1. Жүрек – тамырлық, тамыр кеңейткіштер, усыздандырғыштарды қолдану (строфантин 0,3-0,5 мл, корглюкон 0,06%, 0,5-1 мл, глюкоза - 40% - 20 мл ертіндісімен бірге 1-2 мл 2% супрастин немесе 1 мл –2,5% дипразин, глюкокортикоидтар – тамыр арқылы 50-150 мг преднизолон немесе 250 мг гидрокортизон, т. б.).
2. Екі жақты бүйрек аймағынан новокаиндық шектеу (блокада) – 80 –120 мл –ден әрбір жағына 0,25% новаокаин ертіндісін жібереді.
3. Реополиглюкин (400-800 мл), гемодез (400 мл), 10-20% сарысулық альбумин, плазма, протеин ертіндісі (200-300 мл), сілтілік ертінділер (200-300 мл), 4% натрий биокарбонаты немесе 250-500 мл 10% натрий лактат ертіндісі, изогем, инфузол, интралипид, желатиноль, сонымен қатар физиологиялық натрий хлорид немесе Рингер – Локка ертіндісі -1000 мл, т.б. құйылады.
4. Лазиксті тамыр ішілік 180-100 мг, сонан соң бұлшықет арқылы 2-4 сағат сайын 40 мг-нан жібереді. Лазикспен бірге тамыр ішіне 2,4% эуфиллин ертіндісі 5 мл-ден 2 рет 1 сағат сайын, сонан соң 2 мл-ден 2 рет 2 сағат сайын жібереді.
5. Маннитолды 15% ертінді түрінде тамыр ішіне 200 мл, 2 сағаттан кейін тағы 200 мл жібереді. Ал, әсері болмағанда анурия мен өкпе ісігі дамып, тіндер мен ағзалардың сусыздануы болуы мүмкін.
Егер зәр шығаруды күшейту әсерлі болса, онда осы деңгейде ұстап тұру керек. 3 күн бойы тамыр ішіне лазикстің 40 мг әрбір 6-8 сағат сайын жіберіп, біртіндеп мөлшерін азайтып және тұз бен су тепе – теңдігін қадағалап отыру қажет. Тәуліктік зәр көлемін (диурез) 1,5-2,0 л денгейінде ұстап тұруы қажет.
Қан құйылғаннан кейінгі асқынулардың алғашқы сағаттарында жүргізілген қарқынды жетілдірілген емдеу шаралары асқынудың жедел түріне ауысуына кедергі жасап, оның алдын алады.
