Молда Бәйім:
Молда екенсің жол жүрген,
Хабар бердің әр жерден.
Нағылып жүрсің бұл елде,
Жөн сұраймын сіздерден?
Айтшы маған жөніңді,
Білдір ата-тегіңді?
Білесің бе Бәйімді,
Ежелгі жұртқа мәлім-ді?
Жасымда шықты дабысым,
Әлім менен Шөменге;
Неше жүйрік болса да,
Өткізбеймін тұсымнан,
Шығармаймын уысымнан,
Сөйлеген сөзім от-жалын,
Жүрегімде ұшынған.
Бәйім десе тұрады,
Алты алаштың баласы.
Біледі елдің арасы,
Табын – ағаның баласы,
Неше түрлі сөз айттым,
Енді ойланып қарашы!
Сейдәлі:
Мен сөйледім жасымнан,
Алдым неше асылдан,
Теріп жүрмін әр жерден,
Несібемді шашылған.
Мені де халқым біледі,
Сөйлеп жүрмін бұрыннан,
Буыршын қуған бурадай,
Қарайсың неге қырыңнан?
Талайы майып болып жүр,
352
Қазақ өнерінің антологиясы
Сендей адам ұрынған.
Құда болып, қыз бермей,
Жөнімді сұрап нетесің?
Мен тастан аққан тас бұлақ,
Сен Борластан шыққан бекесің,
Ата-тегім сұрасаң,
Руым Табын ішінде,
Сүйегім шыны болатпын,
Білдіремін сөзбенен,
Ешкімге жөнім сұратпан,
Жазылған көңілім шежіре,
Жеті атадан келе жатқан.
Және тегім сұрасаң,
Айдарбек дейді бабасы,
Бергі атасы Татыдан,
Бітіген деп айтады,
Елдің үлкен ағасы.
Мен – сонан туған жиенмін,
Неғылып менен озасың?
Ала берме, Бәйеке,
Былшылдап жұрттың мазасын.
Айтсаң айт сөздің тазасын,
Мен – бір жарық шарайна,
Көргеннің беті шағылған,
Олжасынан аламын,
Өткізбейтін тұсыңнан.
Сен жөргекте ұшынсаң,
Мен іште жатып қағынғам.
«Іздегенге – сұраған»,
Осы бүгін табылған.
Айырмаса Тәңірім,
Өзі берген бағынан,
Шабысымды көргенде,
Сен ұсаған жүйріктің
Нешеуі есінен жаңылған.
Достарыңызбен бөлісу: |