Табиғат лирикасы.
Қоғамдық болмыстың өзекті мәселелерінің ақын-жазушылардың шығармаларында көрініс табуы: Философиялық лирика.
Философиялық лирикаға жататын өлеңдерге тән: Философиялық толғаныстар, азаматтық-ағартушылық әуендер, адам және оның жан дүниесі, көзқарасы туралы сипат.
Лирикалық заман жайын, әлеуметтік мәселелерді қозғайтын үлкен бір саласы: Азаматтық лирика.
Өмір жөнінде, халықтың тағдыры туралы ой толғамдар ақынның өз көңіл-күйімен терең ұштасып, өзінің өмірге қатынасын суреттеу арқылы көрінеді: Азаматтық лирика.
Лирикалық өлеңнің жан толғатып, көңіл тербететін, сезім оятқыш түрі: Көңіл күй лирикасы.
Көңіл күй лирикасы құнды: Адамның өз тағдырын, қуаныш қайғысын қоғамдық өмір, заман, дәуір туралы ой толғаныстарымен терең қабыстырып ұштастыра білуімен.
Поэзиялық шығармалардағы адам бейнесі: Лирикалық кейіпкер.
Лирикалық туындылардың бас қаһарманы: Ақынның өзі. Лирикалық поэзияның ерекшеліктері толық көрінеді: Абай өлеңдерінде.
Өмірдің әлеуметтік, экономикалық, өндірістік, ғылыми, сондай-ақ басқа да рухани өмір деректерін арқау ететін шығарма түрі: Мақала. Мақаланың түрлері: Баяндау, пайымдау, түсіндірме, қиял.
Сөз мәнін өңдеп, өзгертіп айту: Метафора, ауыстыру.
Суреттеліп отырған затты не құбылысты айқындай, ажарландыра түсу үшін оларды өздеріне ұқсас өзге затқа не құбылысқа балау, сөйтіп мағынасын үстеу, мазмұнын тереңдетіп, әсерін күшейту: Метафора.
Метафораның жасалу жолдары:
1) Бір нәрсені жалғаусыз, жұрнақсыз екінші нәрсеге балау, салыстыру, ұқсату арқылы жасалады («Гималай – көктің кіндігі, Гималай – жердің түндігі» (І.Жансүгіров). 2) –мін, -мын, -бын, -бін, -пын, -пін,- сын тәрізді жіктік жалғаулары арқылы жүзеге асады (Мен жаралы жолбарыспын (Абай).
3) еді, едім, едің, екен, ем сияқты көмекші етістіктердің көмегімен туындайды (Сен жаралы жолбарыс ең, мен киіктің лағы ем).
4)
