ﮋ »-ды рус сөздеріне жазған, «
ﯘ »-ны араб сөздеріне
жазған.
«
ش » (ш), «
چ » (ч) турасында сөзім бұрын айтылған. Не үшін «
ش »-ны
алмай «
چ »-ны алғанымды жазғанмын, сонан басқа айтарым жоқ. Қазақта
«
ش » дыбысы бар һәм жалғыз, оған «
ش » я «
چ » - екеуінің біреуі-ақ
алынады. Қайсысын алу қолайлы, көптің ұнатуы болсын.
ﭼ ،اﻧا ﭼ ا ﯔ ، ﭼ ا ﯖ ،قار ﭼ ،لا ﭼ اق لاا ﭼﻨ ا ،ا ﭼق اق ،ا ﭼ قا Осы сөздердегі «
چ » қазақ айтқанда бәрінде де бірдей айтылады, өзгеше
айтылатыны жоқ. Олай болғанда хәріпінде де өз басқалық болмай, бәрі я
«
چ » хәріпіменен жазылады, я «
ش » хәрпіменен жазылады. Біреуіне «
چ »
біреуіне «
س » жазылмаса керек.
« » менен « »-ны қазақ сөзіне керексіз дегенім мәнісі мынау: «
ز » (з)
дыбысы қазақта біреу болса, «
س » (с) дыбысы да біреу; «
د » (д) дыбысы
қазақта біреу болса, «
ت » (т) дыбысы да біреу. «С» дыбысы һәм «т»
дыбысы қазақта бір-бірден болса, оған екі-екі әріптен алып, арнау қаежеті
не? Сіз айтарсыз « » менен « » жуан сөздерге жазылады, «
س » менен
«
ت » жіңішке сөздерге жазылады деп. Онда неге «
س » менен «
ت » -ны жуан
сөздерге жазамыз. Мысалы:
وتاج ،وتيا ،اتا ،تا ،ىسقاج ،ساج ،ﻪﻘﺳاب ،ساب Бұлардың бәрі де жуан сөздер. Бұларға неге « » менен « » жазбай,
(
