«Сұр бұлт», «Қараша, желтоқсан мен сол бір екі ай». Бұл өлеңдер - ақынның табиғат
турасындағы бар өлеңінен көркемдік жағынан болсын, мазмұн жағынан болсын, халықтык
идея жағынан болсын, батыл шыншылдыкпен жазылған биік туындылары. Көшпелі
елдің жүдеу тіршілігінің кедей шаруаға аса тиімсіз күз айымен берілуі, реалистік өмір
шындығының пейзажы көз алдыңа келеді. Күз арұылы («Қараша, желтоқсан мен...»)
әлеуметтік теңсіздік, тап жігінің берілуі, қоғамдық кайшылықтың суреттелінуі. Дегенмен,
жоқшылықтан шығар жолды айта алмауы. Абайдың қалың еліне деген, ауыр тіршілігіне деген
ыстық ықыласы (150-152-беттер).
