ тиіп он үшімде, ой түсіріп, Бітпеген жүрегімде бар бір жарам. Алданып тамағыма, оны ұмытсам, Болғандай жегенімнің бәрі арам. Адамнан туып, адам ісін етпей, Ұялмай, не бетіммен көрге барам?! Көп айтпай, қысқасынан сездіретін – Балаңның мінезі бар сөзге сараң: Кетер деп «суға құлап, отқа түсіп», Қайғы жеп, менің үшін болма алаң! Отырмын абақтының бөлмесінде, Бұйрықсыз көз жетеді өлмесіме. Есіктің құлпы мықты, күзетші көп, Ажалдан басқа ешкім келмесіне. * соңғы 8 жол төңкерістен бұрын шыққан «Масада» цензура рұқсат етілмегендіктен басылмаған (А.Байтұрсынұлының түсініктемесі). 102 Қоршаулы айналасы, биік қорған, Берік қып салған темір терезесіне. Қалайша мұны көріп көңіл сенбес, Аттанып жау келсе де бермесіне. Қаламда Лаухул-Махфуз 8 ұмытқан ба? Жазбапты бұл орынды көрмесіме. Қаңбақпен салмағың тең бұл бір заман, Ылаж жоқ, жел айдаса ермесіңе. Тайпалған талай жорға, талай тұлпар, Тағдырдың кез болып тұр кермесіне. Солардан жаным-тәнім ардақты емес, Орынсыз күйзелейін мен несіне?! TIлEK БАтАМ Я, Құдайым аққа жақ, Өзіңе аян: мен нақақ. Аққа деген жолымның Абыройын ашпай, жап! Аят пенен хадисте Адал ниет, ақ іске, Жаңылмасам, жоқ еді Жаза тартсын деген бап. Мені ұстатып, айдатып, Зығырданды қайнатып, Масайрасып, мәз болып, Қуанғанды өзің тап! Аз күндікке алданып, Аз нәрсеге жалданып, Адасқанын Алаштың Түзу жолға түсір, Хақ! Жақын жерден жау шығып, Мақұл сөзден дау шығып, Дұшпан ұстап қолымнан, Иттер тістеп тонымнан, Маған тосу болған шақ, 8 Лаухул-Махфуз – араб сөзі «адам тағдыры жазылатын тақта, кітап» деген мағына. 103 Тұтқын болып тарығып, Жалғыз жатып зарығып, Ашу қысып, ойды алып, Өт жайылып, бойды алып, Дерт жүрекке толған шақ. Қатты айтты деп кектемей, Сыйынғанды тек демей, Он екі имам әулие, Жиырма сегіз әнбие, Қолда, өңшең әруақ! * * * Қара балуан Жәнібек! Қаз дауысты Қазыбек! Жетім қалған халқыңа, Тұлға болып артыңа, Кім тиянақ қазық ед? Құнсыз болып еріміз, Жесір болып жеріміз, «Жай менікі» дей алмай, «Мал менікі» дей алмай, Ит пен құсқа азық ек. Барын салып таласқа, Арын сатып қалашқа, «Жұрт болалық» деген жоқ, Жұрт қайғысын жеген жоқ, Іріп-шіріп азып ек. Мұны көріп көзіміз, Бірігер деп сөзіміз, Кен болар деп балшықты, Көл болар деп шалшықты, Біз үмітпен қазып ек. Дәреті жоқ аяқтар, Қорсылдаған саяқтар Былғамасын қасыңды, Қасиетті басыңды! – Дегеніміз болмаса, 104 Қазаққа не жазып ек?! Байлаттырған қолымды, Бөгеттірген жолымды, Жақыным бар, жатым бар, Хабарлана жатыңдар! Мен сендерге жүгіндім, Төресі әділ қазы деп! жүктеу/скачать 1,77 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|