Алматы 2010 Мұхаммед Юсуф Кандахлауи
Пайғамбарымыздың Құрайыштардан
жүктеу/скачать 1,93 Mb. Pdf көрінісі
|
| Пайғамбарымыздың Құрайыштардан
көрген қорлығы Харис ибн Харистің айтуынша: «Бір күні әкемнен: «Мына жиналғандар кімдер?» – деп сұрадым. «Арала- рынан шыққан, дінінен тайған әлгі адам бар емес пе, соның төңірегіне топтасқандар ғой», – деп жауап берді әкем.
Олардың не деп жатқанын білуге құмартып, қастарына жақындадым. Пайғамбар (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
көпшілікті Аллаһқа иман келтіруге шақырып тұр екен. Ал олар оның ұсынысын қабылдамай, өзін мазақ етіп, дөрекі қылықтар көрсетіп жатты. Күн сәске болғанда, халық тарап кетті. Қарсы алдымыздан асығып-аптығып, сүрініп-қабынып, келе жатқан, алқымы ашылып кет- кен, қолында құмырасы мен сүлгісі бар бір әйел шыға келді. Аллаһ расулы (с.а.с.) құмыраға қол созып, суын ішті, дәрет алып, басын көтерді де: «Жаным қызым, алқымыңды жап, әкеңді еш уайымдама!» – деді. Біз бұл әйелдің кім екенін сұрағанымызда, ол өзінің қызы Зейнеп екенін айтты». Мәнбитул-Әзди былай дейді: «Надандық дәуірінде Пайғамбарды (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) көрдім. Ол: «Ей, адам- 215 Ибн Кәсир, әл-Бидая 3/134 240 Сахабалар салған сара жол дар! «Лә иләһә иллаллаһ» деңдер, ақыретте азапқа ұшырамайсыңдар!», – дейтін. Адамдардың бірі оған қарата түкіріп, бірі топырақ шашып, балағаттады. Сөйтіп тұрғанда, күн түс болды. Қарсы беттен бір жас қыз көрінді. Қолында су толы үлкен құмырасы бар. Аллаһ расулы сол сумен беті-қолын жуды да: «Қызым, қорықпа! Әкеңе ешкім қастандық жасай алмайды, масқара да ете алмайды», – деді. Мен ол қыздың кім екенін сұрағанымда, жанымдағылар: «Ол – Аллаһ расулының қызы – Зейнеп», – деді. Ол жүзі нұрлы, жаны жаздай жадыраған қыз болатын 216 .
мүшріктердің Пайғамбарымызға көрсеткен ең ауыр қорлығы қандай екенін сұрадым. Ол былай деді:«Бірде Расулаллаһ Қағбаның Хижр жағында намаз оқып тұрғанда, Уқба ибн Әбу Муайт шыға келді. Киімімен мойнын орап, бар күшін салып оны буындыра баста- ды. Сол кезде Әбу Бәкір (р.а.) келіп қалып, Уқбаның иығынан кері жұлқи тартты. «Қойсаңшы, бұл кісіні «Раб-
217
(Мүмін, 40/28). Ибн Әбу Шәйба Амр ибн әл-Астан естігенін бы- лай жеткізеді: «Мен Құрайыштың Пайғамбарымызды қалай өлтірмек болған бір күнді білемін. Ол былай болған еді: Құрайыштың беделді адамдары жиналып, 216
Табарани, әл-Муғжамул-кәбир 22/432 (1052 217
Бұхари, Сахих 3/1400 (3643) 241 Пайғамбарымыздың Аллаһ жолында шеккен қиындықтары Қағбаның көлеңкесінде отырған болатын. Аллаһ ра- сулы (с.а.с.) Ибраһим мақамында намаз оқып тұр еді, кенет Уқба ибн Әбу Муайт орнынан атып тұрып, киімі- мен Пайғамбарымыздың мойнын орап, буындыра бас- тады. Расулаллаһ тізерлеп отырып қалды. Халық оны өлді деп ойлап, әбігерге түсті. Әбу Бәкір (р.а.) қарсы беттен жүгіріп келіп, Пайғамбарымызды (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
жатқан жерінен тұрғызып алды да, Уқба ибн Әбу Муайтқа «Раббым – Аллаһ» дегеніне бола кісі өлтіресің бе?» деп айқайлады. Халық тарқаған соң, Аллаһ расулы намаз оқуын жалғастырды. Намазын оқып бітіргеннен кейін, Қағбаның көлеңкесінде отырған Құрайыштардың қасына барып: «Ей, Құрайыш қауымы! Мұхаммедтің рухын уысында ұстаған Аллаһқа ант етемін, (қолымен мойнын көрсетіп) әлі-ақ кәлладан айрылып, көздеріңе көк шыбын үймелейді», – дейді. Аллаһ расулының бұл сөзі оларға ауыр тиіп, Әбу Жәһіл: «Әй, Мұхаммед! Сен надан әрі дөрекі емес едің ғой?!» – деп Пайғамбарымызға таңданысын білдіргенде, Аллаһ расулы оған: «Сен де солардың (өлетіндердің) бірісің», – дейді» 218 .
(р.а.): «Құрайыштардың Пайғамбарымызға (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) көрсеткен ең ауыр қорлығы қандай еді?» – деп сұрағанымда, ол: «Бір күні Құрайыштың бет- ке тұтарлары Қағбадағы Хижрда жиналып отыр екен. Мен олардың қасына барғанымда «Мына адамға әлі күнге дейін төзіп келеміз. Бізді ақымаққа балап, ата- бабаларымызға тіл тигізді, дінімізді айыптады, бір- лігіміз бен тұтастығымызды бұзды, тәңірлерімізді балағаттады», – деп кіжініп отыр екен. Сол кезде алыс- 218
Ахмад ибн Ханбәл, Мүснәд 2/218 (7036) |