К&зтай Эбшов Сары ш ы м ш ьщ Аспан тунерщ ю , агаштар ак кы рау жамылып тур. Шыр-
ш аларды ц ту к т
1 бутактары на улпа кар кон актап алыпты.
K ipm iK ci 3
ак карды басып жай ж урш келемш . Кенет алдыцгы
агаштыц кырауы бурк ете калды да, клшкене кус аягымньщ
астына туст1. Канаттарын жайып ж1берш д1р-д1р етедь Кэд1мп
ак самай сары шымшьщ. “Бугам не болды екен?” деп тацда-
нып, колыма алдым, ушпады. Кездер! жаутац-жаутац етедь
Клшкене ж урепнщ согуы алаканыма бипщй. Тебемнен элде-
кандай кус зу етш ете шыкты. Кэд1мп канкумар кок кырги.
М е т пана
Kepinrri. Тит1мдей
F ai-ia
канатты досыма елж1реп аз
турдым. “Адам бал асы жауыздыктан коргауш ы екешн курттай
болып калай бш дщ екен, калай бщ дщ сен?!”- деп алаканым-
ды жазып ед
1м, сары шымшык айналага барлай карады да,
cuiK inin уша жонелдь
- Сау бол, клшкене досым!- дед1м мен дауыстап.
Зейн ел-Fаби Иманбаев 91
